۵٬۳۴۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = انعام |کتابت = ۶|جزء = ۷ و ۸|آیه = ۱۶۵|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۵۵|بعدی = | {{سوره||نام = '''انعام''' |کتابت = ۶|جزء = ۷ و ۸|آیه = ۱۶۵|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۵۵|بعدی = اعراف |قبلی = مائده |کلمه = ۳۰۵۵|حرف = ۱۲۴۲۰ |تصویر=سوره انعام.jpg}} | ||
'''سوره اَنعام''' ششمین [[سوره|سوره]] و از [[سورههای مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] هفتم و هشتم جای دارد. علت نامگذاری این سوره به نام «اَنعام»، (به معنای چهارپایان) سخن گفتن از چهارپایان در پانزده [[آیه]] آن است. محور اصلی سوره انعام، [[اصول دین|اصول عقاید دین]]، یعنی [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] است. در این سوره احتجاج و گفتگوی [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] با [[کفر|کافران]] درباره [[عبادت|پرستش]] ستارگان و خورشید آمده است. | '''سوره اَنعام''' ششمین [[سوره|سوره]] و از [[سورههای مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] هفتم و هشتم جای دارد. علت نامگذاری این سوره به نام «اَنعام»، (به معنای چهارپایان) سخن گفتن از چهارپایان در پانزده [[آیه]] آن است. محور اصلی سوره انعام، [[اصول دین|اصول عقاید دین]]، یعنی [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] است. در این سوره احتجاج و گفتگوی [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] با [[کفر|کافران]] درباره [[عبادت|پرستش]] ستارگان و خورشید آمده است. | ||