کفن: تفاوت میان نسخهها
←تعریف و واجبات
خط ۴: | خط ۴: | ||
==تعریف و واجبات== | ==تعریف و واجبات== | ||
کفن، به پارچهای گفته میشود که قبل از [[دفن]]، باید بدن میت [[مسلمان]] را با آن پوشاند.<ref>نگاه کنید به: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۲و۴۰۳.</ref> تکفین، یا کفن کردن مرد یا زن مسلمان، [[واجب کفایی]] است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۲؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۵۶.</ref> تأمین کفن زن، بر شوهر واجب است،<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۳۱-۵۳۳.</ref> اما تأمین کفن دیگران از مال خودشان است<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۳۵-۵۳۶؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۷.</ref> و بر کسی واجب نیست<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۳۸؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۷.</ref> و بنابر فتوای [[فقها]] اگر دارایی میت به اندازه خرید کفن نباشد، میتوان آن را از [[زکات]] تأمین کرد.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۳۹.</ref> | کفن، به پارچهای گفته میشود که قبل از [[دفن]]، باید بدن میت [[مسلمان]] را با آن پوشاند.<ref>نگاه کنید به: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۲و۴۰۳.</ref> تکفین، یا کفن کردن مرد یا زن مسلمان، [[واجب کفایی]] است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۲؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۵۶.</ref> تأمین کفن زن، بر شوهر واجب است،<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۳۱-۵۳۳.</ref> اما تأمین کفن دیگران از مال خودشان است زیرا آن چه واجب است کفن کردن است نه دادن کفن<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۳۵-۵۳۶؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۷.</ref> و بر کسی واجب نیست<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۳۸؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۷.</ref> و بنابر فتوای [[فقها]] اگر دارایی میت به اندازه خرید کفن نباشد، میتوان آن را از [[زکات]] تأمین کرد.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۳۹.</ref> | ||
کَفَنْ از سه قسمت تشکیل میشود:<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۵۶.</ref> | کَفَنْ از سه قسمت تشکیل میشود:<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۵۶.</ref> |