Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۶۳
ویرایش
بسم الله الرحمن الرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها
←تفسیر عرفانی
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
قُشَیری، از عالمان صوفی قرن پنجم هجری، در کتاب تفسیرش معروف به «لطائف الاشارات» گفته است «باء» در «بسم‌الله» بدین معنا است که به وسیله خداوند، همه موجوات ایجاد شدند.<ref>قشیری، لطائف الاشارات، ج۱، ص۴۴.</ref> همچنین [[ابن‌عربی]] گفته است به واسطه «باء» در «بسم‌الله»، وجود ظاهر شد و نقطه زیر آن نشانه تمایز میان عابد و معبود است.<ref>ابن‌عربی، فتوحات المکیة، ج۱، ص۱۰۲.</ref> او شکل «باء»، نقطه و حرکت آن را بر عوالم سه‌گانه تطبیق نموده است؛ بدین بیان که شکل «باء» عالم ملکوت است، نقطه آن، عالم جبروت و حرکت آن عالم شهادت است.<ref>ابن‌عربی، فتوحات المکیة، ج۱، ص۱۰۲.</ref> عبدالرزاق کاشانی نیز در تفسیر خود، حرف «باء» در «بسم‌الله» را اشاره به عقل اول یا صادر اول دانسته است.<ref>کاشانی، تفسیر ابن‌عربی (تأویلات عبدالرزاق)، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۷.</ref> | قُشَیری، از عالمان صوفی قرن پنجم هجری، در کتاب تفسیرش معروف به «لطائف الاشارات» گفته است «باء» در «بسم‌الله» بدین معنا است که به وسیله خداوند، همه موجوات ایجاد شدند.<ref>قشیری، لطائف الاشارات، ج۱، ص۴۴.</ref> همچنین [[ابن‌عربی]] گفته است به واسطه «باء» در «بسم‌الله»، وجود ظاهر شد و نقطه زیر آن نشانه تمایز میان عابد و معبود است.<ref>ابن‌عربی، فتوحات المکیة، ج۱، ص۱۰۲.</ref> او شکل «باء»، نقطه و حرکت آن را بر عوالم سه‌گانه تطبیق نموده است؛ بدین بیان که شکل «باء» عالم ملکوت است، نقطه آن، عالم جبروت و حرکت آن عالم شهادت است.<ref>ابن‌عربی، فتوحات المکیة، ج۱، ص۱۰۲.</ref> عبدالرزاق کاشانی نیز در تفسیر خود، حرف «باء» در «بسم‌الله» را اشاره به عقل اول یا صادر اول دانسته است.<ref>کاشانی، تفسیر ابن‌عربی (تأویلات عبدالرزاق)، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۷.</ref> | ||
به‌گفته [[ملا حسین واعظ کاشفی]] در [[جواهر التفسیر (کتاب)|جواهر التفسیر]]، حرف «باء» که در میان حروف الفبا در مرتبه دوم واقع شده، عبارت است از مرتبه کثرت و حرف «الف» اشاره به ذات مقدسی دارد و از آنجا که اولین حرف از حروف الفبا است، با حق تعالی به عنوان ذاتی که اول اشیاء است، مناسبت دارد و از آن جهت که خالی از نقطه است با وجود مطلق که مجرد از همه تقیّدات است، مناسب است.<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ص۳۳۴-۳۳۵.</ref> همچنین از آنجا که دیگر حروف به آن محتاجند، به غنای ذاتی حق و احتیاج مخلوقات به او اشاره دارد.<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ص۳۳۵-۳۳۶.</ref> | به‌گفته [[ملا حسین واعظ کاشفی]] در [[جواهر التفسیر (کتاب)|جواهر التفسیر]]، حرف «باء» که در میان حروف الفبا در مرتبه دوم واقع شده، عبارت است از مرتبه کثرت و حرف «الف» اشاره به ذات مقدسی دارد و از آنجا که اولین حرف از حروف الفبا است، با حق تعالی به عنوان ذاتی که اول اشیاء است، مناسبت دارد و از آن جهت که خالی از نقطه است با وجود مطلق که مجرد از همه تقیّدات است، مناسب است.<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ص۳۳۴-۳۳۵.</ref> همچنین از آنجا که دیگر حروف به آن محتاجند، به غنای ذاتی حق و احتیاج مخلوقات به او اشاره دارد.<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ص۳۳۵-۳۳۶.</ref> او همچنین گفته است حذف همزه در «بسم» و آمدن حرف «باء» به جای آن به احتجاب و خفای ذات الهی و رحمت | ||
==آثار هنری== | ==آثار هنری== | ||