آنگاه هدایت شدم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←مروری بر کتاب
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
نویسنده در کتاب به دوران کودکی و آشنایی با قرآن، سفر به خانه خدا، سفر به [[لیبی]]، [[مصر]]، [[لبنان]]، [[سوریه]]، [[اردن]]، [[عربستان]] و [[عراق]] اشاره می‌کند وی در بخش‌هایی از کتاب به ماجرای گفتگو‌های خود با آیت الله [[سید ابوالقاسم خویی]] و [[سید محمدباقر صدر]] از علمای شیعه اشاره می‌کند، سپس ماجرای سفر به عربستان و گفتگو با علمای اهل سنت را بازگو کرده و به مرورِ عقاید اسلامی می‌پردازد و به نگرش‌های [[شیعه]] و [[سنی]] اشاره و از دیدگاه‌های شیعه با استناد به احادیث اهل سنت دفاع می‌کند.<ref>[http://www.mohamadtijani.ir/Portal.aspx?CASEID=80387&PageSize=1&CATEGORYID=13987&PID=71253&PageIndex=4&CULTCURE=Persian سایت شخصی محمد تیجانی.]</ref> | نویسنده در کتاب به دوران کودکی و آشنایی با قرآن، سفر به خانه خدا، سفر به [[لیبی]]، [[مصر]]، [[لبنان]]، [[سوریه]]، [[اردن]]، [[عربستان]] و [[عراق]] اشاره می‌کند وی در بخش‌هایی از کتاب به ماجرای گفتگو‌های خود با آیت الله [[سید ابوالقاسم خویی]] و [[سید محمدباقر صدر]] از علمای شیعه اشاره می‌کند، سپس ماجرای سفر به عربستان و گفتگو با علمای اهل سنت را بازگو کرده و به مرورِ عقاید اسلامی می‌پردازد و به نگرش‌های [[شیعه]] و [[سنی]] اشاره و از دیدگاه‌های شیعه با استناد به احادیث اهل سنت دفاع می‌کند.<ref>[http://www.mohamadtijani.ir/Portal.aspx?CASEID=80387&PageSize=1&CATEGORYID=13987&PID=71253&PageIndex=4&CULTCURE=Persian سایت شخصی محمد تیجانی.]</ref> | ||
نویسنده کتابش را با خاطراتی از شرح نخستین سفر بیست و پنج روزه‌اش در سن ۱۸ سالگی به [[مکه]](عربستان) برای شرکت در یک کنفرانس علمی و انجام مناسک [[عمره]] و [[حج]] و تمایلاتش به [[وهابیت]] شروع کرده است. وی درادامه به دیگر سفرهایش اشاراتی کرده و با مناظره با یکی از علما به فکر اجتهاد در اعتقاداتش افتاده و زمینه‌های استبصار(پذیرش تشیع) برایش فراهم شده است. <ref>تیجانی، ثم اهتدیت، ۱۴۳۳ق، ج۱، ص۴۶۱-۴۸۷.</ref> | نویسنده کتابش را با خاطراتی از شرح نخستین سفر بیست و پنج روزه‌اش در سن ۱۸ سالگی به [[مکه]](عربستان) برای شرکت در یک کنفرانس علمی و انجام مناسک [[عمره]] و [[حج]] و تمایلاتش به [[وهابیت]] شروع کرده است. وی درادامه به دیگر سفرهایش اشاراتی کرده و با مناظره با یکی از علما به فکر اجتهاد در اعتقاداتش افتاده و زمینه‌های استبصار(پذیرش تشیع) برایش فراهم شده است. <ref>تیجانی، ثم اهتدیت، ۱۴۳۳ق، ج۱، ص۴۶۱-۴۸۷.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = فرازی از کتاب «ثم اهتدیت» درباره گستردگی فضائل امام علی (ع):{{سخ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = فرازی از کتاب «ثم اهتدیت» درباره گستردگی [[فضایل امام علی(ع)|فضائل امام علی (ع)]]:{{سخ}} | ||
[[بنی‌امیه|امویان]] در مشرق و مغرب زمین مردمان را وادار به سبّ و لعن | [[بنی‌امیه|امویان]] در مشرق و مغرب زمین مردمان را وادار به سبّ و لعن «علی» کردند و آنان را از ذکر فضائلش بازداشتند و حتی گذاشتن نامش را بر فرزندان ممنوع کردند در عین حال فضائل و مناقبش گسترده و فراگیر شد تا بدان‌حد که [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] می‌گوید: در شگفتم از مردی که دشمنانش از روی حسادت فضائلش را کتمان کردند و دوستانش از روی ترس ولی با این حال همه عالَم پر است از فضائل او. »| منبع =*'''منبع''': تیجانی، ثم اهتدیت، ص۴۳۷.| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
==واکنش ها== | ==واکنش ها== | ||