مصطفی چمران: تفاوت میان نسخه‌ها

===نماینده مجلس===

چمران، در نخستین دور انتخابات مجلس شورای اسلامی، با بیش از یک میلیون رأی به نمایندگی مردم تهران انتخاب شد و براساس حکم [[امام خمینی]] در اردیبهشت ۱۳۵۹، نماینده و مشاور رهبر انقلاب در شورای عالی دفاع شد.<ref>شهید سرافراز دکتر مصطفی چمران، ص۲۵ـ۲۶</ref> چمران براساس تجارب نظامی‌اش پیش از شروع جنگ [[عراق]] با [[ایران]]، با توجه به ناامنی مرزها به ویژه مرزهای غربی، پیشنهاد تشکیل لشکرهایی ده هزار نفری از نیروهای مردمی را داد که به تصویب شورای انقلاب رسید و ارتش نیز موظف به همکاری شد، ولی به سبب موافق نبودن رئیس ستاد مشترک وقت، این طرح به تعویق افتاد.<ref>شهید سرافراز دکتر مصطفی چمران، ص۲۸</ref>

===تشکیل ستاد جنگهای نامنظم===

با شروع جنگ، چمران به همراه شماری از رزمندگانی که در کردستان جنگیده بودند، برای ساماندهی نیروهای مردمی در برابر حملات [[عراق]] راهی [[اهواز]] شد و در نخستین شب ورود، اولین حمله چریکی را به تانکهای دشمن، که اهواز را محاصره کرده بودند، آغاز کرد. یکی از اقدامات مهم وی، تشکیل ستاد جنگهای نامنظم در اهواز بود تا در جبهه‌های غرب و جنوب اهواز خط دفاعی به وجود آورد. این ستاد با سازماندهی گروهی از رزمندگان داوطلب، واحد مهندسی فعالی را راه‌اندازی کرد که یکی از برنامه‌های آن احداث جاده‌های نظامی در مناطق مختلف و ایجاد آبراهه‌ای برای تغییر مسیر رود کارون به سوی دشمن برای محافظت از اهواز بود.<ref>چمران،رقصی چنین میانه میدانم آرزوست، مقدمه مهدی چمران، ص۹ـ۱۰؛ یادنامه، ص۱۶</ref> همچنین به ایجاد هماهنگی بین ارتش و سپاه و نیروهای داوطلب مردمی پرداخت که در روند مقاومت اهواز نتایج ثمربخشی داشت.<ref>چمران،رقصی چنین میانه میدانم آرزوست، مقدمه مهدی چمران، ص۹ـ۱۰؛ یادنامه، ص۱۶</ref>

==شهادت==

چمران در اردیبهشت ۱۳۶۰ در آزادسازی [[سوسنگرد]] و تپه‌های اللّه اکبر شرکت داشت.<ref>چمران، رقصی چنین میانه میدانم آرزوست، مقدمه مهدی چمران، ص۱۲ـ۱۳</ref> پس از فتح ارتفاعات اللّه اکبر، چمران طرح تسخیر [[دِهْلاویه]] را به کمک رزمندگان ستاد جنگهای نامنظم به مرحله اجرا درآورد و در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ براثر اصابت ترکش خمپاره دشمن در جبهه سوسنگرد ـ دهلاویه به [[شهادت]] رسید.<ref>چگونگی شهادت دکتر مصطفی چمران، ص۲؛ یادنامه، ص۲۰ـ۲۲</ref> و در [[بهشت زهرا]] به خاک سپرده شد.

===پیام تسلیت امام خمینی===

[[امام خمینی]] به مناسبت [[شهادت]] دکتر مصطفی چمران در تاریخ ۱ تیر ۱۳۶۰ پیامی خطاب به ملت ایران، [[لبنان]] و خانوادۀ شهید چمران صادر کرد.<ref>صحیفه امام ج ۱۴ ص۴۷۸</ref>

==خانواده==

چمران دو بار ازدواج کرد. همسر اولش امریکایی بود که از او صاحب سه پسر و یک دختر گشت. خانواده‌اش هنگام اقامت چمران در [[لبنان]]، به سبب ناسازگاری با محیط، به [[امریکا]] بازگشتند و او خود در لبنان ماند و این امر موجب جدایی همسرش از او شد. پس از جدایی، وی با زنی لبنانی ازدواج کرد ولی از او صاحب فرزندی نشد.

چمران مردی وارسته، با عواطف عمیق انسانی بود که در برابر مصائب بشری به شدت منقلب می‌شد. راز و نیازهای عارفانه‌اش، در دست نوشته‌هایی که از او به جا مانده، حاکی از عشق و علاقه خالصانه او به خدا و اوج محبت و دوستی‌اش نسبت به همنوعانش است، چنان که دوستانش لقب «خدای عشق» را به او داده بودند.<ref>شهید سرافراز دکتر مصطفی چمران، ص۸</ref> او فردی وحدت گرا و از گرایش به هر جریانِ منهای اسلام به شدت گریزان بود.<ref>ر.ک:چمران، من جنگهای چریکی را...، ص۱۶؛ یادنامه، ص۱۲</ref>

==دست نوشته ها==

دست نوشته‌های چمران به تدریج از سوی بنیاد چمران به چاپ رسیده که از آن جمله است:

# خدا بود و دیگر هیچ نبود.