confirmed، templateeditor
۲٬۰۶۵
ویرایش
سید محمدسرور واعظ بهسودی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←بازگشت به افغانستان
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==بازگشت به افغانستان== | ==بازگشت به افغانستان== | ||
واعظ در حدود ۱۳۳۳ش با تشویق استادش، [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] به [[افغانستان]] بازگشت و فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی‌اش را بار دیگر آغاز کرد. او در شرایطی به افغانستان بازگشت که یکی از جریان‌های [[شیعه|شیعیان]] افغانستان به رهبری [[سید اسماعیل بلخی]] توسط حکومت وقت سرکوب و بلخی در زندان بود.<ref>احمدی نژاد بلخی، [http://nbo.ir/سید-محمد-سرور-واعظ-بهسودی-حسینی-واعظ-بهسودی__a-68.aspx «سید محمد سرور واعظ بهسودی حسینی (واعظ بهسودی)»]، فرهیختگان تمدن شیعی.</ref> در ۱۳۴۰ش به دستور داود، نخست‌وزیر وقت، واعظ به مدت سه سال به زندان افتاد. پس از برکناری داود، و روی کار آمدن محمد یوسف، وی با جمعی از روحانیون شیعه از جمله بلخی آزاد شد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۵.</ref> | واعظ در حدود [[سال ۱۳۳۳ هجری شمسی|۱۳۳۳ش]] با تشویق استادش، [[سید محسن طباطبائی حکیم|آیت‌الله حکیم]] به [[افغانستان]] بازگشت و فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی‌اش را بار دیگر آغاز کرد. او در شرایطی به افغانستان بازگشت که یکی از جریان‌های [[شیعه|شیعیان]] افغانستان به رهبری [[سید اسماعیل بلخی]] توسط حکومت وقت سرکوب و بلخی در زندان بود.<ref>احمدی نژاد بلخی، [http://nbo.ir/سید-محمد-سرور-واعظ-بهسودی-حسینی-واعظ-بهسودی__a-68.aspx «سید محمد سرور واعظ بهسودی حسینی (واعظ بهسودی)»]، فرهیختگان تمدن شیعی.</ref> در [[سال ۱۳۴۰ هجری شمسی|۱۳۴۰ش]] به دستور داود، نخست‌وزیر وقت، واعظ به مدت سه سال به زندان افتاد. پس از برکناری داود، و روی کار آمدن محمد یوسف، وی با جمعی از روحانیون شیعه از جمله بلخی آزاد شد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۵.</ref> | ||
پس از [[کودتای هفت ثور]] (اردیبهشت) [[سال ۱۳۵۷ هجری شمسی|۱۳۵۷ش]] و روی کار آمدن رژیم کمونیستی در افغانستان، مخالفت رژیم با ارزش‌های اسلامی و فشار و اختناق دو چندان گردید. دستگیری فعالان مسلمان از کابل شروع شد و در کوتاه‌ترین زمان در دیگر مناطق نیز ادامه یافت. واعظ و صدها روحانی دیگر در زمان حکومت حفیظ‌الله امین، شبانه دستگیر و زندانی شدند. به دنبال اعتراض مردم، واعظ به طور موقت آزاد گردید، ولی دوباره دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال داده شد. ببرک کارمل، رئیس بعدی دولت افغانستان با ادعای اینکه تمامی زندانیان سیاسی پیش از وی به قتل رسیده‌اند، برای آنان مراسم گرامی داشت و فاتحه برگزار کرد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۸.</ref> | پس از [[کودتای هفت ثور]] (اردیبهشت) [[سال ۱۳۵۷ هجری شمسی|۱۳۵۷ش]] و روی کار آمدن رژیم کمونیستی در افغانستان، مخالفت رژیم با ارزش‌های اسلامی و فشار و اختناق دو چندان گردید. دستگیری فعالان مسلمان از کابل شروع شد و در کوتاه‌ترین زمان در دیگر مناطق نیز ادامه یافت. واعظ و صدها روحانی دیگر در زمان حکومت حفیظ‌الله امین، شبانه دستگیر و زندانی شدند. به دنبال اعتراض مردم، واعظ به طور موقت آزاد گردید، ولی دوباره دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال داده شد. ببرک کارمل، رئیس بعدی دولت افغانستان با ادعای اینکه تمامی زندانیان سیاسی پیش از وی به قتل رسیده‌اند، برای آنان مراسم گرامی داشت و فاتحه برگزار کرد.<ref> ربانی خلخالی، شهدای روحانیت، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۵۸.</ref> | ||