سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیات مشهور: اصلاح نشانی وب
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(←آیات مشهور: اصلاح نشانی وب) |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در قرائت این [[آیه]] اختلاف نظر وجود دارد. برخی آن را «[[آل یاسین]]» خوانده و مرادشان [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت(ع)]] است و برخی دیگر «الیاسین» یا «ال یاسین» خوانده‌اند که مراد از آن، [[الیاس (پیامبر)|حضرت الیاس]] خواهد بود.<ref>ثعلبی، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۶۹.</ref> از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] روایت شده است منظور از آل یاسین، ما اهل‌بیت هستیم؛ چون منظور از یاسین، پیامبر اسلام است. بنابر نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] این روایت آنگاه صحیح است که این واژه را «آل یاسین» بخوانیم که در میان [[قاریان هفتگانه|قرائت‌های هفتگانه قرآن]]، مطابق قرائت نافع، یعقوب، زید و ابن‌عامر است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۱۷، ص۱۵۸-۱۵۹.</ref>برخی از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده‌اند که مراد از ال یاسین، ما [[اهل بیت]] [[پیامبر(ص)]] هستیم.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۸۶.</ref> | در قرائت این [[آیه]] اختلاف نظر وجود دارد. برخی آن را «[[آل یاسین]]» خوانده و مرادشان [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت(ع)]] است و برخی دیگر «الیاسین» یا «ال یاسین» خوانده‌اند که مراد از آن، [[الیاس (پیامبر)|حضرت الیاس]] خواهد بود.<ref>ثعلبی، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۶۹.</ref> از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] روایت شده است منظور از آل یاسین، ما اهل‌بیت هستیم؛ چون منظور از یاسین، پیامبر اسلام است. بنابر نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] این روایت آنگاه صحیح است که این واژه را «آل یاسین» بخوانیم که در میان [[قاریان هفتگانه|قرائت‌های هفتگانه قرآن]]، مطابق قرائت نافع، یعقوب، زید و ابن‌عامر است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۱۷، ص۱۵۸-۱۵۹.</ref>برخی از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده‌اند که مراد از ال یاسین، ما [[اهل بیت]] [[پیامبر(ص)]] هستیم.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۸۶.</ref> | ||
* ''' سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ* إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ''' (آیات۱۵۹-۱۶۰) | |||
ترجمه:خدا منزه است از آنچه در وصف مى‌آورند. به استثناى بندگان پاكدل خدا. | |||
این دو آیه از آیاتی هستند که یکی از ویژگی‌های مُخلَصین را بیان می‌کند. براساس این آیات مُخلَصین، حمد و ثناى حضرت حقّ را چنانكه شایسته اوست بجاى مى‌آورند. | |||
براساس دیگر آیات قرآن مُخلَصین (بندگانى كه دوره اخلاص را گذرانیده‌اند و از مقام مُخلِصین (به كسر لام) فراتر رفته و از مجاهدات نفسانیه پاک و پاكیزه خارج شده‌اند)، دارای ویژگی‌های دیگری هستند که برخی از آنها عبارت است از: ۱-درامان بودن از فزع و هلاکت با نفخ صور. براساس آیات ۲۶و۲۷ سوره الرحمن «كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ وَ يَبْقى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ».«وجه پروردگار» از مرگ با [[نفخ صور]] در امان است و براساس آیه ۶۸ سوره زمر «وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ» افرادی استثنا شده‌اند که این افراد، وجه الله هستند و مخلصین همان وجه الله هستند که از مرگ وهلاکت با نفخ صور در امان هستند.۲- در امان بودن از فریب و اغوا شیطان آیات ۳۹و۴۰ سوره حجر «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ إِلَّاعِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ» «شیطان سوگند یاد می‌كند كه اى پروردگار! به عزّت تو قسم كه من یكایك از افراد بشر را اغواء و گمراه می‌كنم مگر آن بندگان تو را كه مُخلَص و پاكیزه شده باشند». ۳-آنچه از پاداش و ثواب به هركس برسد و در روز قيامت به او عطا شود، در مقابل عمل او خواهد بود، مگر اين صنف از بندگان كه كرامت الهيّه بر ايشان ماوراء طور و پاداش عمل است. | |||
وَ مَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ إِلَّا عِبَادَ اللَهِ الْمُخْلَصِينَ(آیات ۳۹و۴۰سوره صافات) | |||
۴- «همه مردم در روز قیامت براى حساب و كتاب و عَرْض در پیشگاه حضرت حقّ حاضر گردیده می‌شوند مگر بندگان مُخلَص خداوند.» فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ.(آیات ۱۲۷و۱۲۸سوره صافات) اصولًا بندگان مخلَصین خدا در مواقف [[قیامت]] و محشر حضور پیدا نمى‌كنند و بنابراین روشن است كه [[نامه اعمال|نامه عمل]] هم ندارند زیرا آنها در دنیا براى غرض و مقصودى و منظورى كار انجام نداده‌اند؛ اعمالشان فقط و فقط برای رضای [[خدا|خداوند متعال]] بوده است و هر كارى را كه انجام داده‌اند خود آنها انجام نداده‌اند؛ خدا انجام داده است. زیرا در طىّ راه سلوک به جائى رسیده‌اند که فانى در ذات حقّ شدند؛ و اسم و رسم آنها فانى شده و از آنها هیچ باقى نمانده؛ صفات آنها در صفات حقّ و ذات آنان در ذات حقّ فانى شده؛ آنان از خود اراده و اختیارى و فعلى و عملى ندارند؛ خداست كه در وجود آنان صاحب اراده و اختیار و فعل است؛ موجودیت‌خود را به خدا سپردند، و خداوند در وجود آنان موجودیت دارد.<ref>https://maktabevahy.org/document/Book/details/28/معاد-شناسی-ج7?page=54</ref>{{یاد|مُخلِصين (به كسر لام) افرادی هستند كه در مقام مجاهدۀ با نفسِ امّاره و در طیِّ طريق قرب و خلوص و فناء، قدم بر می‌دارند ولی هنوز وجودشان و سرّشان خالص نشده و مجاهدۀ آنها تمام نشده؛ در گيرودار و كشمكش با نفس امّاره و شخصيّت و أنانيّت هستند و در كلاس‌های مختلفۀ اين واديی در سیر و سلوک‌اند. | |||
ولي مخلَصين (به فتح) کلاس‌های مجاهدۀ آنان به پايان رسيده و به مقام طهارت و پاکی رسیده‌اند، چه پاكی در مقام فعل و چه در مقام اخلاق و مَلكات و صفات و چه در مقام سرّ و ذات. از تمام مراحل عبور نموده، پاک و پاکیزه در حرم خدا رفته و به مقام فناءِ در ذات حضرت احديّت رسيده و مسّ و لمس نموده‌اند. طهرانی، محمدحسین، معاد شناسی، ج۴، ص۲۱۲، https://motaghin.com/fa_Articlepage_1836.aspx?gid=1680}} | |||
==داستان‌ها و روایت‌های تاریخی== | ==داستان‌ها و روایت‌های تاریخی== | ||