پرش به محتوا

علی بن عیسی اربلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>A.atashinsadaf
imported>A.atashinsadaf
خط ۳۹: خط ۳۹:


==جامعیت در علوم مختلف==
==جامعیت در علوم مختلف==
با توجه به استادان اربلی، جامعیت وی در علوم مختلف معلوم می‌شود. او را از مشاهیر [[علم نحو]] و عربیت، <ref>صدر، ص۱۳۰</ref> [[شاعر]] و کاتب دیوان، <ref>صفدی، ج۲۱، ص۳۷۹</ref> مورّخ، ادیب و فقیه، <ref>ابن حبیب ج۱، ص۱۶۱</ref> محدّثی صدوق، [[ثقه]] و مذکور در سند اجازات <ref>حرّعاملی، وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۴۳؛ مجلسی، ج۱، ص۱۰، ۲۹</ref> دانسته‌اند. به گفته [[فضل بن روزبهان شافعی]]، اربلی ـ به اتفاق جمیع [[امامیه|امامیه]] ـ از بزرگان علما و در نقل مطالب امین است.<ref>شوشتری، ج۱، ص۲۹</ref>
با توجه به استادان اربلی، جامعیت وی در علوم مختلف معلوم می‌شود. او را از مشاهیر [[علم نحو]] و عربیت، <ref>صدر، ص۱۳۰</ref> شاعر و کاتب دیوان، <ref>صفدی، ج۲۱، ص۳۷۹</ref> مورّخ، ادیب و فقیه، <ref>ابن حبیب ج۱، ص۱۶۱</ref> محدّثی صدوق، [[ثقه]] و مذکور در سند اجازات <ref>حرّعاملی، وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۴۳؛ مجلسی، ج۱، ص۱۰، ۲۹</ref> دانسته‌اند. به گفته [[فضل بن روزبهان شافعی]]، اربلی ـ به اتفاق جمیع [[امامیه]] ـ از بزرگان علما و در نقل مطالب امین است.<ref>شوشتری، ج۱، ص۲۹</ref>


اربلی بی‌تردید از شاعران و نثرنویسان بزرگ سده هفتم است. نثر او در آثارش ممتاز و استوار است. وی در نوجوانی [[شعر]] می‌سروده<ref>بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۲۴۶</ref> و در بیشتر ابواب و فنون شعر عرب طبع آزمایی کرده است.<ref>بهاءالدین اربلی، کشف الغمه، مقدمه جبوری، ص۲۴؛ بهاءالدین اربلی، کشف الغمّه، ج۱، ص۲۷۰ـ۲۷۱؛ بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۱۱۱، ۱۶۶، ۲۴۶ ـ۲۴۷، ۳۸۸، ۴۲۱ـ۴۲۴؛ امینی، ج۵، ص۴۴۴ـ۴۴۵</ref>
اربلی بی‌تردید از شاعران و نثرنویسان بزرگ سده هفتم است. نثر او در آثارش ممتاز و استوار است. وی در نوجوانی شعر می‌سروده<ref>بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۲۴۶</ref> و در بیشتر ابواب و فنون شعر عرب طبع آزمایی کرده است.<ref>بهاءالدین اربلی، کشف الغمه، مقدمه جبوری، ص۲۴؛ بهاءالدین اربلی، کشف الغمّه، ج۱، ص۲۷۰ـ۲۷۱؛ بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۱۱۱، ۱۶۶، ۲۴۶ ـ۲۴۷، ۳۸۸، ۴۲۱ـ۴۲۴؛ امینی، ج۵، ص۴۴۴ـ۴۴۵</ref>
 
اربلی علاوه بر اینکه قصائدی در مدح [[اهل بیت(ع)]] سروده، از راویان شعر [[حضرت علی(ع)]] نیز بوده است.<ref>امینی، ج۲، ص۲۶</ref> قدرت شاعری او را می‌توان در ابیاتی که بالبداهه سروده و نیز در نشستهای ادبی او با [[جوینی]]، [[ابن صلایا]] و دیگران یافت.<ref>بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۸۵ ـ ۸۶؛ بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۱۵۳ـ۱۵۴، ۱۶۱ـ۱۶۲، ۱۶۶، ۲۰۴، ۲۴۲، ۳۸۰، ۳۸۹</ref>


اربلی علاوه بر اینکه قصائدی در مدح [[اهل بیت(ع) |اهل بیت علیهم السلام]] سروده، از راویان شعر [[حضرت علی(ع) |حضرت علی علیه‌السلام]] نیز بوده است.<ref>امینی، ج۲، ص۲۶</ref> قدرت شاعری او را می‌توان در ابیاتی که بالبداهه سروده و نیز در نشستهای ادبی او با [[جوینی]]، [[ابن صلایا]] و دیگران یافت.<ref>بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۸۵ ـ ۸۶؛ بهاءالدین اربلی، التذکره الفخریه، ص۱۵۳ـ۱۵۴، ۱۶۱ـ۱۶۲، ۱۶۶، ۲۰۴، ۲۴۲، ۳۸۰، ۳۸۹</ref>
==فرزند اربلی==
==فرزند اربلی==
اربلی فرزندی به نام ابوالفتح محمد بن علی داشته که به گفته [[ابن شاکر کتبی]] <ref>ج ۳، ص۵۸</ref> و [[صفدی]]<ref>صفدی ج۲۱، ص۳۷۹</ref> پس از فوت پدر در حالت فقر از دنیا رفته است و او نیز فاضل، [[شاعر]] و ادیب بوده و [[کشف الغمة فی معرفة الائمة |کشف الغمّه]] را روایت کرده است.<ref>حرّعاملی، امل الا´مل، ج۲، ص۲۸۸</ref> نوه اربلی ـ [[عیسی بن محمّد]] ـ نیز فاضل و شاعر بوده و کتاب کشف الغمّه را از جدّش روایت کرده است.<ref>امل الا´مل، ج۲، ص۲۱۲</ref>
اربلی فرزندی به نام ابوالفتح محمد بن علی داشته که به گفته [[ابن شاکر کتبی]] <ref>ج ۳، ص۵۸</ref> و [[صفدی]]<ref>صفدی ج۲۱، ص۳۷۹</ref> پس از فوت پدر در حالت فقر از دنیا رفته است و او نیز فاضل، [[شاعر]] و ادیب بوده و [[کشف الغمة فی معرفة الائمة |کشف الغمّه]] را روایت کرده است.<ref>حرّعاملی، امل الا´مل، ج۲، ص۲۸۸</ref> نوه اربلی ـ [[عیسی بن محمّد]] ـ نیز فاضل و شاعر بوده و کتاب کشف الغمّه را از جدّش روایت کرده است.<ref>امل الا´مل، ج۲، ص۲۱۲</ref>
کاربر ناشناس