استجابت دعا: تفاوت میان نسخه‌ها
←وعده الهی
(←وعده الهی: افزایش/) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
به گفته [[علامه طباطبایی]] استجابت دعا امری همیشگی در زندگی انسان است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۱.</ref> اما وعده استجابت دعا نباید جایگزین تلاش انسان برای رسیدن به اهداف و منجر به کنار گذاشتن اسباب ظاهری و مختل شدن مسیر طبیعی زندگی او شود.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۶۴۷.</ref> | به گفته [[علامه طباطبایی]] استجابت دعا امری همیشگی در زندگی انسان است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۱.</ref> اما وعده استجابت دعا نباید جایگزین تلاش انسان برای رسیدن به اهداف و منجر به کنار گذاشتن اسباب ظاهری و مختل شدن مسیر طبیعی زندگی او شود.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۶۴۷.</ref> | ||
''' | =='''اسباب و شرایط'''== | ||
استجابت دعا در آیات و [[روایات]] مشروط به رعایت برخی از شروط و آماده کردن اسباب آن شده است. برخی از آنها عبارتند از: | استجابت دعا در آیات و [[روایات]] مشروط به رعایت برخی از شروط و آماده کردن اسباب آن شده است. برخی از آنها عبارتند از: | ||
* '''همسویی زبان و قلب در دعا:''' در قرآن استجابت دعای بندگان امری قطعی دانسته است به این شرط که با دعای حقیقی خدا را بخوانند.<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۶.</ref> [[علامه طباطبایی]] دعای حقیقی را به خواندن خدا همزمان با قلب و زبان تفسیر کرده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳.</ref> همچنین از [[امام علی(ع)]] نقل شده خداوند دعایی که با غفلت دل همراه باشد را مستجاب نمی‌کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۳.</ref> | * '''همسویی زبان و قلب در دعا:''' در قرآن استجابت دعای بندگان امری قطعی دانسته است به این شرط که با دعای حقیقی خدا را بخوانند.<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۶.</ref> [[علامه طباطبایی]] دعای حقیقی را به خواندن خدا همزمان با قلب و زبان تفسیر کرده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۳.</ref> همچنین از [[امام علی(ع)]] نقل شده خداوند دعایی که با غفلت دل همراه باشد را مستجاب نمی‌کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۳.</ref> | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
* '''خضوع و خشوع:''' آیه ۵۵ [[سوره اعراف]] خواندن خدا را با حالت حاضعانه و خاشعانه از مؤمنان طلب می‌کند. امام صادق(ع) نیز یکی از زمان‌های استجابت دعا را موقعی می‌داند که شخص با چشمانی اشکبار، بدنی لرزان و قلبی شکسته مقابل خداوند بایستد.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۷۳.</ref> | * '''خضوع و خشوع:''' آیه ۵۵ [[سوره اعراف]] خواندن خدا را با حالت حاضعانه و خاشعانه از مؤمنان طلب می‌کند. امام صادق(ع) نیز یکی از زمان‌های استجابت دعا را موقعی می‌داند که شخص با چشمانی اشکبار، بدنی لرزان و قلبی شکسته مقابل خداوند بایستد.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۷۳.</ref> | ||
* '''دعا همراه با عمل صالح:''' برای استجابت دعا، انجام [[عمل صالح]] و به‌ویژه دادن [[صدقه]] سفارش شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۶۵؛ ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۱.</ref> در قرآن خداوند به کسانی که [[ایمان]] آورده و عمل صالح انجام می‌دهند وعده اجابت درخواست آنان را داده است.<ref>سوره شوری، آیه ۲۶.</ref> | * '''دعا همراه با عمل صالح:''' برای استجابت دعا، انجام [[عمل صالح]] و به‌ویژه دادن [[صدقه]] سفارش شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۶۵؛ ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۱۱۱.</ref> در قرآن خداوند به کسانی که [[ایمان]] آورده و عمل صالح انجام می‌دهند وعده اجابت درخواست آنان را داده است.<ref>سوره شوری، آیه ۲۶.</ref> | ||
