پرش به محتوا

رمی جمرات: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۳
خط ۹: خط ۹:


==سابقه تاریخی رمی جمرات==
==سابقه تاریخی رمی جمرات==
در برخی [[روایات]]، اولین کسی که در این سرزمین [[شیطان]] را رمی کرد [[حضرت آدم]](ع) است؛<ref>صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، صص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref><ref group="یادداشت"> از امام صادق(ع) نقل شده است: نخستین کسی که رمی جمرا کرد، آدم بود. چون خداوند اراده فرمود که آدم را توبه دهد، جبرئیل را نزد او فرستاد. جبرئیل گفت: خداوند مرا نزد تو فرستاده تا مناسکی که به وسیله آن توبه تو پذیرفته می‌شود به تو بیاموزم و آنگاه او را به مشاعر (عرفات، مشعر و منا) برد. وقتی که خواست او را از منا به طواف خانه خدا آورد، در ناحیه جمره عقبه شیطان بر آدم آشکار گشت و از او پرسید: آهنگ کجا داری؟ جبرئیل به آدم گفت: او را هفت سنگ بزن و با انداختن هر سنگی تکبیر بگو. آدم چنانکه جبرئیل گفت، انجام داد و شیطان رفت.جبرئیل روز دوم دست آدم را گرفت تا به جمره اولی رسید. ابلیس بر او آشکار شد، جبرئیل گفت: هفت سنگ به او بزن و با هر سنگی تکبیر بگو. آدم چنان کرد. ابلیس رفت و دوباره در محل جمره وسطی بر او آشکار شد و به آدم گفت: آهنگ کجا داری؟ جبرئیل گفت: او را هفت سنگ بزن و با هر سنگی تکبیر بگو، و آدم چنان کرد و ابلیس فرار کرد و این عمل را تا چهار روز انجام داد و جبرئیل بعد از آن به آدم گفت: شیطان را بعد از این هرگز نخواهی دید. صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، ص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۴۰۱، بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۹۶، باب علل الحج و افعاله، ح۵ و ح۱۴</ref>
در برخی [[روایات]]، اولین کسی که در این سرزمین [[شیطان]] را رمی کرد [[حضرت آدم]](ع) است؛<ref>صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، صص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref><ref group="یادداشت"> از امام صادق(ع) نقل شده است: نخستین کسی که رمی جمرات کرد، آدم بود. چون خداوند اراده فرمود که آدم را [[توبه]] دهد، [[جبرئیل]] را نزد او فرستاد. جبرئیل گفت: خداوند مرا نزد تو فرستاده تا مناسکی که به وسیله آن توبه تو پذیرفته می‌شود به تو بیاموزم و آنگاه او را به مشاعر ([[عرفات]]، [[مشعر]] و [[سرزمین منا|منا]]) برد. وقتی که خواست او را از منا به [[طواف]] [[کعبه|خانه خدا]] آورد، در ناحیه جمره عقبه [[شیطان]] بر آدم آشکار گشت و از او پرسید: آهنگ کجا داری؟ جبرئیل به آدم گفت: او را هفت سنگ بزن و با انداختن هر سنگی [[تکبیر]] بگو. آدم چنانکه جبرئیل گفت، انجام داد و شیطان رفت.جبرئیل روز دوم دست آدم را گرفت تا به جمره اولی رسید. ابلیس بر او آشکار شد، جبرئیل گفت: هفت سنگ به او بزن و با هر سنگی تکبیر بگو. آدم چنان کرد. ابلیس رفت و دوباره در محل جمره وسطی بر او آشکار شد و به آدم گفت: آهنگ کجا داری؟ جبرئیل گفت: او را هفت سنگ بزن و با هر سنگی تکبیر بگو، و آدم چنان کرد و [[ابلیس]] فرار کرد و این عمل را تا چهار روز انجام داد و جبرئیل بعد از آن به آدم گفت: شیطان را بعد از این هرگز نخواهی دید. صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، ص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۴۰۱، بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۹۶، باب علل الحج و افعاله، ح۵ و ح۱۴</ref>
