confirmed، protected، templateeditor
۷٬۷۱۳
ویرایش
سید محمدحسین فضل‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
←حمایت از جمهوری اسلامی ایران: لينك دهي
(←اساتید) |
(←حمایت از جمهوری اسلامی ایران: لينك دهي) |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
==فعالیت‌های سیاسی== | ==فعالیت‌های سیاسی== | ||
سید محمدحسین فضل‌الله از همراهان نزدیک [[سید محمدباقر صدر]] در مسایل سیاسی و تشکیلاتی بود. فضل‌الله پس از بازگشت به لبنان درپی طرح صبغه سیاسی اسلام در جامعه مسلمانان [[لبنان]] برآمد.زمانی که کشور لبنان مورد تهاجم [[صهیونیسم|رژیم صهیونیستی]] واقع شد، جوانان متأثر از فضل‌الله، حرکت نامنظم و غیر تشکیلاتی مقاومت اسلامی را به راه‌انداختند. این حرکت که [[حزب‌الله لبنان|حزب الله لبنان]] امروز شکل سازمان‌یافته و اصلی‌ترین شاخه آن است، همواره از فضل‌الله تغذیه فکری و سیاسی می‌شد. جایگاه فضل‌الله در جنبش مقاومت اسلامی لبنان سبب شد تا یک بار ربوده و چهار بار [[ترور]] شود.<ref>[https://www.bayynat.ir/زندگینامه «زندگینامه»]، وبگاه مؤسسه علامه مرجع سید محمدحسین فضل‌الله.</ref> | سید محمدحسین فضل‌الله از همراهان نزدیک [[سید محمدباقر صدر]] در مسایل سیاسی و تشکیلاتی بود. فضل‌الله پس از بازگشت به [[لبنان]] درپی طرح صبغه سیاسی اسلام در جامعه مسلمانان [[لبنان]] برآمد. زمانی که کشور لبنان مورد تهاجم [[صهیونیسم|رژیم صهیونیستی]] واقع شد، جوانان متأثر از فضل‌الله، حرکت نامنظم و غیر تشکیلاتی مقاومت اسلامی را به راه‌انداختند. این حرکت که [[حزب‌الله لبنان|حزب الله لبنان]] امروز شکل سازمان‌یافته و اصلی‌ترین شاخه آن است، همواره از فضل‌الله تغذیه فکری و سیاسی می‌شد. جایگاه فضل‌الله در جنبش مقاومت اسلامی لبنان سبب شد تا یک بار ربوده و چهار بار [[ترور]] شود.<ref>[https://www.bayynat.ir/زندگینامه «زندگینامه»]، وبگاه مؤسسه علامه مرجع سید محمدحسین فضل‌الله.</ref> | ||
===اندیشه سیاسی=== | ===اندیشه سیاسی=== | ||
محمدحسین فضل‌الله بر مردمی بودن مشروعیت حکومت تأکید می‌کند. بر این اساس، اعمال سلطه از سوی حاکمان را تنها بر اساس اصول موضوعه اسلام صحیح می‌شمرد، نه به صورت سلیقه‌ای. وی مشارکت مردمی و اعمال قدرت مردم را فراهم‌کننده فضای نقد حاکمان می‌داند؛ همانگونه که در سیره حکومتی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] بوده است. | محمدحسین فضل‌الله بر مردمی بودن مشروعیت حکومت تأکید می‌کند. بر این اساس، اعمال سلطه از سوی حاکمان را تنها بر اساس اصول موضوعه [[اسلام]] صحیح می‌شمرد، نه به صورت سلیقه‌ای. وی مشارکت مردمی و اعمال قدرت مردم را فراهم‌کننده فضای نقد حاکمان می‌داند؛ همانگونه که در سیره حکومتی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] بوده است. | ||
تأکید بر نهادگرایی به جایی فردگرایی و تبدیل شدن دولت به نهاد، نکته مهمی دیگری است که وی در باب حکومت مطرح می‌سازد. طایفه‌گرایی در نگاه او، آفت بزرگ دیگری برخاسته از فردگرایی است که در جهان اسلام وجود دارد و از عوامل عقب‌ماندگی [[جهان اسلام]] است. شهروندسالاری به معنای احساس برابری همه شهروندان از نظر حقوق و وظایف، مورد تأکید وی است. تأکید می‌کند در نظام سیاسی، قوانین باید با نگاه ملی تدوین شود و ارزش آن به میزان حمایت از وحدت و صیانت حاکمیت ملی و فراهم‌سازی شرایط انسانی و خدماتی و علمی برای همه شهروندان است. | تأکید بر نهادگرایی به جایی فردگرایی و تبدیل شدن دولت به نهاد، نکته مهمی دیگری است که وی در باب حکومت مطرح می‌سازد. طایفه‌گرایی در نگاه او، آفت بزرگ دیگری برخاسته از فردگرایی است که در جهان اسلام وجود دارد و از عوامل عقب‌ماندگی [[جهان اسلام]] است. شهروندسالاری به معنای احساس برابری همه شهروندان از نظر حقوق و وظایف، مورد تأکید وی است. تأکید می‌کند در نظام سیاسی، قوانین باید با نگاه ملی تدوین شود و ارزش آن به میزان حمایت از وحدت و صیانت حاکمیت ملی و فراهم‌سازی شرایط انسانی و خدماتی و علمی برای همه شهروندان است. | ||
وی نظریه حکومتی [[ولایت فقیه]] را به معنی حاکمیت سیاسی شخص بر جامعه قبول نداشت و معتقد بود شورایی متشکل از فقها باید بر امور حکومتی نظارت کنند؛ چه رهبر جامعه [[مجتهد|فقیه]] باشد یا غیرفقیه. وی همچنین تحقق نظام مبتنی بر ولایت فقیه را هم نیازمند رأی مردم می‌دانست و معتقد بود فقیه ضمن حرکت در مسیر قوانین اسلام، باید مصالح مردم را رعایت کند و از خط عدالت خارج نشود.<ref>فصلنامه آفاق، چاپ کابل، سال هفتم، شمبدرگذشاره ۲۳و۲۴، بهار و تابستان ۱۳۹۰.</ref> | وی نظریه حکومتی [[ولایت فقیه]] را به معنی حاکمیت سیاسی شخص بر جامعه قبول نداشت و معتقد بود شورایی متشکل از فقها باید بر امور حکومتی نظارت کنند؛ چه رهبر جامعه [[مجتهد|فقیه]] باشد یا غیرفقیه. وی همچنین تحقق نظام مبتنی بر ولایت فقیه را هم نیازمند رأی مردم می‌دانست و معتقد بود فقیه ضمن حرکت در مسیر قوانین اسلام، باید مصالح مردم را رعایت کند و از خط [[عدالت (فقه)|عدالت]] خارج نشود.<ref>فصلنامه آفاق، چاپ کابل، سال هفتم، شمبدرگذشاره ۲۳و۲۴، بهار و تابستان ۱۳۹۰.</ref> | ||
===حمایت از جمهوری اسلامی ایران=== | ===حمایت از جمهوری اسلامی ایران=== | ||