الرضا من آل محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Smnazem بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Smnazem جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''الرضا من آل محمد''' | '''الرضا من آل محمد'''؛ شعار [[عباسیان]] بود که در آغاز کار، براى به دست آوردن دل دوستداران خاندان [[پیامبر]] ستمهایى را که [[سفیانیان]] و [[مروانیان]] بر آنان روا داشتند یادآور مى‌شدند و دعوى زنده کردن سنت [[رسول خدا]] (ص) را داشتند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، 1384، ص 73.</ref> آنها در آغاز مردم را به [[خلافت]] خود نخواندند و گفتند خلافت خاص [[اهل البیت|خاندان رسول خدا]] است و مردم باید کسی را از آن خانواده به حکومت بپذیرند که [[مسلمانان]] به حکومت او راضی باشند. بدین رو مردم را به «الرضا من آل محمد» خواندند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، 1384، ص 23.</ref> | ||
البته آنها چون جای پای خود را استوار ساختند، بیش از امویان بر هاشمیان و بر مردم ستم کردند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، 1384، ص 73.</ref> | البته آنها چون جای پای خود را استوار ساختند، بیش از امویان بر هاشمیان و بر مردم ستم کردند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، 1384، ص 73.</ref> | ||
ظاهراً قبل از عباسیان، [[زید بن علی]] نیز چنین شعاری داشته است چنانکه از [[امام صادق]] (ع) روایت شده است که :خدا عمویم زید را بیامرزد! او مردم را به «الرضا من آل محمد» می خواند و اگر پیروز می شد به وعده وفا می کرد. چون می خواست خروج کند با من مشورت کرد. بدو گفتم: عمو! اگر راضی می شوی کشته گردی و در کناسه [[کوفه]] | ظاهراً قبل از عباسیان، [[زید بن علی]] نیز چنین شعاری داشته است چنانکه از [[امام صادق]] (ع) روایت شده است که : '''"خدا عمویم زید را بیامرزد! او مردم را به «الرضا من آل محمد» می خواند و اگر پیروز می شد به وعده وفا می کرد. چون می خواست خروج کند با من مشورت کرد. بدو گفتم: عمو! اگر راضی می شوی کشته گردی و در کناسه [[کوفه]] بر دار شوی خود می دانی."'''<ref>عیون اخبار الرضا، ج 1، صص 194-195؛ به نقل شهیدی، ص 37.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
*شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد (ع)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1384. | *شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد (ع)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1384. | ||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۱۸:۴۹
الرضا من آل محمد؛ شعار عباسیان بود که در آغاز کار، براى به دست آوردن دل دوستداران خاندان پیامبر ستمهایى را که سفیانیان و مروانیان بر آنان روا داشتند یادآور مى‌شدند و دعوى زنده کردن سنت رسول خدا (ص) را داشتند.[۱] آنها در آغاز مردم را به خلافت خود نخواندند و گفتند خلافت خاص خاندان رسول خدا است و مردم باید کسی را از آن خانواده به حکومت بپذیرند که مسلمانان به حکومت او راضی باشند. بدین رو مردم را به «الرضا من آل محمد» خواندند.[۲]
البته آنها چون جای پای خود را استوار ساختند، بیش از امویان بر هاشمیان و بر مردم ستم کردند.[۳]
ظاهراً قبل از عباسیان، زید بن علی نیز چنین شعاری داشته است چنانکه از امام صادق (ع) روایت شده است که : "خدا عمویم زید را بیامرزد! او مردم را به «الرضا من آل محمد» می خواند و اگر پیروز می شد به وعده وفا می کرد. چون می خواست خروج کند با من مشورت کرد. بدو گفتم: عمو! اگر راضی می شوی کشته گردی و در کناسه کوفه بر دار شوی خود می دانی."[۴]
پانویس
منابع
- شهیدی، سیدجعفر، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد (ع)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1384.