|
|
خط ۲۲: |
خط ۲۲: |
| [[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره]]، به جهت واژه «الکرسی» در این آیه، آیة الکرسی نامیده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۶.</ref> گفته شده اين آيه در صدر اسلام و زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] نيز به آيةالكرسى معروف بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳۷.</ref> متن و ترجمه آیه چنین است: | | [[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره]]، به جهت واژه «الکرسی» در این آیه، آیة الکرسی نامیده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۶.</ref> گفته شده اين آيه در صدر اسلام و زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] نيز به آيةالكرسى معروف بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳۷.</ref> متن و ترجمه آیه چنین است: |
| {{گفت و گو | | {{گفت و گو |
| | عرض = ۱۰۰
| |
| | شکل بندی عنوان = line-height:200%; font-size:110%; font-weight: normal;
| |
| | شکل بندی ستون راست = text-align:center; line-height:170%
| |
| | شکل بندی آدرس = font-size:75%;
| |
| | تورفتگی = 0
| |
| | تراز = وسط | | | تراز = وسط |
| | عنوان = {{عربی|اندازه=100%|اَللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾ لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّـهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥٦﴾ اللَّـهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥٧﴾}}|خداست كه معبودى جز او نيست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مىگيرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست. كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند؟ آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مىداند. و به چيزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمىيابند. كرسى او آسمانها و زمين را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نيست، و اوست والاى بزرگ. (۲۵۵) در دين هيچ اجبارى نيست. و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است. پس هر كس به طاغوت كفر ورزد، و به خدا ايمان آورد، به يقين، به دستاويزى استوار، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. (۲۵۶) خداوند سرور كسانى است كه ايمان آوردهاند. آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مىبرد. و[لى] كسانى كه كفر ورزيدهاند، سرورانشان [همان عصيانگران] طاغوتند، كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مىبرند. آنان اهل آتشند كه خود، در آن جاودانند. (۲۵۷) | | | عنوان = |
| | |{{قرآن جدید|۲|۲۵۵|۲}} |
| | |{{قرآن جدید|۲|۲۵۵|۲|نوع=ترجمه فولادوند|منبع=نه}} |
| | |آدرس= بقره: ۲۵۵-۲۵۷ |
| }} | | }} |
|
| |
|