حسین خلیلی تهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

* شیخ مرتضی آشتیانی (<ref>برای اسامی دیگر شاگردان اورجوع کنید به آقابزرگ طهرانی ، 1404، همانجا؛ همو، 1403، ج 2، ص 99، 414، ج 6، ص 170، ج 10، ص 45؛ حسن امین ، ج 1، ص 52، ج 6، ص 182، 574</ref>).

آقابزرگ طهرانی <ref>1404، همانجا</ref>، میرزاعلی اکبر همدانی <ref>آقابزرگ طهرانی ، 1403، ج 17، ص 232</ref>، شیخ محمد طالقانی <ref>حسینی ، ج 1، ص 536</ref> و شیخ محمدحسین کاشف الغطاء <ref>حرزالدین ، ج 1، ص 281؛ آقابزرگ طهرانی ، 1403، ج 1، ص 183</ref> از او اجازه روایت گرفتند.

محمد از کودکی شعر می سرود، بیشتر اشعار او در مدح و رثای اهل بیت علیهم السلام است . وی در برخی اشعارش مسلمانان را به بیداری فراخوانده است <ref>رجوع کنید به خاقانی ، ج 10، ص 454ـ460، 461ـ462</ref>. در عین حال ، اوقات زندگی را بیشتر به عبادت و ذکر و اعتکاف در حرم امیرمؤمنان علیه السلام سپری کرد <ref>همان ، ج 10، ص 453</ref>. او در 1355 در نجف وفات یافت و در مقبره پدرش دفن شد. از تألیفات اوست : کتاب فی الطهاره ، کتاب فی الخمس ، قاموس غریب القرآن و چند رساله فقهی <ref>خاقانی ، ج 10، ص 454؛ آقابزرگ طهرانی ، 1403، ج 5، ص 245، ج 15، ص 187، ج 18، ص 295، ج 23، ص 18</ref>.