Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۱۷
ویرایش
جز (←اسامی و القاب) |
جز (←وکالت امام زمان) |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
==وکالت امام زمان== | ==وکالت امام زمان== | ||
عثمان بن سعید | امام عسکری به نیابت عثمان بن سعید تصریح کرده است. او فرزند خود را در حضور چهل نفر از اصحاب نشان داده و دستور دادند تا در طول [[غیبت امام زمان(عج)|غیبت]] [[امام دوازدهم]] از عثمان، نماینده او، اطاعت کنند.<ref>طوسی، الغیبه، ص۲۳۲- ۲۳۱، صدوق، کمال الدین، ص۴۳۵</ref> خود حضرت مهدی نیز در مقابل اهل قم به نیابت عمان بن سعید اشاره کرده و آنان را به او ارجاع داد.<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۷۶.</ref> | ||
وی به علت سخت گیریهای مأموران دولتی در بغداد و وجود دشمنان فراوان با دستور حضرت مهدی به بغداد میرود. به گفته جاسم حسین در کتاب [[تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم]]، با آنکه سامرا پایتخت | وی به علت سخت گیریهای مأموران دولتی در بغداد و وجود دشمنان فراوان با دستور حضرت مهدی به بغداد میرود. به گفته جاسم حسین در کتاب [[تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم]]، با آنکه سامرا پایتخت بود، اما به دلیل وجود لشکریان سلسله عباسی که همواره مخالف ائمه بودند و او میخواست [[سازمان وکالت]] را به دور از چشم آنان رهبری کند، از این رو به بغداد رفت و محله شیعهنشین کرخ را محل سازماندهی امامیه قرار داد.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۹.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت|: «پدر تو به سعادت و نیکبختی تعیش نمود، و وفات نمود در حالتی که محمود و پسندیده بود، خدا او را رحمت کند و ملحق کند او را به اولیا و سادات و موالیان او علیهم السّلام که همیشه در امر ائمّه دین سعیکننده بود در آن چیزهایی که موجب تقرّب او بود به سوی خدا و ائمّه دین او، خداوند روی او راتر و تازه نماید و لغزشهای او را ببخشد و جزا و اجر تو را زیاد کند و صبر نیکو در مصیبت او به تو عطا فرماید، تو مصیبت زده شدی و ما نیز مصیبت زده شدیم، و مفارقت پدرت تو را و ما را به وحشت انداخت. پس خداوند او را به رحمت خود مسرور فرماید در منقلب و مثوای او که آرامگاه او است.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پسزمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت|: «پدر تو به سعادت و نیکبختی تعیش نمود، و وفات نمود در حالتی که محمود و پسندیده بود، خدا او را رحمت کند و ملحق کند او را به اولیا و سادات و موالیان او علیهم السّلام که همیشه در امر ائمّه دین سعیکننده بود در آن چیزهایی که موجب تقرّب او بود به سوی خدا و ائمّه دین او، خداوند روی او راتر و تازه نماید و لغزشهای او را ببخشد و جزا و اجر تو را زیاد کند و صبر نیکو در مصیبت او به تو عطا فرماید، تو مصیبت زده شدی و ما نیز مصیبت زده شدیم، و مفارقت پدرت تو را و ما را به وحشت انداخت. پس خداوند او را به رحمت خود مسرور فرماید در منقلب و مثوای او که آرامگاه او است.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پسزمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} |