جنگ جمل: تفاوت میان نسخه‌ها

سپاه طلحه و زبیر در حالی آماده جنگ شد که [[عایشه]]، همسر پیامبر، بر شتری سوار شده و پیشاپیش صفوف سربازان پیش می‌رفت.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۲، ص۳۵-۳۶؛ دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۳۰ق، ص۱۴۹.</ref> این نبرد به همین دلیل جنگ جمل نامیده شد.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین(ع)، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۰-۳۹۱.</ref> هزینه جنگ جمل از سوی [[یعلی بن امیة]] و [[عبدالله بن عامر]] تامین شد؛<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۲۰۷؛ </ref>{{یادداشت| درباره جهالت افرادی که پیرامون عایشه گرده آمده بودند و تعصب جاهلانه آنان در تاریخ آمده است که آنان به قدری به این شتر تعصب داشتند و آن را تعظیم می کردند که نقل شده مدفوع شتر عایشه را می‌گرفتند و آن را می‌شکافتند و می‌بوییدند و می‌گفتند: مدفوع شتر مادر ما، بوی عطر مشک می‌دهد.  الطبری، تاريخ الطبري، موسسه اعلمی، ج۳، ص۵۳۰.}} یعلی بن امیة، حاکم صنعا در دوره [[عثمان بن عفان|عثمان]]، با ۶۰۰ شتر به همراه ۶۰۰ هزار درهم<ref>ابن كثیر، البداية والنهاية، ۱۳۹۸ق، ج۷، ص۲۳۰.</ref> و همچنین [[عبدالله بن عامر]]،<ref>ابن كثیر، البداية والنهاية، ۱۳۹۸ق، ج۷، ص۲۳۰.</ref> حاکم [[بصره]] در زمان [[عثمان بن عفان|عثمان]]، با اموالی که برخی منابع تاریخی آن را «فراوان» توصیف کرده<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۲۰۷.</ref> و برخی دیگر آن را ۴۰۰ هزار درهم دانسته‌اند، به ناکثین کمک کردند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۳۵۷.</ref> فرمانده اصلی لشکر اصحاب جمل، زبیر دانسته شده است.<ref>شیخ مفید، الجمل و النصره، ۱۳۷۴ش، ص۳۲۴.</ref>

امام‌ (ع) در نامه‌ای به عایشه نیز هشدار داد که برخلاف دستور [[قرآن]] از خانه‌اش بیرون آمده {{یادداشت|  براساس آیات۳۲ و ۳۳ سوره احزاب وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ (ترجمه: و در خانه‌هایتان بنشینید و آرام گیرید (و بی‌حاجت و ضرورت از منزل بیرون نروید) و مانند دوره جاهلیت پیشین با آرایش و خود آرایی بیرون نیایید)همسران پیامبر باید در خانه هایشان می نشستند و بدون دلیل خارج نمی شدند (تفسیر نمونه ج۳، ص ۹۶۰) ولی در ماجرای جمل این دستور قرآنی نقض شد و امام علی (ع) به این مخالفت با دستور قرآن اشاره کرده است. و در مقاطع دیگر نیز به آن اشاره داشته است. نهج‌البلاغه خطبه ۱۷۱}} و به بهانه اصلاح بین مردم و خون‌خواهی عثمان‌، لشکرکشی کرده و خود را گرفتار گناهی بزرگ ساخته است‌.