فرزندخوانده: تفاوت میان نسخه‌ها

فرزندخوانده (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۱

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'

Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin

۹٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 در [[اسلام]]، فرزندخواندگی به شیوه [[جاهلیت]] و در نظر گرفتن تمام آثار فرزند واقعی، نفی شد. [[قرآن]] با صراحت آن را در [[آیه]] چهارم [[سوره احزاب]] رد می‌کند: «و خدا فرزندخواندگانتان را فرزندانتان نساخت. اینها چیزهایی است که به زبان می‌گویید». این [[آیه]] با واژه «اَدعیاء» (جمع «دَعی») از فرزندخواندگی یاد و بیان می‌کند که رابطه فرزند با پدر و مادر، رابطه‌ای حقیقی و طبیعی است نه تشریفاتی و قراردادی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۳۲۹.</ref> همچنین در آیه بعدی نیز تأکید می‌کند که فرزندان را به نام پدرانشان بخوانید که این نزد خدا منصفانه‌تر است و اگر پدرانشان را نمی‌شناسید آنان را موالی و [[برادران دینی]] خود بدانید.
-پیامبر اسلام، قبل از [[بعثت]]، [[زید بن حارثه]] را که هشت سال داشت فرزندخوانده خود برگزید و این فرزندخواندگی سی سال طول کشید.<ref>عالمی طامه، «عقد فرزندخواندگی»، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref> اما پس از آن که قرآن فرزندخواندگی را باطل اعلام کرد، پیامبر برای نفی این سنت، {{یادداشت| در فقه اسلامی ازدواج انسان با عروس خودش، یعنی همسر پسر واقعی‌اش حرام است(خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۶۳) ولی همسرِ پسر خوانده عروس واقعی انسان نیست اما جاهلیت چون فرزند خوانده را پسر واقعی می دانست ازدواج با همسرش را حرام می دانست و پس از این که [[زید بن حارثه]]( برده‌ای که خدیجه به پیامبر(ص) بخشیده بود وحضرت او را آزاد کرده و به پسر خواندگی پذیرفته بود)همسرش زینب بنت جحش را طلاق داد؛ پیامبر به اذن خدا مأمور شد تا با ازدواج با زینب دو سنّت جاهلى را بشكند.
+پیامبر اسلام، قبل از [[بعثت]]، [[زید بن حارثه]] را که هشت سال داشت فرزندخوانده خود برگزید و این فرزندخواندگی سی سال طول کشید.<ref>عالمی طامه، «عقد فرزندخواندگی»، ۱۳۸۷ش، ص۵۲.</ref> اما پس از آن که قرآن فرزندخواندگی را باطل اعلام کرد، پیامبر برای نفی این سنت، {{یاد| در فقه اسلامی ازدواج انسان با عروس خودش، یعنی همسر پسر واقعی‌اش حرام است(خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۶۳) ولی همسرِ پسر خوانده عروس واقعی انسان نیست اما جاهلیت چون فرزند خوانده را پسر واقعی می دانست ازدواج با همسرش را حرام می دانست و پس از این که [[زید بن حارثه]]( برده‌ای که خدیجه به پیامبر(ص) بخشیده بود وحضرت او را آزاد کرده و به پسر خواندگی پذیرفته بود)همسرش زینب بنت جحش را طلاق داد؛ پیامبر به اذن خدا مأمور شد تا با ازدواج با زینب دو سنّت جاهلى را بشكند.
 الف: گرفتن همسر پسر خوانده كه در جاهليّت مانند گرفتن همسرِ فرزند ناروا بود.