آیه: تفاوت میان نسخه‌ها

به عبارت دیگر معنای «‌آیه‌» در اصطلاح (که آن هم نشأت گرفته از معنای «نشان» و «علامت» است) عبارت است از کلمات، عبارات و یا جملاتی از قرآن  که سوره از آن ها تشکیل می‌یابد  و هر کدام از این بخش‌ها یک علامت است که همانند علائم طبیعی به خدای سبحان و یا بخشی از معارف اعتقادی، احکام عملی، و یا اصول اخلاقی که منظور خداوند است دلالت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۸، ص۱۵۹</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|محمد حسین طباطبایی]] مفسر بزرگ شیعی بر این باور است که چون تعداد آیات [[قرآن]] مستند به  روایت(نص) [[تواتر|متواتر]] و یا [[خبر واحد]] قابل اعتمادی نیست که بتواند معیار تشخیص دقیق تعداد آیات قرآن باشد؛ بر همین اساس الزامی برای عمل به هیچ یک از این اخبار نیست، در نتیجه اگر دلالت برخی از آنها روشن بود قابل اعتماد است در غیر این صورت محقق اندیشمند می تواند نظرش به هر چه رسید بدان عمل کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۳، ص۲۳۲.</ref>  {{یادداشت|وبالجملة لما كانت الأعداد لا تنتهي إلى نص متواتر أو واحد يعبأ به ويجوز الركون إليه ويتميز به كل آية عن أختها لا ملزم للأخذ بشيء منها فما كان منها بينا ظاهر الأمر فهو وإلّا فللباحث المُتدبر أن يختار ما أدّى إليه نظرُه.}}

در روایات [[پیامبر(ص)]] و [[اهل بیت(ع)]] نیز برخی عنوان‌ها و نام‌های خاص به بعضی از آیات اطلاق شده است. مانند: کریم‌ترین آیه[با ارزش‌ترین آیه] (بسم الله الرحمن الرحیم)؛ <ref>حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۶.</ref> محکم‌ترین آیه، آیه ۹۰[[سوره نحل]]،{{یادداشت| «إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ» در حقيقت، خدا به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان فرمان مى‌دهد و از كار زشت و ناپسند و ستم باز مى‌دارد. به شما اندرز مى‌دهد، باشد كه پند گيريد.}}جامع‌ترین آیه، آیات ۷و ۸ سوره زلزله {{یادداشت|فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ* وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ پس هر كه هموزن ذرّه‌اى نيكى كند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد* و هر كه هموزن ذرّه‌اى بدى كند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد.}}  حزن انگیزترین آیه، آیه ۱۲۳ [[سوره نساء]] «...مَنْ يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ...» هر كس بدى كند، در برابر آن كيفر مى‌بيند.<ref>سیوطی، الاتقان فی علوم القرآن، ۱۳۹۴ق، ج۴، ص۱۴۸.</ref>