در روایاتی از [[امام علی]]،<ref>قرب الاسناد، ۱۴۱۳ق٬ ص ۱۴۷ ٬ ح ۵۳۲; بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۹۶، ص۳۹، ح۱۶</ref> [[امام باقر]] و [[امام کاظم(ع)]]<ref>صدوق، علل الشرایع٬ ۱۳۸۶ق٬ ج۲، ص۴۳۷.</ref>، علت سنت شدن رمی جمرات، ماجرای ظاهر شدن چندباره شیطان بر [[حضرت ابراهیم]] دانسته شده که ابراهیم علیه‌السلام شیطان را در سه موضعی که الان جمرات قرار دارند رمی کرد و این کار٬ نمادی برای مبارزه و راندن شیطان شد.<ref group="یادداشت"> علی بن جعفر از برادرش امام موسی بن جعفر پرسید: چرا رمی جمره مشروع شده است؟ امام پاسخ داد: چون شیطان لعین در محل جمرات بر ابراهیم(ع) ظاهر شد و ابراهیم بر او سنگ زد و سنت بر این جاری گشت. صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، ص۴۲۳; مجلسی، بحارالانوار، بیروت دارالوفاء، ج۹۶، ص۲۷۳؛ همچنین امام باقر(ع) از پیامبر(ص) و ائمه پیشین نقل می‌کند: از این رو به رمی جمره دستور داده‌اند که ابلیس لعین در محل جمرات بر ابراهیم آشکار شده و ابراهیم او را سنگ زده است و از این جهت سنت بر این جاری شده است. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref> [[ملا فتح‌الله کاشانی]] در تفسیر [[تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین|منهج الصادقین]] این ماجرا را در بین ماجرای [[ذبح اسماعیل]] نقل کرده است و نتیجه گرفته است که شیطان به دنبال ممانعت از ذبح اسماعیل بوده است.<ref>کاشانی، ملا فتح الله، تفسیر منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۸، ص.۵</ref>
در روایاتی از [[امام علی]]،<ref>قرب الاسناد، ۱۴۱۳ق٬ ص ۱۴۷ ٬ ح ۵۳۲; بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۹۶، ص۳۹، ح۱۶</ref> [[امام باقر]] و [[امام کاظم(ع)]]<ref>صدوق، علل الشرایع٬ ۱۳۸۶ق٬ ج۲، ص۴۳۷.</ref>، علت سنت شدن رمی جمرات، ماجرای ظاهر شدن چندباره شیطان بر [[حضرت ابراهیم]] دانسته شده که ابراهیم علیه‌السلام شیطان را در سه موضعی که الان جمرات قرار دارند رمی کرد و این کار٬ نمادی برای مبارزه و راندن شیطان شد.<ref group="یادداشت"> علی بن جعفر از برادرش امام موسی بن جعفر پرسید: چرا رمی جمره مشروع شده است؟ امام پاسخ داد: چون شیطان لعین در محل جمرات بر ابراهیم(ع) ظاهر شد و ابراهیم بر او سنگ زد و سنت بر این جاری گشت. صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، ص۴۲۳; مجلسی، بحارالانوار، بیروت دارالوفاء، ج۹۶، ص۲۷۳؛ همچنین امام باقر(ع) از پیامبر(ص) و ائمه پیشین نقل می‌کند: از این رو به رمی جمره دستور داده‌اند که ابلیس لعین در محل جمرات بر ابراهیم آشکار شده و ابراهیم او را سنگ زده است و از این جهت سنت بر این جاری شده است. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref> [[ملا فتح‌الله کاشانی]] در تفسیر [[تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین|منهج الصادقین]] این ماجرا را در بین ماجرای [[ذبح اسماعیل]] نقل کرده است و نتیجه گرفته است که شیطان به دنبال ممانعت از ذبح اسماعیل بوده است.<ref>کاشانی، ملا فتح الله، تفسیر منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۸، ص.۵</ref>


۱۸٬۴۴۳

ویرایش