confirmed، protected، templateeditor
۱٬۹۵۷
ویرایش
(←اساتید) |
|||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==جایگاه علمی== | ==جایگاه علمی== | ||
[[پرونده:مزار محمد تقی آملی.jpg|بندانگشتی|200px|مزار محمدتقی آملی در حرم امام رضا(ع)]] | [[پرونده:مزار محمد تقی آملی.jpg|بندانگشتی|200px|مزار محمدتقی آملی در حرم امام رضا(ع)]] | ||
برخی از اندیشوران درباره مقام فقهی و فلسفی محمد تقی آملی، اظهار نظر کرده و او را ستودهاند. [[مرتضی مطهری]]، آملی را مدرّس منقول و معقول در تهران شمرده و افزوده است: مهمترین اثر عقلی او حاشیه بر [[شرح منظومه حکیم سبزواری]] و مهمترین اثر نقلیاش شرحی است استدلالی بر عروة الوثقی.<ref>مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج۱۴ ص۵۳۸۔۵۳۹.</ref> | برخی از اندیشوران درباره مقام فقهی و فلسفی محمد تقی آملی، اظهار نظر کرده و او را ستودهاند. [[مرتضی مطهری]]، آملی را مدرّس منقول و معقول در [[تهران]] شمرده و افزوده است: مهمترین اثر عقلی او حاشیه بر [[شرح منظومه حکیم سبزواری]] و مهمترین اثر نقلیاش شرحی است استدلالی بر عروة الوثقی.<ref>مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج۱۴ ص۵۳۸۔۵۳۹.</ref> [[ابوالحسن شعرانی|علامه شعرانی]] شاگردان خود را برای [[تقلید (فقه)|تقلید]] به وی ارجاع میداد.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۶</ref> [[جعفر سبحانی تبریزی|سبحانی]] میگوید او [[مجتهد|فقیه امامی]]، عالمی کبیر، متضلّع در [[فلسفه اسلامی|فلسفه]] و رویگردان از دنیا و زخارفش بود.<ref>سبحانی تبریزی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۱۴ قسم دوم، ص۶۳۷.</ref> | ||
علامه شعرانی شاگردان خود را برای تقلید به وی ارجاع میداد.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۶</ref> [[جعفر سبحانی تبریزی|سبحانی]] میگوید او فقیه | |||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
*شیخ محمد هادی طالقانی؛ نزد او علم معانی و نیز کتاب اللمعة الدمشقیه را آموخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۴</ref> | *شیخ محمد هادی طالقانی؛ نزد او علم معانی و نیز [[اللمعة الدمشقیة (کتاب)|کتاب اللمعة الدمشقیه]] را آموخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۴</ref> | ||
*سید جلیل طارمی<ref>سبحانی تبریزی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۱۴ قسم دوم، ص۶۳۷.</ref>؛ نزد وی درس مطول را فرا گرفت. آملی او را خلاق معانی بیان توصیف کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۴</ref> | *سید جلیل طارمی<ref>سبحانی تبریزی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۱۴ قسم دوم، ص۶۳۷.</ref>؛ نزد وی درس مطول را فرا گرفت. آملی او را خلاق معانی بیان توصیف کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۴</ref> | ||
*شیخ عبدالحسین هزار جریبی؛ استاد دروس ریاضی و هیئت بود.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۴</ref> | *شیخ عبدالحسین هزار جریبی؛ استاد دروس ریاضی و هیئت بود.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۴</ref> | ||
*شیخ رضا نوری مازندرانی؛ آملی علم فقه و اصول چون کتاب الرسائل و | *شیخ رضا نوری مازندرانی؛ آملی علم فقه و اصول چون [[فرائد الاصول (کتاب)|کتاب الرسائل]] و [[مکاسب (کتاب)|المکاسب شیخ انصاری]] را نزد وی خوانده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۰۸</ref> | ||
*آقاشیخ محمد آملی (۱۲۶۳-۱۳۳۶)؛ آملی قسمتی از دروس معقول و منقول را نزد پدرش که خود از فیلسوفان به شمار میرفت، تحصیل کرد. | *آقاشیخ محمد آملی (۱۲۶۳-۱۳۳۶)؛ آملی قسمتی از دروس معقول و منقول را نزد پدرش که خود از فیلسوفان به شمار میرفت، تحصیل کرد. | ||
*[[میرزا حسن کرمانشاهی]] | *[[میرزا حسن کرمانشاهی]] | ||
*[[شیخ عبدالنبی نوری]]؛ آملی | *[[شیخ عبدالنبی نوری]]؛ آملی از وی [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۰</ref> | ||
در نجف | در [[نجف]] از محضر استادانی زیر علم آموخت: | ||
*[[آقا ضیاء الدین عراقی]]؛ | *[[آقا ضیاء الدین عراقی]]؛ | ||
*[[میرزای نائینی]]؛ | *[[میرزای نائینی]]؛ |