سوره قصص: تفاوت میان نسخه‌ها
←ترس از آواره شدن مانع از ایمان آوردن
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
===ترس از آواره شدن مانع از ایمان آوردن=== | ===ترس از آواره شدن مانع از ایمان آوردن=== | ||
درباره نزول آیه ۵۷ سوره قصص «وَقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَیٰ مَعَک نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْ‌ضِنَا...و گفتند: «اگر با تو از [نورِ] هدایت پیروی کنیم، از سرزمین خود ربوده خواهیم شد...» آورده‌اند که حرث بن نوفل{{یاد| دقیقا معلوم نیست او کیست. در تفسیر مجمع البیان ج۷ ص ۴۴۹ حارث بن نوفل بن عبدمناف و در اسباب نزول القران واحدی ج ۱ ص۳۴۸ حارث بن عثمان بن نوفل بن عبدمناف و در کتاب تفسیر بسیط واحدی، حارث بن عامر بن نوفل بن عبد مناف است که از سران قریش بوده و اسلام را درک کرده ولی مسلمان نشده و بنابر نقل سیره ابن هشام ج ۲ ص۲۵۲در جنگ بدر در حال کفر کشته شده است. البته احتمال دارد که مشابهت اسمی باشد و این چند اسم یک نفر باشند. }} به پیامبر(ص) گفت: ما به راست‌گویی تو یقین داریم؛ ولی اگر از تو پیروی کنیم ممکن است تمام عرب علیه تو متحد شوند و ما را از [[مکه]] بیرون کنند که این آیه نازل شد و از امنیت و نعمت‌هایی که خدا به آنان داده بود، سخن گفت و گفته آنان را رد کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۴۰۶؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۳۴۸.</ref> | درباره نزول آیه ۵۷ سوره قصص «وَقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَیٰ مَعَک نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْ‌ضِنَا...و گفتند: «اگر با تو از [نورِ] هدایت پیروی کنیم، از سرزمین خود ربوده خواهیم شد...» آورده‌اند که حرث بن نوفل{{یاد| دقیقا معلوم نیست او کیست. در تفسیر مجمع البیان ج۷ ص ۴۴۹ حارث بن نوفل بن عبدمناف و در اسباب نزول القران واحدی ج ۱ ص۳۴۸ حارث بن عثمان بن نوفل بن عبدمناف و در کتاب تفسیر بسیط واحدی، حارث بن عامر بن نوفل بن عبد مناف است که از سران قریش بوده و اسلام را درک کرده ولی مسلمان نشده و بنابر نقل سیره ابن هشام ج ۲ ص۲۵۲در جنگ بدر در حال کفر کشته شده است. البته احتمال دارد که مشابهت اسمی باشد و این چند اسم یک نفر باشند. }} به پیامبر(ص) گفت: ما به راست‌گویی تو یقین داریم؛ ولی اگر از تو پیروی کنیم ممکن است تمام عرب علیه تو متحد شوند و ما را از [[مکه]] بیرون کنند که این آیه نازل شد و از امنیت و نعمت‌هایی که خدا به آنان داده بود، سخن گفت و گفته آنان را رد کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۴۰۶؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۳۴۸.</ref>برخی از مفسران براین باورند که به این بهانه مشرکان برای ایمان نیاوردن خداوند سه پاسخ (برمحور بشارت وانذار) داده است: ۱-خداوندی که مکه را شهری امن قرار داده می‌تواند در هر شرایطی این امنیت و رفاه را استمرار بخشد. (آیه۵۷) ۲- رفاهی که همراه با غفلت از خدا باشد تداوم ندارد و قهر خدا قطعی است.(آیات ۵۸و ۵۹) ۳- پاداش الهی بهتر وماندگارتر است و نباید برای رفاه موقت دنیا از ایمان چشم پوشید.(آیه۶۰). <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۷۷.</ref> | ||
===ملاقات با وعده نیکوی خدا=== | ===ملاقات با وعده نیکوی خدا=== | ||