قضاوت: تفاوت میان نسخه‌ها
←احکام و آداب قضاوت
(←منابع) |
|||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
* دریافت [[رشوه]] در قضاوت [[حرام]] است.<ref>یزدی، تکملة العروة الوثقی، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۲.</ref> هم‌چنین قاضی ای که رشوه می‌گیرد هرچند براساس قواعد و به حق حکم صادر کند اما چون با گرفتن رشوه فاسق شده است حکمش نافذ نیست مگر این که پس از گرفتن رشوه توبه کند. <ref>یزدی، العروة الوثقى، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۴۴۷.</ref>هر چند میان رشوه و هدیه و مانند آن تفاوت است ولی اگر هدیه به قصد صدور حکم قاضی به نفع هدیه دهنده باشد می تواند رشوه یا در حکم رشوه باشد.<ref>یزدی، العروة الوثقى، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۴۴۴.</ref> | * دریافت [[رشوه]] در قضاوت [[حرام]] است.<ref>یزدی، تکملة العروة الوثقی، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۲.</ref> هم‌چنین قاضی ای که رشوه می‌گیرد هرچند براساس قواعد و به حق حکم صادر کند اما چون با گرفتن رشوه فاسق شده است حکمش نافذ نیست مگر این که پس از گرفتن رشوه توبه کند. <ref>یزدی، العروة الوثقى، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۴۴۷.</ref>هر چند میان رشوه و هدیه و مانند آن تفاوت است ولی اگر هدیه به قصد صدور حکم قاضی به نفع هدیه دهنده باشد می تواند رشوه یا در حکم رشوه باشد.<ref>یزدی، العروة الوثقى، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۴۴۴.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =[[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره اقسام چهارگانه قاضیان:{{سخ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =[[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره اقسام چهارگانه قاضیان:{{سخ}} | ||
قاضيان بر چهار دسته‌اند،سه دستۀ آنان در دوزخند و یک دستۀ ایشان در بهشت: اوّل مردى که حکم به ستم و ناروا مى‌کند و خود هم مى‌داند که چه کرده،پس او اهل [[جهنم|دوزخ]] است،دوم مردى که حکم به ناروا مى‌کند، و نمى‌فهمد که حکمش نادرست است،او نیز اهل آتش است،و سوم مردى که حکم به حقّ و راستى مى‌کند ولى خود نمى‌داند که چه کرده است،او نیز اهل دوزخ است،و امّا چهارم:آن کس که حکم به حقّ مى‌کند و خود نيز حقّ و باطل را مى‌شناسد،اين مرد اهل [[بهشت]] خواهد بود.| منبع =*منبع: حرّانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۳۶۵| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | قاضيان بر چهار دسته‌اند،سه دستۀ آنان در دوزخند و یک دستۀ ایشان در بهشت: اوّل مردى که حکم به ستم و ناروا مى‌کند و خود هم مى‌داند که چه کرده،پس او اهل [[جهنم|دوزخ]] است،دوم مردى که حکم به ناروا مى‌کند، و نمى‌فهمد که حکمش نادرست است،او نیز اهل آتش است،و سوم مردى که حکم به حقّ و راستى مى‌کند ولى خود نمى‌داند که چه کرده است،او نیز اهل دوزخ است،و امّا چهارم:آن کس که حکم به حقّ مى‌کند و خود نيز حقّ و باطل را مى‌شناسد،اين مرد اهل [[بهشت]] خواهد بود.| منبع =*منبع: حرّانی، تحف العقول، ترجمه جعفری، ۱۴۰۴ق، ص۳۶۵| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||