انصار: تفاوت میان نسخه‌ها
←واژه‌شناسی
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
انصار جمع نصیر و ناصر از ماده «نَصَرَ» به معنای یاری و یاری مظلوم در برابر دشمن است. این نام نخست به معنای لغوی آن، در توصیف مسلمانان مدینه از اوس و خزرج استعمال شد، اما سپس همچون اصطلاحی برای ایشان به کار رفت. | انصار جمع نصیر و ناصر از ماده «نَصَرَ» به معنای یاری و یاری مظلوم در برابر دشمن است. این نام نخست به معنای لغوی آن، در توصیف مسلمانان مدینه از اوس و خزرج استعمال شد، اما سپس همچون اصطلاحی برای ایشان به کار رفت. | ||
تاریخ استفاده از این لقب برای مسلمانان هم‌پیمان پیامبر در مدینه به درستی روشن نیست، اما طبق روایتی از [[انس بن مالک|اَنَس]]، اصطلاح [[مهاجران]] و انصار نخستین بار در [[قرآن کریم]] به کار رفته است.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۲ق، ج۴، ص۲۲۱.</ref> البته بر اساس روایت [[ابن اثیر]]، این نام را خود پیامبر(ص) برای مسلمانان [[مدینه|یثرب]] به کار برد.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۶۵۵.</ref> | تاریخ استفاده از این لقب برای مسلمانان هم‌پیمان پیامبر در مدینه به درستی روشن نیست، اما طبق روایتی از [[انس بن مالک|اَنَس]]، اصطلاح [[مهاجران]] و انصار نخستین بار در [[قرآن کریم]] به کار رفته است.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۲ق، ج۴، ص۲۲۱.</ref> البته بر اساس روایت [[ابن اثیر]]، این نام را خود پیامبر(ص) برای مسلمانان [[مدینه|یثرب]] به کار برد.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۶۵۵.</ref>{{یاد|الأنصار لقب قبيلتي الأوس والخزرج... لقّبهم به رسولُ الله صلى الله عليه وسلم لما هاجر إليهم ومنعوه ونصروه}} | ||
=== کاربرد در قرآن === | === کاربرد در قرآن === | ||