سریه: تفاوت میان نسخه‌ها

# سریه عبیده بن حارث بن مطّلب به پایین‌تر از ثَنیّه المَرّه- سال دوم بعد از غزوه اَبواء. {{یادداشت|در تقدیم و تأخیر و مصادف بودن این دو سریه اختلاف است: بعضی سریه عبیده را مقدّم و بعضی هر دو را در یک زمان نوشته‌اند.}}

# سریه عمیر بن عدی {{یادداشت|جوامع السیره عمرو بن عدی (ص‌۲۱، چاپ دار المعارف مصر) م. برای کشتن عَصماء دختر مروان}}- رمضان سال دوم.

* جیش جحفل: سپاهی است که به چهار هزار نفر برسد.{{یادداشت| در فراز یکی از نامه‌های امام علی (ع) به معاویه واژه جحفل به کار رفته است وَ أَنَا مُرْقِلٌ نَحْوَكَ فِي جَحْفَلٍ مِنَ‌ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ، وَ التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ ... من در ميان سپاهى عظيم از مهاجران و انصار و تابعان، به سرعت به سوى تو خواهم آمد. مکارم شیرازی، نهج البلاغه با ترجمه روان فارسی، ۱۳۸۴ش، نامه ۲۸، ج۱، صص۶۰۹-۶۰۶. مترجمان نهج البلاغه نوعاً  بدون اشاره به عدد خاصی، جحفل را لشگر و سپاه بزرگ و بسیار، جیش عظیم و مانند آن ترجمه کرده‌اند. به عنوان نمونه بنگرید: فیض الاسلام، نهج البلاغه، ۱۳۶۸ش، ج۵، ص۹۰۳؛ عبده،نهج البلاغه، المطبعة الإستقامة، ج۳، ص۴۰؛ صبحی صالح، نهج البلاغه، ۱۳۷۴ش، ص۳۸۹.}}

* هرگاه سرایا و سوارب پس از بیرون رفتن، پراکنده و دسته دسته شدند، کمتر از چهل نفر جَرائد و از چهل تا کمتر از سیصد مَقانِب{{یادداشت| گرگهای بسیار شکار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). دهخدا، لغتنامه، ذیل مقانب. }}|| گروهی از سواران که برای غارت جمع شوند. و از سیصد تا کمتر از پانصد نفر جَمَرات است. و هرگاه چهل مرد را می‌فرستادند، آن‌ها را عُصْبه می‌نامیدند.

* حَضیره: از ده نفر به پائین را گویند که به جنگ فرستاده شوند.{{یادداشت|گروه مردم یا چهار تن یا پنج تن یا هشت یا هفت تن یا ده تن یا کم از ده تن که بغزو [ جنگ ] روند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ). دهخدا، لغتنامه، ذیل حضیره}}

* اَرعَن: سپاه بزرگ بی‌مانند.؛ {{یادداشت|لشکر گران بسیار. ( منتهی الأرب ). آن لشکر که بپاره کوه ماند. ( مهذب الاسماء ). لشکر کوهی. سپاهی گران.جیش عظیم. دهخدا، لغتنامه، ذیل ارعن }}