العروة الوثقی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

عروة الوثقی یکی از کتاب‌های مشهور [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه شیعه]] است که در صد سال اخیر، مورد توجه [[فقیهان]] بوده و شرح‌ها و حاشیه‌های فراوانی بر آن نوشته‌ شده است. تا پیش از عروه، کتاب‌هایی چون: [[شرائع الاسلام]] و [[تبصرة المتعلمین]]، محور درس‌های فقهی علماء شیعه بود؛ اما پس از تألیف عروه، این کتاب، مورد توجه قرار گرفت و محور اصلی [[درس خارج|درس‌های خارج]] حوزه‌های علمیه شد. در مقدمه کتاب الغایة القصوی، ترجمه فارسی این کتاب از [[شیخ عباس قمی]]،‌ او می‌گوید عروة‌الوثقی همان کتابی است که مدت‌ها به دنبال آن بوده تا با ترجمه‌اش مکلفان را از رساله‌های متنوع و مشکل بی‌نیاز کند؛ عروة‌الوثقی به نظر وی همان کتاب است که از زیبایی و روانی نثر و جامعیت نسبت به تمام فروع فقهی برخوردار است.<ref>قمی، الغایة القصوی فی ترجمة عروة الوثقی،۱۴۲۳ق، ص۵-۶.</ref>

العروة الوثقی ظاهرا نخستین کتاب [[فقه|فقهی]] شیعه است که مطالب آن، شماره‌گذاری شده‌اند. این کتاب در مجموع ۳۲۶۰ مسئله فقهی را بیان کرده است. جامعیت، روانی نثر، داشتن فروع فراوان فقهی، توجه به [[مسائل مستحدثه]] و نظم مطالب، از دیگر ویژگی‌های عروه است.<ref>یزدی، سؤال و جواب: استفتائات و آراء [[فقیه]] کبیر سید محمدکاظم یزدی، ۱۳۸۹ش، مقدمه کتاب.</ref>

از زمان نشر کتاب عروة الوثقی تاکنون، نظرات فقها درباره آراء و مسائل مطرح شده در این کتاب، به صورت حاشیه، شرح یا تعلیقه بر آن، منتشر شده است. برخی از [[مراجع تقلید]]، متن این کتاب را مبنا قرار داده‌اند و در مواردی که [[فتوا|فتوایشان]] با مؤلف یکسان نبوده، در حاشیۀ کتاب، نظر خود را بیان کرده‌اند؛ از جمله [[میرزا حسین نائینی]] (۱۳۵۵ق)، [[شیخ عبدالکریم حائری]] (۱۳۵۵ق)، [[آقا ضیاءالدین عراقی]] (۱۳۶۱ق)، [[سید ابوالحسن اصفهانی]] (۱۳۶۵)، [[محمدحسین کاشف الغطاء]] (۱۳۷۳ق)، [[سید حسین بروجردی]] (۱۳۸۰ق)، [[سید احمد خوانساری]] (۱۴۰۵ق)، [[امام خمینی]] (۱۴۰۹ق)، [[سید ابوالقاسم خوئی]] (۱۴۱۳ق) و [[سید محمدرضا گلپایگانی]] (م۱۴۱۴ق).<ref>ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی،۱۳۸۲ش، ص۵۵.</ref>