confirmed، protected، templateeditor
۱٬۹۵۷
ویرایش
محمدتقی آملی: تفاوت میان نسخه‌ها
←اساتید
(←اساتید) |
(←اساتید) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''شیخ محمّدتقی آملی''' (۱۳۰۴-۱۳۹۱ق/۱۸۸۷-۱۹۷۱م)، [[فقیه | '''شیخ محمّدتقی آملی''' (۱۳۰۴-۱۳۹۱ق/۱۸۸۷-۱۹۷۱م)، [[مجتهد|فقیه امامی]] و از فیلسوفان شیعه در [[قرن چهاردهم هجری شمسی|قرن ۱۴ شمسی]]. در [[نجف]] از محضر استادانی چون [[میرزای نائینی|میرزای نایینی]]، و [[آقا ضیاء عراقی]] و [[سید ابوالحسن اصفهانی]] علم آموخت و به [[تهران]] بازگشت و به تحقیق و تدریس مشغول شد. آملی را [[مجتهد|فقیه]]، [[فلسفه اسلامی|فیلسوف]] و روی‌گردان از دنیا دانسته‌اند. | ||
حاشیه بر [[شرح منظومه حکیم سبزواری]]، [[مصباح الهدی فی شرح العروة الوثقی (کتاب)|مصباح الهدی فی شرح العروة الوثقی]] و حیات جاوید از آثار اوست. | |||
== زندگی‌نامه و تحصیلات == | == زندگی‌نامه و تحصیلات == | ||
محمد تقی آملی فرزند | محمد تقی آملی فرزند مُلّامحمد آملی، در [[۱۲ ذی‌القعده]] سال ۱۳۰۴ق در تهران متولد شد. تحصیل را در مدرسه خازن الملک تهران آغاز کرد. ده ساله بود که برخی کتاب‌های مهم ادبیات عرب چون سیوطی و جامی را تمام را کرد. سپس به تکمیل اندوخته‌های [[فقه]]ی و [[اصول]]ی پرداخت و به علوم ریاضی و نیز [[فلسفه]] و حکمت روی آورد و به سال ۱۳۴۰ش به [[نجف اشرف]] عزیمت نمود. | ||
===بازگشت به تهران=== | ===بازگشت به تهران=== | ||
آملی در سال ۱۳۵۳ق از نجف به [[تهران]] بازگشت و به تدریس و تربیت نفوس پرداخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۲ -۲۱۰</ref> | آملی در سال ۱۳۵۳ق از نجف به [[تهران]] بازگشت و به تدریس و تربیت نفوس پرداخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۲ -۲۱۰</ref> او در [[تهران]] علاوه بر تالیف و تدریس، اقامه جماعت در مسجد مجدالدوله<ref>سبحانی تبریزی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۱۴ قسم دوم، ص۶۳۷.</ref> را نیز برعهده گرفت. وی فقیهی گوشه نشین بود. از پذیرفتن مسئولیت و ریاست گریزان بود و تا پایان زندگی نیز از نوشتن [[رساله توضیح المسائل|رساله فتوایی]] خودداری کرد. جمعی از فقهای فاضل از محضرش بهره می‌بردند و بسیار گرامی‌اش می‌داشتند. وی در تهران درگذشت<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۵.</ref> و در مشهد در [[حرم امام رضا(ع)]] (مقبره فقیه سبزواری) دفن شد.<ref>https://khorasan.iqna.ir/fa/news/1389904/آشنایی-با-مشاهیر-مدفون-در-حرم-مطهر-امام-رضاع</ref> | ||
او در [[تهران]] علاوه بر تالیف و تدریس، اقامه جماعت در مسجد مجدالدوله<ref>سبحانی تبریزی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۱۴ قسم دوم، ص۶۳۷.</ref> را نیز برعهده گرفت. وی فقیهی گوشه نشین بود. از پذیرفتن مسئولیت و ریاست گریزان بود و تا پایان زندگی نیز از نوشتن [[رساله توضیح المسائل|رساله فتوایی]] خودداری کرد. جمعی از فقهای فاضل از محضرش بهره می‌بردند و بسیار گرامی‌اش می‌داشتند. وی در تهران درگذشت | |||
==جایگاه علمی== | ==جایگاه علمی== | ||
