گودال قتلگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

زین‌الدین شیبانی، از بزرگان صوفیه در سده سیزدهم قمری، به وجود قتلگاه در سده هشتم قمری اشاره کرده‌ است.<ref>شیروانی، ریاض السیاحه، ۱۳۶۱ش، ص۵۸۳.</ref> برداشت محقق کتاب بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا{{یادداشت|  کتابی است به زبان عربی، نوشته سید عبدالحسین کلیدار،۱۲۹۸-۱۳۸۰ق. که به تاریخ و جغرافیای کربلا از گذشته دور تا میانه سده چهاردهم قمری پرداخته است.}} از «قتلگاه» در کتاب پیش‌گفته، سرداب قتلگاه بوده است.<ref>آل طعمه، بغیة النبلاء‌، مرکز کربلاء للدراسات و البحوث، پانویس، ص۱۸.</ref> [[ناصرالدین شاه قاجار]] در سفرنامه‌اش، در سال ۱۲۸۷ق. (۱۲۴۹ش)، قتلگاه را «خیلی گود» توصیف کرده که دارای پله بوده است.<ref>ناصر‌الدین‌شاه، شهریار جاده‌ها، سفرنامه ناصرالدین شاه به عتبات، ۱۳۷۲ش، ص۱۱۶.</ref>

درباره گودال قتلگاه شاعران در طول تاریخ اشعار فراوانی سروده اند وهر یک از منظری به توصیف وتشریح جزییات آن مکان و حادثه اش پرداخته اند.یکی از اشعار معروف دراین زمینه شعر سپید {{یادداشت| شعری که  آهنگ دارد امّا وزن عروضی ندارد و جای قافیه در آن مشخّص نیست. }}علی موسوی گرمارودی{{{یادداشت|زاده ۱۳۲۰ش. شاعر، نویسنده، محقق، منتقد و مترجم قرآن و نهج‌البلاغه است. }} است این شعر از بهترین سروده های علی موسوی گرمارودی، شاعرِ معاصر، می باشد. وی در فراز مربوط به گودال می گوید:در فکر آن گودالم  / که خون تو را مکیده است / هیچ گودالی چنین رفیع ندیده بودم / در حضیض هم می توان عزیز بود / از گودال بپرس...<ref>[https://hawzah.net/fa/Book/View/45242/19231 گودال قتلگاه]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>