سلمان فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه
(←جایگاه) |
(←جایگاه) |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==جایگاه== | ==جایگاه== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[پیامبر (ص)]]:{{سخ}} خداوند مرا به دوست داشتن ۴ تن دستور داد و مرا خبر داد که خودش آنها را دوست دارد: [[علی]]، [[مقداد]]، [[ابوذر]]، سلمان.|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[الغدیر]]، ۱۴۱۶ق، ج ۹، ص ۱۷۱.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[پیامبر (ص)]]:{{سخ}} خداوند مرا به دوست داشتن ۴ تن دستور داد و مرا خبر داد که خودش آنها را دوست دارد: [[علی]]، [[مقداد]]، [[ابوذر]]، سلمان.|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[الغدیر]]، ۱۴۱۶ق، ج ۹، ص ۱۷۱.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
بر اساس روایت مشهوری<ref>حسینی، بررسی ویژگی‌های «منّا» بودن سلمان فارسی بر اساس تحلیل روایات «لیس منّا»، ص۴۸ </ref> از پیامبر(ص)، در هنگامی که مسلمانان برای جنگ خندق مشغول حفر بودند سلمان با خواندن چند بیت شعر وفاداری خودش را به پیامبر(ص) اعلان کرد و پس از آن هر قبیله‌ای سلمان را از خودش دانست که در این هنگام پیامبر با جمله مشهور خودش سلمان را از [[ اهل‌البیت علیهم‌السلام |اهل بیت پیامبر]] دانست.<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۶۴.</ref> {{یاد|وجعل كل قبيلة تقول : سلمان منا ، فقال النبي : سلمان منا أهل البيت }}مطابق نقل [[شیخ مفید]] از [[فقه|فقیهان شیعه]]، پیامبر(ص) در اعتراض به [[عمر بن خطاب]] که به بهانه عرب نبودن سلمان، بر او خرده می‌گرفت، در خطبه‌ای ضمن اشاره به اینکه انسان‌ها از نظر نژاد و رنگ پوست بر هم برتری ندارند، سلمان را از اهل بیت خواند<ref>مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص ۳۴۱.</ref> و این جمله را در مواضع دیگری تکرار کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۶۲.</ref> | بر اساس روایت مشهوری<ref>حسینی، بررسی ویژگی‌های «منّا» بودن سلمان فارسی بر اساس تحلیل روایات «لیس منّا»، ص۴۸ </ref> از پیامبر(ص)، در هنگامی که مسلمانان برای جنگ خندق مشغول حفر بودند سلمان با خواندن چند بیت شعر وفاداری خودش را به پیامبر(ص) اعلان کرد و پس از آن هر قبیله‌ای سلمان را از خودش دانست که در این هنگام پیامبر با جمله مشهور خودش سلمان را از [[ اهل‌البیت علیهم‌السلام |اهل بیت پیامبر]] دانست.<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۶۴.</ref> {{یاد|وجعل كل قبيلة تقول : سلمان منا ، فقال النبي : سلمان منا أهل البيت }}مطابق نقل [[شیخ مفید]] از [[فقه|فقیهان شیعه]]، پیامبر(ص) در اعتراض به [[عمر بن خطاب]] که به بهانه عرب نبودن سلمان، بر او خرده می‌گرفت، در خطبه‌ای ضمن اشاره به اینکه انسان‌ها از نظر نژاد و رنگ پوست بر هم برتری ندارند، سلمان را از اهل بیت خواند.<ref>مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص ۳۴۱.</ref> و این جمله را در مواضع دیگری تکرار کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۶۲.</ref> | ||
[[پرونده:قطعه خوشنویسی سلمان فارسی.png|بندانگشتی|250px|قطعه خوشنویسی حدیثی از [[پیامبر(ص)]] درباره فضائل سلمان (ترجمه: سلمان دریایی است که خشک نمی‌شود و گنجی است که تمام نمی‌شود.)، به [[خط ثلث]]، اثر محمد المشرفاوی.]] | [[پرونده:قطعه خوشنویسی سلمان فارسی.png|بندانگشتی|250px|قطعه خوشنویسی حدیثی از [[پیامبر(ص)]] درباره فضائل سلمان (ترجمه: سلمان دریایی است که خشک نمی‌شود و گنجی است که تمام نمی‌شود.)، به [[خط ثلث]]، اثر محمد المشرفاوی.]] | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
