سلسبیل: تفاوت میان نسخه‌ها
←معنا و کاربرد قرآنی
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{عربی| وَ یسْقَوْنَ فِیهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِیلًا ﴿۱۷﴾ عَینًا فِیهَا تُسَمَّیٰ سَلْسَبِیلًا ﴿۱۸﴾ |ترجمه=و در آنجا از جامی كه آمیزه زنجبیل دارد به آنان می‌نوشانند. از چشمه‌ای در آنجا كه «سلسبیل» نامیده می‌شود.}} انسان/۱۷ و ۱۸.|تاریخ بایگانی| منبع = <small></small>| تراز = چپ| عرض = ۲۷۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه=#EEF9EE| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{عربی| وَ یسْقَوْنَ فِیهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِیلًا ﴿۱۷﴾ عَینًا فِیهَا تُسَمَّیٰ سَلْسَبِیلًا ﴿۱۸﴾ |ترجمه=و در آنجا از جامی كه آمیزه زنجبیل دارد به آنان می‌نوشانند. از چشمه‌ای در آنجا كه «سلسبیل» نامیده می‌شود.}} انسان/۱۷ و ۱۸.|تاریخ بایگانی| منبع = <small></small>| تراز = چپ| عرض = ۲۷۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه=#EEF9EE| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
سلسبیل در لغت به معنای نوشيدنى گوارا و خوشمزه كه به راحتى در دهان و گلو جارى و چشیده مى‌شود.<ref>ابن عربی، تفسیر ابن عربی، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۷۲، مركز فرهنگ و معارف قرآن، دایره المعارف قرآن كریم، ۱۳۸۲ش، ج۶، ص۳۸۲ و ۳۸۳؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۸۵.</ref> این واژه که تنها یک بار در [[قرآن]] آمده به چشمه‌ای در [[بهشت]] گفته شده است. بر اساس آیه ۱۸ [[سوره انسان]] آب این چشمه از شراب بهشتی آمیخته به زنجبیل تشکیل شده است.<ref>سوره انسان، آیه ۱۸.</ref> علاوه بر سوره انسان که به چشمه سلسبیل تصریح شده است در آیه ۵۰ [[سوره الرحمن]] عبارت فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ (ترجمه: در آنها دو چشمه همیشه جاری است) به دو [[تسنیم|چشمه تسنیم]] و سلسبیل [[تفسیر قرآن|تفسیر]] شده است.<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۵۴؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۸، ص۲۷۳.</ref> | سلسبیل در لغت به معنای نوشيدنى گوارا و خوشمزه كه به راحتى در دهان و گلو جارى و چشیده مى‌شود.<ref>ابن عربی، تفسیر ابن عربی، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۷۲، مركز فرهنگ و معارف قرآن، دایره المعارف قرآن كریم، ۱۳۸۲ش، ج۶، ص۳۸۲ و ۳۸۳؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۸۵.</ref> این واژه که تنها یک بار در [[قرآن]] آمده به چشمه‌ای در [[بهشت]] گفته شده است. بر اساس آیه ۱۸ [[سوره انسان]] آب این چشمه از شراب بهشتی آمیخته به زنجبیل تشکیل شده است.<ref>سوره انسان، آیه ۱۸.</ref> علاوه بر سوره انسان که به چشمه سلسبیل تصریح شده است در آیه ۵۰ [[سوره الرحمن]] عبارت فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ (ترجمه: در آنها دو چشمه همیشه جاری است) به دو [[تسنیم|چشمه تسنیم]] و سلسبیل [[تفسیر قرآن|تفسیر]] شده است.<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۵۴؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۸، ص۲۷۳.</ref> | ||
اطعام به نیازمندان، خوف از خدا، خوف از روز قیامت، صبر و وفای به نذر در قرآن از عوامل آشامیدن ابرار از چشمه سلسبیل دانسته شده‌اند.<ref>مرکز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۲۶۸.</ref> | |||
==چشمه‌های بهشتی== | ==چشمه‌های بهشتی== | ||