سوره دخان: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیات مشهور
(←منابع) |
|||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
این آیات در باره قوم بنی اسرائیل(فرعونیان) پس از غرق شدنشان در دریا و اشاره به امکاناتی است که از آنها بهره‌مند بودند. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، صص۱۰۷-۱۰۸.</ref> ولی در گزارش‌های تاریخی است که [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] در مسیر رفتن به [[جنگ صفین]] وقتی به مدائن (ساباط شهر بَهُرَ سیر)رسید در [[طاق کسری|ایوان کسری]] و آثار به جا مانده از آنها گردشی کرد و شنید که یکی از یارانش این بیت شعر از ابن يعفر التميمي را می خواند: | این آیات در باره قوم بنی اسرائیل(فرعونیان) پس از غرق شدنشان در دریا و اشاره به امکاناتی است که از آنها بهره‌مند بودند. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، صص۱۰۷-۱۰۸.</ref> ولی در گزارش‌های تاریخی است که [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] در مسیر رفتن به [[جنگ صفین]] وقتی به مدائن (ساباط شهر بَهُرَ سیر)رسید در [[طاق کسری|ایوان کسری]] و آثار به جا مانده از آنها گردشی کرد و شنید که یکی از یارانش این بیت شعر از ابن يعفر التميمي را می خواند: | ||
(«جرت الرياح على مكان ديارهم *فكأنما كانوا على ميعاد» بادها بر ديار آنها برگذشت گويا از پيش وعده‌اى داشتند. <ref>ری شهری، دانش نامه امیرالمؤمنین (ع)، ۱۳۸۶ش، ج۵، ص۵۲۱</ref>.) امام (ع) به او فرمود چرا نمی‌گویی: 'كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ*فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ *وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ*وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ*كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ *فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِينَ...آن‌گاه امام فرمود اینان کسانی بودند که از دیگران (قدرت و شکوه) را به ارث بردند و اینک خودشان و آثارشان میراث دیگران گشته است.ايشان [[شکر|شكر]] نعمت به جاى نياوردند و بر اثر [[گناه]] ، دنيايشان را از آنان ستاندند.از كفران نعمت بپرهيزيد تا عذاب بر شما فرو نيايد. <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۳۲۷. | («جرت الرياح على مكان ديارهم *فكأنما كانوا على ميعاد» بادها بر ديار آنها برگذشت گويا از پيش وعده‌اى داشتند. <ref>ری شهری، دانش نامه امیرالمؤمنین (ع)، ۱۳۸۶ش، ج۵، ص۵۲۱</ref>.) امام (ع) به او فرمود چرا نمی‌گویی: 'كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ*فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ *وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ*وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ*كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ *فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِينَ...آن‌گاه امام فرمود اینان کسانی بودند که از دیگران (قدرت و شکوه) را به ارث بردند و اینک خودشان و آثارشان میراث دیگران گشته است.ايشان [[شکر|شكر]] نعمت به جاى نياوردند و بر اثر [[گناه]] ، دنيايشان را از آنان ستاندند.از كفران نعمت بپرهيزيد تا عذاب بر شما فرو نيايد. <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۳۲۷. | ||
</ref> | </ref>[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] پس از نقل این واقعه می‌گوید: حاصل اين مقام را [[حكيم خاقانى]] به شعر درآورده آنجا كه فرموده {{شعر}}{{ب|هان اى دل عبرت بين از ديده نظر كن هان |ايوان مداين را آيينه عبرت دان}} | ||
{جب|پرويز كه بنهادى بر خوان تره زرين |زرين تره كو بر خوان رو «كم تركوا» برخوان}} قمی ، کلیات مفاتیح الجنان، ص۴۹۴. | |||
* '''إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ | * '''إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ | ||
'''(آیه ۵۱) | '''(آیه ۵۱) | ||