محمد بن عثمان عمری: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد بن عثمان برای آنکه بتواند وظایف سفارت را به دور از هرگونه حساسیت‌زایی برای مخالفان انجام دهد، چنین وانمود می‌کرد که تصور حکومت عباسی درباره جانشین نداشتن امام عسکری، درست است. او به وکلای خود تأکید می‌کرد که مبادا اسم امام دوازدهم به میان آید تا ذهنیت حکومت به حال خود باقی بماند و افزون بر آن به وکلا سفارش می‌کرد فعالیت‌های خود را با رعایت [[تقیه]] انجام دهند. این موضع‌گیری محمد بن عثمان برای آن بود تا حکومت آسوده خاطر باشد که شیعیان بخاطر نداشتن رهبر، قیام نخواهند کرد.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۶۹.</ref> <ref>غفار زاده، زندگانی نواب خاص امام زمان، ۱۳۷۹ش، ص۲۲۷.</ref>

===کارگزاران و یاران ===

{{ستون-شروع|۲}}

#[[اسحاق بن یعقوب]]