سخنان دیگری از پیامبر اسلام و [[امامان شیعه|ائمه معصومین]] در فضیلت سلمان نقل شده است؛<ref>مجموعه‌ای از این روایات را بنگرید در: ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲۱، ص۴۰۸-۴۲۴.</ref> از جمله این فضائل می‌توان به مشتاق بودن [[بهشت]] به [[امام علی علیه‌السلام|علی]]، [[عمار یاسر|عمار]] و سلمان،<ref>بلاذری، انساب الاشراف، بیروت، ج۲، ص۱۲۲.</ref> دستور [[ خدا|خداوند]] به پیامبر(ص) مبنی بر لزوم دوست داشتن علی، سلمان، [[مقداد بن عمرو|مقداد]] و [[ابوذر غفاری|ابوذر]]،<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ص۴۰۹-۴۱۱؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۹، ص۱۷۱.</ref> روزی دادن خداوند به مردم به [[برکت]] سلمان فارسی و برخی از یاران از جمله ابوذر و عمار و مقداد،<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۱.</ref> عالم بودن سلمان به [[اسم اعظم]]<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۱۱.</ref> آگاهی او از علم اول و آخر،<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲۱، ص۴۲۱.</ref> و داشتن مقامی بالاتر از مقام [[لقمان حکیم]] اشاره کرد.<ref>صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۸.</ref> همچنین در بعضی از [[حدیث|احادیث نبوی]]، پیامبر(ص) با عنوان لقمان حکیم به سلمان فارسی اشاره نموده است.<ref>شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص۳۳.</ref> | سخنان دیگری از پیامبر اسلام و [[امامان شیعه|ائمه معصومین]] در فضیلت سلمان نقل شده است؛<ref>مجموعه‌ای از این روایات را بنگرید در: ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲۱، ص۴۰۸-۴۲۴.</ref> از جمله این فضائل می‌توان به مشتاق بودن [[بهشت]] به [[امام علی علیه‌السلام|علی]]، [[عمار یاسر|عمار]] و سلمان،<ref>بلاذری، انساب الاشراف، بیروت، ج۲، ص۱۲۲.</ref> دستور [[ خدا|خداوند]] به پیامبر(ص) مبنی بر لزوم دوست داشتن علی، سلمان، [[مقداد بن عمرو|مقداد]] و [[ابوذر غفاری|ابوذر]]،<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ص۴۰۹-۴۱۱؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۹، ص۱۷۱.</ref> روزی دادن خداوند به مردم به [[برکت]] سلمان فارسی و برخی از یاران از جمله ابوذر و عمار و مقداد،<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۱.</ref> عالم بودن سلمان به [[اسم اعظم]]<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۱۱.</ref> آگاهی او از علم اول و آخر،<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲۱، ص۴۲۱.</ref> و داشتن مقامی بالاتر از مقام [[لقمان حکیم]] اشاره کرد.<ref>صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۸.</ref> همچنین در بعضی از [[حدیث|احادیث نبوی]]، پیامبر(ص) با عنوان لقمان حکیم به سلمان فارسی اشاره نموده است.<ref>شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص۳۳.</ref> | ||
بر اساس روایتی از پیامبر هر کس سلمان را اذیت کند، پیامبر را اذیت کرده است.<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۲.</ref> وی از جمله اشخاصی است که همراه با ابوذر و عمار و مقداد بنابر دعوت امام علی(َع) <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۲۸، ص ۳۰۴.</ref> پس از ماجرای سقیفه و [[شهادت حضرت فاطمه(س)]] در [[تشییع و تدفین حضرت فاطمه(س)|تدفین مخفیانه او]] شرکت کرد.<ref>کشی، رجال الکشی، ۱۴۰۹ق، ص۶ و۷.</ref> | بر اساس روایتی از پیامبر هر کس سلمان را اذیت کند، پیامبر را اذیت کرده است.<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۲.</ref> وی از جمله اشخاصی است که همراه با ابوذر و عمار و مقداد بنابر دعوت امام علی(َع) <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۲۸، ص ۳۰۴.</ref>سلمان با توصیه امیرالمؤمنین(ع) به دیدار[[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] رفتند و ایشان به [[سلمان فارسی|سلمان]] فرمود: سه خانم بسیار زیبا غروب یک روز پس از وفات پدرم [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر خدا]] بر من وارد شدند و گفتند از زنان بهشتی هستند به نام‌های «ذرّه» برای [[ابوذر غفاری|ابوذر]] و «مقدوده» برای [[مقداد بن عمرو|مقداد]] و «سَلمی» برای سلمان و گفتند [[خدا|خداوند]] بزرگ آنان را برای ابوذر و مقداد و سلمان آفریده است. <ref>کشی، رجال کشی، ص۳۹؛ مامقانی، تنقیح المقال،ج۱، ص۲۳۶.</ref> سلمان پس از ماجرای سقیفه و [[شهادت حضرت فاطمه(س)]] در [[تشییع و تدفین حضرت فاطمه(س)|تدفین مخفیانه او]] شرکت کرد و این نشان از جایگاه ویژه او نزد [[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] دارد.<ref>کشی، رجال الکشی، ۱۴۰۹ق، ص۶ و۷.</ref> | ||
==قبل از اسلام== | ==قبل از اسلام== | ||