* '''دعا در جمع مؤمنان''': در روایتی از امام صادق(ع) آمده است، هیچ جماعت چهل نفری از مؤمنان نیستند که به درگاه خداوند دعا کنند و خدا دعای آنان را رد کند و خود ایشان نیز هنگام مشکلات، خانواده و فرزندان خود را جمع کرده، دعا می‌کرد و آنها آمین می‌گفتند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۸۷.</ref> | * '''دعا در جمع مؤمنان''': در روایتی از امام صادق(ع) آمده است، هیچ جماعت چهل نفری از مؤمنان نیستند که به درگاه خداوند دعا کنند و خدا دعای آنان را رد کند و خود ایشان نیز هنگام مشکلات، خانواده و فرزندان خود را جمع کرده، دعا می‌کرد و آنها [[آمین]] می‌گفتند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۸۷.</ref> | ||
*''' پیشی گرفتن در دعا''': دعا کردن پیش از آن که گرفتاری و سختی پیش بیاید یعنی در دوران آسایش و سلامتی؛ دارای آثاری است مانند: استجابت دعا، پیشگیری از بلاء، رفع نیاز مندی‌ها هنگام سختی. بر اساس روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق (ع)]] هر کسی پیش از گرفتارشدن به بلا دعا کند هنگام مبتلا شدن دعایش مستجاب شود و [[فرشتگان]] با شنیدن صدای او می گویند: صدایی آشناست ودعایش رد نمی‌شود و هر کس در دعا پیشی نگیرد( و فقط هنگام گرفتاری و بلا دعا کند) دعایش مستجاب نمی‌شود و وقتی دعا | *''' پیشی گرفتن در دعا''': دعا کردن پیش از آن که گرفتاری و سختی پیش بیاید یعنی در دوران آسایش و سلامتی؛ دارای آثاری است مانند: استجابت دعا، پیشگیری از بلاء، رفع نیاز مندی‌ها هنگام سختی. بر اساس روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق (ع)]] هر کسی پیش از گرفتارشدن به بلا دعا کند هنگام مبتلا شدن دعایش مستجاب شود و [[فرشتگان]] با شنیدن صدای او می گویند: صدایی آشناست ودعایش رد نمی‌شود و هر کس در دعا پیشی نگیرد( و فقط هنگام گرفتاری و بلا دعا کند) دعایش مستجاب نمی‌شود و وقتی دعا می‌کند فرشتگان می‌گویند: این صدا ناآشناست و ما آن را نمی‌شناسیم. <ref>کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق،ج۲، ص۴۷۲.</ref>{{یاد|مَنْ تَقَدَّمَ فِي الدُّعَاءِ اسْتُجِيبَ لَهُ إِذَا نَزَلَ بِهِ الْبَلَاءُ وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ صَوْتٌ مَعْرُوفٌ وَ لَمْ يُحْجَبْ عَنِ السَّمَاءِ وَ مَنْ لَمْ يَتَقَدَّمْ فِي الدُّعَاءِ لَمْ يُسْتَجَبْ لَهُ إِذَا نَزَلَ بِهِ الْبَلَاءُ وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ إِنَّ ذَا الصَّوْتَ لَا نَعْرِفُهُ.}} در روایت دیگری از امام صادق(ع)است که کسی که در راحتی و آسایش بسیار اهل دعا نباشد و تنها هنگام گرفتار شدن به بلا دعا کند به او گفته می‌شود که تا پیش از امروز کجا بودی؟! (أَيْنَ كُنْتَ قَبْلَ الْيَوْمِ) <ref>کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق،ج۲، ص۴۷۲.</ref> | ||
*'''فراوان دعا کردن هنگام آسایش:''' امام صادق(ع) در روایتی فرموده هر کسی دوست دارد که در سختی‌ها دعایش مستجاب شود باید که در | *'''فراوان دعا کردن هنگام آسایش:''' امام صادق(ع) در روایتی فرموده هر کسی دوست دارد که در سختی‌ها دعایش مستجاب شود باید که در راحتی، فراوان دعا کند.<ref>کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق،ج۲، ص۴۷۲.</ref> | ||