جنة الخلد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جَنَّةَُ الخُلد''' یا [[بهشت]] جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] است که در [[سوره فرقان]] آمده است. واژه «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند. [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند «خلد» در عبارت «جنة‌ الخلد» نشانگر جاودانگی بهشت است. بر این اساس، مفسران معتقدند که این عبارت به بهشت [[آخرت|اخروی]] اشاره دارد و غیر از بهشتی است که [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] در آن قرار داشت. همچنین این بهشت را متفاوت از [[جنة المأوی|جنة‌المأوی]] (بهشتی در [[برزخ]]) در نظر می‌گیرند. در [[حدیث|روایات]]، راه دست‌یافتن به بهشت جاودان را [[تولی]] به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] و فرزندانش بیان کرده‌اند. همچنین روزه گرفتن در [[رجب|ماه رجب]] را وسیله رسیدن به بهشت جاودان دانسته‌اند.

==مفهوم==