محمدتقی آقا نجفی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شیخ‎ محمدتقی رازی آقا نَجَفی، ''' (۱۲۶۲-۱۳۳۲ق/۱۸۴۶-۱۹۱۴م)،تحصیلات خود را در  [[نجف]] و در نزد علمایی همچون [[میرزا محمد حسن شیرازی]] و شیخ‎ [[مهدی کاشف‎الغطاء]] به اتمام رسانید و به اصفهان بازگشت. مشهور است که او در این شهر، در کمک به مردم، رفع ستم از ایشان و تأمین وسایل آسایش آنان و اجرای حدود شرعی، بسیار می‌کوشید. آقا نجفی به [[ناصرالدین‎شاه]] و دستگاه حکومت او بی‎اعتنا بود و با [[ظل السلطان|ظل‎السلطان]] فرزند شاه که حاکم اصفهان محسوب می‌شد، رابطه خوبی نداشت.از او آثار بسیاری  بر جای مانده است که برخی تعداد آن را بیش از ۱۰۰ مورد می‌دانند.

 

پدر وی‎[[محمد باقر آقا نجفی اصفهانی]] و جد وی شیخ‎محمدتقی رازی نویسنده [[هدایة المسترشدین]] از [[مجتهد|مجتهدین]] بودند. نیاکان آقانجفی از [[ایوانکی]] [[سمنان]] بودند. جدش در آغاز جوانی به [[عراق]] رفت و پس از سال‌ها تحصیل علم، [[اصفهان]] را برای سکونت و فعالیتهای دینی برگزید و در آنجا حوزه درسی دایر کرد.

آقانجفی در ۲۲ [[ربیع ‎الثانی|ربیع‎الثانی]] ۱۲۶۲ق/۱۹ مارس ۱۸۴۶م در [[اصفهان]] زاده شد. مقدمات علوم را در محضر پدرش فرا گرفت و پس از آن به [[نجف]] رفت و درآنجا به تحصیل علم ادامه داد. از محضر [[میرزامحمدحسن شیرازی]] که زمانی در اصفهان از شاگردان جدّ خود او بود و نیز شیخ [[مهدی کاشف الغطاء]] و شیخ‎راضی نجفی بهره گرفت تا به مقام اجتهاد رسید.