مجتبی (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

مجتبی از ماده «اِجتَباء» به‌معنای برگزیده و انتخاب‌شده است<ref>منتظری، درس‌هایی از نهج‌البلاغه، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۸.</ref> و [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در ذیل [[آیه ۱۲۱ سوره نحل]]، واژه اِجتَباء را این‌گونه [[تفسیر قرآن|تفسیر]] می‌کند که خدا، [[امامان شیعه|امام معصوم]] را برای خود خالص گردانیده است، به‌صورتی که او را از پراکندگی دور ساخته و در یک [[صراط مستقیم]] هدایت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۵۱ش، ج۱۲، ص۳۶۸.</ref>

==پانویس==

{{پانوشت}}