سوره عبس: تفاوت میان نسخهها
←آیات مشهور
(←منابع) |
|||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
ترجمه: روزى كه آدمى از برادرش و از مادرش و پدرش و از همسرش و فرزندانش مىگريزد... . | ترجمه: روزى كه آدمى از برادرش و از مادرش و پدرش و از همسرش و فرزندانش مىگريزد... . | ||
در تفاسیر گفته شده است این آیات، نشاندهنده شدت [[قیامت]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۲۱۰.</ref> و هول و وحشت [[محشر]] است که آدمی در آن هنگام نه تنها نزدیکانش را فراموش میکند، بلکه از آنان فرار میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۱۵۷ـ۱۵۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] علت فرار انسان از خویشان و نزدیکانش را در قیامت شدت گرفتاری ها و سختی های آن روز می داند که آدمی را از فکر کردن در باره هر چیزی جز رهایی خودش باز می دارد چنان چه آیه ۳۷ این را تأیید می کندلِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ترجمه:در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مىدارد. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۲۱۰.</ref>برخی از مفسران برای فرار در روز قیامت وجوهی ذکر | در تفاسیر گفته شده است این آیات، نشاندهنده شدت [[قیامت]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۲۱۰.</ref> و هول و وحشت [[محشر]] است که آدمی در آن هنگام نه تنها نزدیکانش را فراموش میکند، بلکه از آنان فرار میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۱۵۷ـ۱۵۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] علت فرار انسان از خویشان و نزدیکانش را در قیامت شدت گرفتاری ها و سختی های آن روز می داند که آدمی را از فکر کردن در باره هر چیزی جز رهایی خودش باز می دارد چنان چه آیه ۳۷ این را تأیید می کندلِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ترجمه:در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مىدارد. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۲۱۰.</ref>برخی از مفسران برای فرار در روز قیامت وجوهی ذکر کردهاند مانند اينكه مىگريزد تا مبادا برادرش از حقوق خود مطالبه كند و او را گرفتار سازد، | ||
مىگريزد تا مورد تقاضاى ديگران قرار نگيرد، مىگريزد تا رسوايى او را ديگران نفهمند. | مىگريزد تا مورد تقاضاى ديگران قرار نگيرد، مىگريزد تا رسوايى او را ديگران نفهمند. | ||
مىگريزد تا به كار خود برسد و تكليفش زودتر روشن شود. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۳۹۰.</ref> | مىگريزد تا به كار خود برسد و تكليفش زودتر روشن شود. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۳۹۰.</ref> |