محمدتقی آقا نجفی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{دیگرکاربردها|آقا نجفی اصفهانی}}

{{اشتباه نشود|محمد تقی رازی}}

'''شیخ‎ محمدتقی رازی آقا نجفی''' (۱۲۶۲-۱۳۳۲ق/۱۸۴۶-۱۹۱۴م)، فرزند [[محمد باقر آقا نجفی اصفهانی]] و نوه [[محمد تقی رازی]] از مجتهدان [[اصفهان]] در دوره  [[ناصرالدین‎شاه]]. وی پس از اخذ [[اجتهاد]] از علمای [[نجف]] به اصفهان بازگشت و مرجعیت عام یافت. آقا نجفی با ظل السلطان حاکم اصفهان رابطه خوبی نداشت. از او آثار علمی بسیاری  بر جای مانده است.

==نسب==

پدر محمد تقی،‎ [[محمد باقر آقا نجفی اصفهانی]] و جد وی [[شیخ ‎محمد تقی رازی]] نویسنده [[هدایة المسترشدین]] از [[مجتهد|مجتهدین]] بودند. نیاکان آقانجفی از [[ایوانکی]] [[سمنان]] بودند. جدش در آغاز جوانی به [[عراق]] رفت و پس از سال‌ها تحصیل علم، [[اصفهان]] را برای سکونت و فعالیتهای دینی برگزید و در آنجا حوزه درسی دایر کرد.

==تولد و تحصیلات==

آقانجفی در ۲۲ [[ربیع ‎الثانی|ربیع‎الثانی]] ۱۲۶۲ق/۱۹ مارس ۱۸۴۶م در [[اصفهان]] زاده شد. مقدمات علوم را در محضر پدرش فرا گرفت و پس از آن به [[نجف]] رفت و درآنجا به تحصیل علم ادامه داد. از محضر [[میرزا محمد حسن شیرازی]] که زمانی در اصفهان از شاگردان جدّ خود او بود و نیز شیخ [[مهدی کاشف الغطاء]] و شیخ‎راضی نجفی بهره گرفت تا به مقام اجتهاد رسید.

==بازگشت به اصفهان==

آقانجفی پس از تکمیل تحصیل خود در نجف، به اصفهان بازگشت و هم در زمان حیات پدر مرجعیت عام یافت و صاحب نفوذ و قدرت معنوی فراوان شد. او را به عنوان «‌جامع علوم معقول و منقول‌» شناخته و به قوّت حافظه، حضور ذهن، نکته‎گویی، سخاوت و شجاعت ستوده‎اند.

==توجه به امور اجتماعی==

طی دوران مرجعیت و حکومت شرعی و عرفی خود در اصفهان، در کمک به مردم، رفع ستم از ایشان و تأمین وسایل آسایش آنان کوشا بود، حدود شرعی را اجرا می‎کرد و نسبت به حُسن جریان زندگانی و تحصیل طلاب علومِ دینی اهتمام می‎ورزید.

==مبارزه با ظلم و ستم==

آقا نجفی به [[ناصرالدین‎شاه]] و دستگاه حکومت او بی‎اعتنا بود و با [[ظل‎السلطان]] فرزند شاه که حاکم اصفهان بود و بسیار بر مردم ستم می‎کرد، همواره درگیر بود، اما در واقع قدرت او از قدرت حاکم اصفهان افزون‎تر بود. ظل‎السلطان، آقانجفی را مانع تاخت و تاز، چپاول و تجاوز خود می‎یافت. مأموران استعماری [[انگلستان]] نیز که برای بسط تسلط دولت متبوع خود بر ایران، برنامه‎های گسترده داشتند و قدرت اجتماعی آقانجفی را مانع اجرای نقشه‎های خویش می‎یافتند، از او بیمناک بودند. به همین جهت، همواره سعی در تضعیف وی داشتند ولی به جهت توجه مردم به وی، دشمنی آنان کاری از پیش نبرد.

==انتقال به تهران==

مخالفان آقا نجفی، یک‎بار توانستند با تحریک ناصرالدین‎شاه و ترساندن وی، که خود نیز از اقانجفی بیمناک بود و توسعه نفوذ وی و بی‎باکی او در اجرای حدود شرعی را تعرضی نسبت به حدود اختیارات و قدرت‌های خود می‎شمرد، فرمان انتقال آقانجفی به [[تهران]] را از وی بگیرند، اما آقانجفی در تهران هم، علاوه بر دایر ساختن حوزه درسی، به مبارزه سیاسی و روشن ساختن ذهن مردم نسبت به فساد دربار و نظام حاکم و سرانجام مداخلات بیگانگان در امور کشور ادامه داد و چون خطر فعالیت وی در پایتخت برای رژیم بیشتر بود، او را به اصفهان بازگردادند. همانند این حادثه در ۱۳۲۱ق/۱۹۰۳م در هنگام سلطنت [[مظفرالدین‎شاه]] نیز تکرار شد.

آقانجفی در [[جنبش تنباکو]] از آغازگران مبارزه بود. به تهدیدات [[ظل‎السلطان]] و شاه اعتنا نکرد و پرچم مخالفت را از دست ننهاد.

* اسرار الآیات

* اسرار الشریعه

* بحرالحقائق

* تأویل ‎الآیات‎ الباهره فی ‎العترة ‎الطاهرة

==درگذشت==

وی در ۱۱ [[شعبان]] ۱۳۳۲ق/۵ ژوئیه ۱۹۱۴م در اصفهان درگذشت و در جوار مرقد [[بقعه امامزاده احمد بن علی|امام‎زاده احمد]]، به خاک سپرده شد.

==منابع==

{{ستون-شروع|2}}

==پیوند به بیرون==

منبع مقاله:[http://lib.eshia.ir/23022/1/299 دایرة المعارف بزرگ اسلامی]