رحمة للعالمین (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها
تکمیل/افزایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(تکمیل/افزایش) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''رَحمةٌ لِلعالَمین''' به معنای رحمت برای همه جهانیان از لقب‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد بن عبدالله(ص)]]، پیامبر اسلام است که در [[آیه ۱۰۷ سوره انبیاء]] به کار رفته است. واژه [[رحمت الهی|رحمت]] برای حضرت محمد(ص) در آیات دیگری مثل [[آيه ۱۲۸ سوره توبه|آيه ۱۲۸ توبه]] و [[آیه ۱۵۹ سوره آل عمران|۱۵۹ آل عمران]] نیز به کار رفته است. | '''رَحمةٌ لِلعالَمین''' به معنای رحمت برای همه جهانیان از لقب‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد بن عبدالله(ص)]]، پیامبر اسلام است که در [[آیه ۱۰۷ سوره انبیاء]] به کار رفته است. واژه [[رحمت الهی|رحمت]] برای حضرت محمد(ص) در آیات دیگری مثل [[آيه ۱۲۸ سوره توبه|آيه ۱۲۸ توبه]] و [[آیه ۱۵۹ سوره آل عمران|۱۵۹ آل عمران]] نیز به کار رفته است. | ||
تعبیر رحمة للعالمین در روایات رسیده از [[امامان شیعه]] نیز درباره رسول خدا به کار رفته است؛ مانند روایاتی که در [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> آمده یا در [[تفسیر فرات کوفی (کتاب)|تفسیر فرات کوفی]] از [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]]،<ref>کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۷.</ref> نقل شده و یا روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] که در | تعبیر رحمة للعالمین در روایات رسیده از [[امامان شیعه]] نیز درباره رسول خدا به کار رفته است؛ مانند روایاتی که در [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> آمده یا در [[تفسیر فرات کوفی (کتاب)|تفسیر فرات کوفی]] از [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]]،<ref>کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۷.</ref> نقل شده و یا روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] که در خطبه اول [[نماز جمعه]] از این تعبیر استفاده کرده است<ref>کلینی، الکافی، چاپ اسلامیه، ج۳، ص۴۲۲.</ref> و هم‌چنین حدیثی از امام کاظم(ع)<ref>کلینی، الکافی، چاپ اسلامیه، ج۴، ص۱۴۸.</ref> و حدیث دیگری که از خود پیامبر اسلام<ref>کلینی، الکافی، چاپ اسلامیه، ج۶، ص۳۹۵.</ref> نقل شده است. | ||
مفسران شیعه و اهل سنت سه معنای کلیدی برای رحمت بودن پیامبر بیان کرده‌اند که عبارت است از: جهانی و جاودانه بودن رسالت ایشان، سعادت و عاقبت‌به‌خیری برای همه، مانع‌بودن از عذاب الهی.<ref>غضنفری و زارعی، «رحمة للعالمین بودن پیامبر(ع) در قرآن از نگاه تفاسیر فریقین»، ص۷۰.</ref> منظور از عذاب در اینجا عذاب دنیوی یا همان [[عذاب استیصال]] است که [[ابوالفتوح رازی]]<ref>رازی، روض الجنان، ج۱۳، ص۲۸۹.</ref> و [[ملا فتح‌الله کاشانی]]<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ج۶، ص۱۱۷.</ref> در تفسیرهای خود بر آن تصریح کرده‌اند و این معنا را از [[آیه ۳۳ سوره انفال]] استفاده کرده‌اند که خطاب به پیامبر می‌گوید تا وقتی تو در بین مردم هستی خداوند آن‌ها را عذاب نمی‌کند. [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در [[تفسیر الصافی (کتاب)|تفسیر صافی]] فرو نرفتن در زمین(خَسْف)، [[مسخ|مسخ‌نشدن]] و نابود نشدن کافران با عذاب استیصال{{یاد|عذاب نابودگر و ریشه کن کننده در دنیا پس از اتمام حجت پیامبران و مخالفت مردم. <ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعیلیان، ج۱۳، ص۵۸.</ref>}} پس از پیامبر اسلام را هم از مصادیق این رحمت می‌داند.<ref>فیض کاشانی، الصافی،۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۵۹.</ref> | مفسران شیعه و اهل سنت سه معنای کلیدی برای رحمت بودن پیامبر بیان کرده‌اند که عبارت است از: جهانی و جاودانه بودن رسالت ایشان، سعادت و عاقبت‌به‌خیری برای همه، مانع‌بودن از عذاب الهی.<ref>غضنفری و زارعی، «رحمة للعالمین بودن پیامبر(ع) در قرآن از نگاه تفاسیر فریقین»، ص۷۰.</ref> منظور از عذاب در اینجا عذاب دنیوی یا همان [[عذاب استیصال]] است که [[ابوالفتوح رازی]]<ref>رازی، روض الجنان، ج۱۳، ص۲۸۹.</ref> و [[ملا فتح‌الله کاشانی]]<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ج۶، ص۱۱۷.</ref> در تفسیرهای خود بر آن تصریح کرده‌اند و این معنا را از [[آیه ۳۳ سوره انفال]] استفاده کرده‌اند که خطاب به پیامبر می‌گوید تا وقتی تو در بین مردم هستی خداوند آن‌ها را عذاب نمی‌کند. [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در [[تفسیر الصافی (کتاب)|تفسیر صافی]] فرو نرفتن در زمین(خَسْف)، [[مسخ|مسخ‌نشدن]] و نابود نشدن کافران با عذاب استیصال{{یاد|عذاب نابودگر و ریشه کن کننده در دنیا پس از اتمام حجت پیامبران و مخالفت مردم. <ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعیلیان، ج۱۳، ص۵۸.</ref>}} پس از پیامبر اسلام را هم از مصادیق این رحمت می‌داند.<ref>فیض کاشانی، الصافی،۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۵۹.</ref> | ||