پرش به محتوا

الامالی (شیخ صدوق): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۳: خط ۵۳:


==محتوای کتاب==
==محتوای کتاب==
[[شیخ صدوق]] این کتاب را که در ۹۷ مجلس، ۱۳ ماه تدوین کرده و این مجالس به جز چند مجلس (۲۲، ۲۳، ۲۴و ۲۶) هر [[جمعه]] و [[سه شنبه]] بر پا بوده است. شروع آن [[۱۸ رجب]] ۳۶۷ق به هنگام سفرش به [[مشهد]] و پایان آن [[۱۸ شعبان]] ۳۶۸ق بوده است. فقط مدت کوتاهی در راه طوس در تدوین کتاب فاصله افتاده است.
[[شیخ صدوق]] این کتاب را که در ۹۷ مجلس، ۱۳ ماه تدوین کرده و این مجالس به جز چند مجلس (۲۲، ۲۳، ۲۴و ۲۶) هر [[جمعه]] و [[سه شنبه]] بر پا بوده است. شروع آن [[۱۸ رجب]] ۳۶۷ق به هنگام سفرش به [[مشهد]] و پایان آن [[۱۸ شعبان]] ۳۶۸ق بوده است. فقط مدت کوتاهی در راه [[طوس]] در تدوین کتاب فاصله افتاده است.


مجلس ۲۹ آن مصادف با [[۸ محرم]] (دومین [[جمعه]] محرم) بوده و لذا به [[مقتل]] [[سیدالشهداء]](ع) شروع کرده و آن را در مجلس ۳۰ و ۳۱ تکمیل کرده است. مجلس ۲۶ مصادف با [[عید غدیر|غدیر]] و ذکر فضائل این روز است. این بیانگر امتیاز این کتاب به دیگر کتب امالی است که صدوق در نقل احادیث به مناسبت‌های زمانی و مکانی توجه داشته است.
مجلس ۲۹ آن مصادف با [[۸ محرم]] (دومین [[جمعه]] محرم) بوده و لذا به [[مقتل]] [[سیدالشهداء]](ع) شروع کرده و آن را در مجلس ۳۰ و ۳۱ تکمیل کرده است. مجلس ۲۶ مصادف با [[عید غدیر|غدیر]] و ذکر فضائل این روز است. این بیانگر امتیاز این کتاب به دیگر کتب امالی است که صدوق در نقل احادیث به مناسبت‌های زمانی و مکانی توجه داشته است.


افزون بر آن در [[ماه رجب]] از فضائل آن ماه و در [[ماه مبارک رمضان]] از فضائل رمضان و ثواب روزۀ در این ماه‌ها حدیث نقل کرده است. هنگامی که به [[نیشابور]] می‌رسد حدیثی در فضیلت زیارت [[امام رضا(ع)]] نقل می‌کند.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7173/87600/ مقاله امالی از شیخ صدوق]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>
افزون بر آن در [[ماه رجب]] از فضائل آن ماه و در [[ماه مبارک رمضان]] از فضائل رمضان و ثواب [[روزه|روزۀ]] در این ماه‌ها حدیث نقل کرده است. هنگامی که به [[نیشابور]] می‌رسد حدیثی در فضیلت زیارت [[امام رضا(ع)]] نقل می‌کند.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7173/87600/ مقاله امالی از شیخ صدوق]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>


این کتاب شامل دسته‌ای از احادیث [[پیامبر(ص)|نبوی(ص)]] و [[اهل بیت(ع)]] در موضوعات مختلف مانند [[سیره نبوی|سیره پیامبر(ص)]]، ماجرای [[معراج|اسراء و معراج]]، ادعیه و موعظه‌ها، فضائل و مناقب اهل بیت(ع) است که شامل موضوعات تاریخی و اخلاقی و عقائدی و... می‌باشد.<ref>صدوق، الامالی، ۱۴۱۷ق، مقدمه، ص۴۱؛ سیاوشی و محمدی، «امالی‌نویسی در تاریخ حدیث شیعه»، ص۲۲۰.</ref> به باور محققان، امالی شیخ صدوق از نظر موضوع و محتوا بسیار پراکنده‌تر از [[الامالی (شیخ مفید)|امالی شیخ مفید]] است و موضوعات متنوع‌تری را دربرگرفته است.<ref>سیاوشی و محمدی، «امالی‌نویسی در تاریخ حدیث شیعه»، ص۲۲۰.</ref>
این کتاب شامل دسته‌ای از احادیث [[پیامبر(ص)|نبوی(ص)]] و [[اهل بیت(ع)]] در موضوعات مختلف مانند [[سیره نبوی|سیره پیامبر(ص)]]، ماجرای [[معراج|اسراء و معراج]]، ادعیه و موعظه‌ها، فضائل و مناقب اهل بیت(ع) است که شامل موضوعات تاریخی و اخلاقی و عقائدی و... می‌باشد.<ref>صدوق، الامالی، ۱۴۱۷ق، مقدمه، ص۴۱؛ سیاوشی و محمدی، «امالی‌نویسی در تاریخ حدیث شیعه»، ص۲۲۰.</ref> به باور محققان، امالی شیخ صدوق از نظر موضوع و محتوا بسیار پراکنده‌تر از [[الامالی (شیخ مفید)|امالی شیخ مفید]] است و موضوعات متنوع‌تری را دربرگرفته است.<ref>سیاوشی و محمدی، «امالی‌نویسی در تاریخ حدیث شیعه»، ص۲۲۰.</ref>
نخستین روایت کتاب در مجلس اول از [[امام باقر(ع)]] درباره ملک موکّل و فرشته‌ای است که بر بنده گماشته شده است حضرت فرمود: این [[فرشته]] پیوسته در [[نامه اعمال]] او می‌نویسد، پس در آغاز و آخر آن، خیر و خوبی را به فرشته املا کنید که میان آن دو بر شما بخشوده می‌شود ومشمول[[استغفار|مغفرت]] و آمرزش خواهید شد.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲.</ref> آخرین روایت کتاب در مجلس ۴۲ از امام صادق(ع) درباره شرایط کامل شدن ایمان انسان است که عبارت است از: نیکو ساختن خُلق، کنترل نفس (به منظور [[تزکیه|تهذیب نفس]])، رهاکردن زیاده‌گویی، انفاق زیادی اموال.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۵</ref>
نخستین روایت کتاب در مجلس اول از [[امام باقر(ع)]] درباره ملک موکّل و فرشته‌ای است که بر بنده گماشته شده است، حضرت فرمود: این [[فرشته]] پیوسته در [[نامه اعمال]] او می‌نویسد، پس در آغاز و آخر آن، خیر و خوبی را به فرشته املا کنید که میان آن دو بر شما بخشوده می‌شود و مشمول [[استغفار|مغفرت]] و آمرزش خواهید شد.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲.</ref> آخرین روایت کتاب در مجلس ۴۲ از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره شرایط کامل شدن [[ایمان]] انسان است که عبارت است از: نیکو ساختن خُلق، کنترل نفس (به منظور [[تزکیه|تهذیب نفس]])، رهاکردن زیاده‌گویی، [[صدقه|انفاق زیادی اموال]].<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۵۵</ref>


==نقد محمدباقر کمره‌ای==
==نقد محمدباقر کمره‌ای==
۸۰۱

ویرایش