[[پرونده:مزار محمد تقی آملی.jpg|بندانگشتی|200px|مزار محمدتقی آملی در حرم امام رضا(ع)]] | [[پرونده:مزار محمد تقی آملی.jpg|بندانگشتی|200px|مزار محمدتقی آملی در حرم امام رضا(ع)]] | ||
برخی از اندیشوران درباره مقام فقهی و فلسفی محمد تقی آملی، اظهار نظر کرده و او را ستوده‌اند. [[مرتضی مطهری]]، آملی را مدرّس منقول و معقول در [[تهران]] شمرده و افزوده است: مهمترین اثر عقلی او حاشیه بر [[شرح منظومه حکیم سبزواری]] و مهمترین اثر نقلی‌اش شرحی است استدلالی بر عروة الوثقی.<ref>مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج۱۴ ص۵۳۸۔۵۳۹.</ref> [[ابوالحسن شعرانی|علامه شعرانی]] شاگردان خود را برای [[تقلید (فقه)|تقلید]] به وی ارجاع می‌داد.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۶</ref> [[جعفر سبحانی تبریزی|سبحانی]] می‌گوید او [[مجتهد|فقیه | برخی از اندیشوران درباره مقام فقهی و فلسفی محمد تقی آملی، اظهار نظر کرده و او را ستوده‌اند. [[مرتضی مطهری]]، آملی را مدرّس منقول و معقول در [[تهران]] شمرده و افزوده است: مهمترین اثر عقلی او حاشیه بر [[شرح منظومه حکیم سبزواری]] و مهمترین اثر نقلی‌اش شرحی است استدلالی بر عروة الوثقی.<ref>مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج۱۴ ص۵۳۸۔۵۳۹.</ref> [[ابوالحسن شعرانی|علامه شعرانی]] شاگردان خود را برای [[تقلید (فقه)|تقلید]] به وی ارجاع می‌داد.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۶</ref> [[جعفر سبحانی تبریزی|سبحانی]] می‌گوید او [[مجتهد|فقیه]]، عالمی کبیر، متضلّع در [[فلسفه اسلامی|فلسفه]] و روی‌گردان از دنیا و زخارفش بود.<ref>سبحانی تبریزی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۱۴ قسم دوم، ص۶۳۷.</ref> | ||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
*شیخ محمد هادی طالقانی؛ نزد او علم معانی و نیز [[اللمعة الدمشقیة (کتاب)|کتاب اللمعة الدمشقیه]] را آموخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۴</ref> | *شیخ محمد هادی طالقانی؛ نزد او علم معانی و نیز [[اللمعة الدمشقیة (کتاب)|کتاب اللمعة الدمشقیه]] را آموخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۴</ref> | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۸: | ||
*[[میرزا علی آقا قاضی]]؛ آملی در [[اخلاق]] در محضر این استاد گرانقدر حاضر گشت.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۴، ص۵۳۸؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۵.</ref> | *[[میرزا علی آقا قاضی]]؛ آملی در [[اخلاق]] در محضر این استاد گرانقدر حاضر گشت.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۴، ص۵۳۸؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۵.</ref> | ||
* محمدطاهر بن عبد اللّه راضی؛<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۴۳۳</ref> | * محمدطاهر بن عبد اللّه راضی؛<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۴۳۳</ref> | ||
آملی از | آملی از [[سید عبدالعلی بن جعفر خوانساری|سید ابوتراب خوانساری]] و [[اسدالله زنجانی]]، [[اجازه روایت]] دریافت کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۶-۲۱۳</ref> | ||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||