توکل: تفاوت میان نسخه‌ها
←رابطه توکل با تفویض، رضا و تسلیم
(←مفهوم) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
=== رابطه توکل با تفویض، رضا و تسلیم === | === رابطه توکل با تفویض، رضا و تسلیم === | ||
توکل با [[تفویض]] ارتباط نزدیکی دارد. [[کلینی]] در کتاب [[الکافی]]، احادیث مربوط به تفویض و توکل را در یک بخش به نام «بَابُ التَّفْوِيضِ إِلَى اللَّهِ وَ التَّوَكُّلِ عَلَيْه» آورده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۳.</ref> [[عبدالرزاق کاشانی]] توکل را از شاخه‌های تفویض دانسته است<ref>کاشانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۷۹ش، ص۹۸.</ref> و به گفته [[امام خمینی]] در [[شرح چهل حدیث (کتاب) |شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)]]، تفاوت توکل و تفویض این است که در تفویضْ انسان خود را بدون قدرت می‌بیند و تنها خدا را دارای تأثیر در امور می‌داند؛ اما در توکلْ خدا را در کسب خیر و منفعت وکیل خود می‌کند.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۷.</ref> | توکل با [[تفویض]] ارتباط نزدیکی دارد. [[کلینی]] در کتاب [[الکافی]]، احادیث مربوط به تفویض و توکل را در یک بخش به نام «بَابُ التَّفْوِيضِ إِلَى اللَّهِ وَ التَّوَكُّلِ عَلَيْه» آورده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۳.</ref> [[عبدالرزاق کاشانی]] (عارف مشهور شیعی. د. ۷۳۵ق. طهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۸۸.)توکل را از شاخه‌های تفویض دانسته است<ref>کاشانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۷۹ش، ص۹۸.</ref> و به گفته [[امام خمینی]] در [[شرح چهل حدیث (کتاب) |شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)]]، تفاوت توکل و تفویض این است که در تفویضْ انسان خود را بدون قدرت می‌بیند و تنها خدا را دارای تأثیر در امور می‌داند؛ اما در توکلْ خدا را در کسب خیر و منفعت وکیل خود می‌کند.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۷.</ref> | ||
توکل با فضایل اخلاقی دیگری همچون رضا و تسلیم نیز مرتبط است. از نظر [[عرفا]]، مقام رضا و تسلیم برتر از مقام توکل است.<ref>نگاه کنید به کاشانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۷۹ش، ص۹۴-۹۸.</ref> در مقام توکل، انسان خدا را وکیل خود قرار می‌دهد؛ اما تعلق به امور دنیوی را کنار نمی‌گذارد؛ ولی در مرتبه رضا<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۷.</ref> و تسلیم<ref>طوسی، اخلاق ناصری، علمیه اسلامیه، ص۸۰.</ref> به آنچه که خداوند مقرر کرده است رضایت می‌دهد؛ هرچند موافق میلش نباشد. | توکل با فضایل اخلاقی دیگری همچون رضا و تسلیم نیز مرتبط است. از نظر [[عرفا]]، مقام رضا و تسلیم برتر از مقام توکل است.<ref>نگاه کنید به کاشانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۷۹ش، ص۹۴-۹۸.</ref> در مقام توکل، انسان خدا را وکیل خود قرار می‌دهد؛ اما تعلق به امور دنیوی را کنار نمی‌گذارد؛ ولی در مرتبه رضا<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۷.</ref> و تسلیم<ref>طوسی، اخلاق ناصری، علمیه اسلامیه، ص۸۰.</ref> به آنچه که خداوند مقرر کرده است رضایت می‌دهد؛ هرچند موافق میلش نباشد. | ||