سوره نصر: تفاوت میان نسخه‌ها
←زمان نزول سوره و پیشگویی‌های آن
(←معرفی) |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
*رحلت پیامبر(ص).<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰.</ref>در [[مجمع البیان]] که وقتى این سوره نازل شد، رسول خدا (ص)آن را بر اصحابش قرائت کرد، اصحاب همه خوشحال گشته به یکدیگر مژده مى دادند، ولى وقتى عباس آن را شنید گریه کرد، رسول خدا(ص) پرسید: چرا مى گریى عمو؟ عباس گفت: یا رسول الله من خیال مى کنم این سوره خبر مرگ تو را به تو مى دهد. حضرت فرمود: بله این سوره همان را مى گوید که تو فهمیدى ، و رسول خدا (ص) بعد از نزول این سوره بیش از دو سال زندگى نکرد، و از آن به بعد هم دیگر کسى او را خندان و خوشحال ندید.این مضمون در تعدادى از روایات با عبارات مختلف آمده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۲۰، ص۳۷۸.</ref> | *رحلت پیامبر(ص).<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰.</ref>در [[مجمع البیان]] که وقتى این سوره نازل شد، رسول خدا (ص)آن را بر اصحابش قرائت کرد، اصحاب همه خوشحال گشته به یکدیگر مژده مى دادند، ولى وقتى عباس آن را شنید گریه کرد، رسول خدا(ص) پرسید: چرا مى گریى عمو؟ عباس گفت: یا رسول الله من خیال مى کنم این سوره خبر مرگ تو را به تو مى دهد. حضرت فرمود: بله این سوره همان را مى گوید که تو فهمیدى ، و رسول خدا (ص) بعد از نزول این سوره بیش از دو سال زندگى نکرد، و از آن به بعد هم دیگر کسى او را خندان و خوشحال ندید.این مضمون در تعدادى از روایات با عبارات مختلف آمده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۲۰، ص۳۷۸.</ref> | ||
بعضى در وجه دلالت سوره بر خبر مرگ پیامبر(ص) (با این که در ظاهر سوره خبری از مرگ نیست) گفته اند که این سوره دلالت دارد بر اینکه رسول خدا (ص ) از انجام رسالات خود فارغ شده ، آنچه بنا بود انجام دهد انجام داده ، و دوران تلاش و مجاهدتش به سر رسیده ، و معلوم است که طبق مثل معروف «عند الکمال یُرقَّب الزوال» ، هر چیزى که به حد کمالش رسید باید منتظر زوالش بود. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۴۶۷. | بعضى در وجه دلالت سوره بر خبر مرگ پیامبر(ص) (با این که در ظاهر سوره خبری از مرگ نیست) گفته اند که این سوره دلالت دارد بر اینکه رسول خدا (ص ) از انجام رسالات خود فارغ شده ، آنچه بنا بود انجام دهد انجام داده ، و دوران تلاش و مجاهدتش به سر رسیده ، و معلوم است که طبق مثل معروف «عند الکمال یُرقَّب الزوال» ، هر چیزى که به حد کمالش رسید باید منتظر زوالش بود. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۴۶۷. | ||
</ref> | </ref>ابن عربی در دلالت سوره بر پیشگویی مرگ پیامبر در توجیهی عرفانی می‌گوید: منظور از امر پیامبر به تسبیح (فسبح) این است که حضرت با قطع علاقه از بدنش و ارتقا به مقام [[حق الیقین]]( که معدن هر ولایتی است) ذاتش را از هر حجابی منزه سازد و با اظهار کمالات و صفات خداوند به [[تحمید|حمد]] فعلی خداوند بپردازد و با [[استغفار]] از خداوند بخواهد که بهره‌مند از حالات فنای پیش از بعثت و قبل | ||
از بازگشت به میان خلق شود چرا که خداوند همواره توّاب است(إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا )و پذیرای هر کسی است که به او باز گردد و چون پیامبر [[بعثت| مبعوث]] شده بود که [[اسلام|دین]] کامل گردد و دعوتش استقرار یابد اینک فرمان یافته که به مقام حق الیقین بازگردد و این مقام تنها پس از [[مرگ]] استمرار خواهد یافت و [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] هم ( که در زمان نزول سوره نوجوانی بیش نبود) پس از این که پیامبر این سوره را خواند گریست و به پیامبر گفت که این سوره خبر مرگ شما را می‌دهد. در روایت است که چون این سوره نازل شد پیامبر خطبه خواند و فرمود خداوند بنده‌اش را میان دنیا و آخرت مخیر ساخت و او [[آخرت]]( لقاء الله) را برگزید. <ref>ابن العربی، تفسیر ابن عربی، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۴۳۶.</ref> | |||
== جایگاه تسبیح و استفغار درسوره نصر== | == جایگاه تسبیح و استفغار درسوره نصر== | ||