confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۱۱
ویرایش
رحمة للعالمین (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''رَحمةٌ لِلعالَمین''' به معنای رحمت برای همه جهانیان از لقب‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد بن عبدالله(ص)]]، پیامبر اسلام است که در [[آیه ۱۰۷ سوره انبیاء]] به‌کار رفته است. واژه [[رحمت الهی|رحمت]] برای حضرت محمد(ص) در آیات دیگر مثل [[آيه ۱۲۸ سوره توبه|آيه ۱۲۸ توبه]] و [[آیه مشورت|۱۵۹ آل‌عمران]] نیز به‌کار رفته است. نَبی‌ُالرَحْمه یا پیامبرِ رحمت از دیگر [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|القاب پیامبر]] برگرفته از همین تعبیر قرآنی است.<ref> هاشمی شاه‌قبادی، «بررسی مفهوم رحمة للعالمین در سیره نبوی»، ص۳۹.</ref> | '''رَحمةٌ لِلعالَمین''' به معنای رحمت برای همه جهانیان از لقب‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد بن عبدالله(ص)]]، پیامبر اسلام است که در [[آیه ۱۰۷ سوره انبیاء]] به‌کار رفته است. واژه [[رحمت الهی|رحمت]] برای حضرت محمد(ص) در آیات دیگر مثل [[آيه ۱۲۸ سوره توبه|آيه ۱۲۸ توبه]] و [[آیه مشورت|۱۵۹ آل‌عمران]] نیز به‌کار رفته است. نَبی‌ُالرَحْمه یا پیامبرِ رحمت از دیگر [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|القاب پیامبر]] برگرفته از همین تعبیر قرآنی است.<ref> هاشمی شاه‌قبادی، «بررسی مفهوم رحمة للعالمین در سیره نبوی»، ص۳۹.</ref> | ||
تعبیر رحمة للعالمین در روایات رسیده از [[امامان شیعه]] نیز درباره رسول خدا به‌کار رفته است؛ مانند روایاتی که در [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> آمده و یا در [[تفسیر فرات کوفی (کتاب)|تفسیر فرات کوفی]] از [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]]،<ref>کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۷.</ref> نقل شده و یا روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] که در خطبه [[نماز جمعه]] از این تعبیر استفاده کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۴۲۲.</ref> همچنین حدیثی از [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۱۴۸.</ref> و حدیث دیگری که از خود پیامبر اسلام<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۶، ص۳۹۵.</ref> نقل شده است. | تعبیر رحمة للعالمین در [[حدیث|روایات]] رسیده از [[امامان شیعه]] نیز درباره رسول خدا به‌کار رفته است؛ مانند روایاتی که در [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> آمده و یا در [[تفسیر فرات کوفی (کتاب)|تفسیر فرات کوفی]] از [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]]،<ref>کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۷.</ref> نقل شده و یا روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] که در خطبه [[نماز جمعه]] از این تعبیر استفاده کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۴۲۲.</ref> همچنین حدیثی از [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۱۴۸.</ref> و حدیث دیگری که از خود پیامبر اسلام<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۴ش، ج۶، ص۳۹۵.</ref> نقل شده است. | ||
مفسران شیعه و اهل‌سنت سه معنا برای رحمت بودنِ پیامبر بیان کرده‌اند که عبارتند از: جهانی و جاودانه بودن رسالت ایشان، سعادت و [[عاقبت‌به‌خیری]] برای همه، مانع‌بودن از [[عذاب الهی]].<ref>غضنفری و زارعی، «رحمة للعالمین بودن پیامبر(ع) در قرآن از نگاه تفاسیر فریقین»، ص۷۰.</ref> به گفته [[تفسیر قرآن|مفسران]] منظور از عذاب در اینجا [[عذاب استیصال]] است که قومی را ریشه‌کن می‌کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ج۱۳، ص۲۸۹؛ کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۱۱۷.</ref> [[ملا فتح‌الله کاشانی]] این معنا را از [[آیه ۳۳ سوره انفال]] استفاده کرده است که خطاب به پیامبر می‌گوید تا وقتی تو در بین مردم هستی خداوند آن‌ها را عذاب نمی‌کند.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۱۱۷.</ref> [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در [[تفسیر الصافی (کتاب)|تفسیر صافی]] در امان‌بودن از خَسْف (فرورفتن در زمین)، [[مسخ|مسخ‌شدن]] و نابودشدن با عذاب استیصال را هم از مصادیق این رحمت می‌داند.<ref>فیض کاشانی، الصافی،۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۵۹.</ref> | مفسران شیعه و اهل‌سنت سه معنا برای رحمت بودنِ پیامبر بیان کرده‌اند که عبارتند از: جهانی و جاودانه بودن رسالت ایشان، سعادت و [[عاقبت‌به‌خیری]] برای همه، مانع‌بودن از [[عذاب الهی]].<ref>غضنفری و زارعی، «رحمة للعالمین بودن پیامبر(ع) در قرآن از نگاه تفاسیر فریقین»، ص۷۰.</ref> به گفته [[تفسیر قرآن|مفسران]] منظور از عذاب در اینجا [[عذاب استیصال]] است که قومی را ریشه‌کن می‌کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ج۱۳، ص۲۸۹؛ کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۱۱۷.</ref> [[ملا فتح‌الله کاشانی]] این معنا را از [[آیه ۳۳ سوره انفال]] استفاده کرده است که خطاب به پیامبر می‌گوید تا وقتی تو در بین مردم هستی خداوند آن‌ها را عذاب نمی‌کند.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۱۱۷.</ref> [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در [[تفسیر الصافی (کتاب)|تفسیر صافی]] در امان‌بودن از خَسْف (فرورفتن در زمین)، [[مسخ|مسخ‌شدن]] و نابودشدن با عذاب استیصال را هم از مصادیق این رحمت می‌داند.<ref>فیض کاشانی، الصافی،۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۵۹.</ref> | ||