فاطمیان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''برگزاری آیین‌های شیعی''': در این دوران فاطمیان از مناسبت‌های شیعی نیز برای تبلیغ مذهب تشیع اسماعیلی استفاده می‌کردند<ref>بادکوبه هزاوه، «سیاست‌های مذهبی فاطمیان در مصر در دوره اقتدار»، ص۲۹-۳۲.</ref> که برگزاری مراسم [[روز عاشورا]]، [[عید غدیر]] و عید ولادت امامان و [[حضرت فاطمه(س)]] از جمله این موارد بود. نخستین بار مراسم عزاداری روز عاشورا در سال ۳۶۳ در زمان خلافت معز لدین الله برگزار شد و در زمان دیگر خلفا نیز ادامه یافت. در روز عاشورا بازارها تعطیل می‌شد و مردم همراه با صاحب منصبان مانند وزیر، داعی، اشراف و قاضی بعد از [[عزاداری]] در [[جامعة الازهر]] به سوی مشهد [[راس الحسین]] می‌رفتند و در آنجا به عزاداری و خواندن شعر و نوحه می‌پرداختند.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار بذکر خطط و الآثار، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۳۲۹.</ref> در این روز همچنین مردم به مزار امامزادگان مانند کلثوم(ام کلثوم دختر امام علی) و [[سیده نفیسه]] رفته و عزاداری می‌کردند.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار بذکر خطط و الآثار، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۳۲۲.</ref> مراسم عزاداری همچنین در قصر خلفا و با حضور خلیفه نیز برگزار می‌شد.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار بذکر خطط و الآثار، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۳۳۰.</ref>

در همین دوران [[قاضی نعمان مغربی|قاضی نعمان]] که خود سنی اسماعیلی شده بود، با حمایت معز به تدوین نظام فقهی اسماعیلی دست زد و کتاب‌های مهمی در این زمینه تالیف کرد. وی در جلسات عمومی و نمازهای جماعت به تعلیم فقه اسماعیلی به عموم مردم پرداخت. با این رویکرد فاطمیان به اتهاماتی که گرایش‌های باطنی اسماعیلیه را شریعت گریز جلوه می‌داد، پاسخ گفتند و بر رعایت جنبه ظاهری دین تاکید کردند.<ref>واکر، پژوهشی در یکی از امپراتوری‌های اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص۴۱-۴۲.</ref>