پرش به محتوا

حسن بن زید بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
(الگوی درجه بندی)
خط ۳۰: خط ۳۰:


==شخصیت حسن بن زید==
==شخصیت حسن بن زید==
[[ابن اثیر]]<ref>ج ۷، ص۴۰۷ـ۴۰۸.</ref> وی را مردی معتقد، بخشنده و [[فقیه]] ذکر کرده است که همه ساله هزار [[دینار]] برای مرد پارسایی در [[بغداد]] می‌فرستاد تا وی آن را میان علویان شهر تقسیم کند. همچنین حسن بن زید به برپایی شعائر [[شیعی]] توجه فراوانی داشت، از جمله دستور داد تا عبارت «‌حی علی خیرِالعمل‌» در [[اذان]] ذکر شود، از «‌[[مسح بر خفین|مسح بر خُفَّین]]‌» نهی کرد و با دیدگاههای جبری و تشبیهی و عقیده به [[قدم قرآن|قِدَم قرآن]] به تندی برخورد می‌کرد و در این باره بخشنامه‌ای به نواحی مختلف تحت حکومت خود فرستاده بود<ref>حاکم جشمی، ص۱۲۸ـ۱۲۹؛ ابن اسفندیار، ج۱، ص۲۴۰ـ ۲۴۱.</ref> رفتار وی با مخالفانش نیز گاهی تند بوده است<ref>ابن اسفندیار، ج۱، ص۲۴۲.</ref> و از این حیث بر او انتقاد کرده‌اند.<ref>بخاری، ص۲۶ـ۲۷؛ عمری، ص۲۱۸.</ref>  
[[ابن اثیر]]<ref>ج ۷، ص۴۰۷ـ۴۰۸.</ref> وی را مردی معتقد، بخشنده و [[فقیه]] ذکر کرده است که همه ساله هزار [[دینار]] برای مرد پارسایی در [[بغداد]] می‌فرستاد تا وی آن را میان علویان شهر تقسیم کند. همچنین حسن بن زید به برپایی شعائر [[شیعی]] توجه فراوانی داشت، از جمله دستور داد تا عبارت «‌[[حی علی خیر العمل|حی علی خیرِالعمل‌]]» در [[اذان]] ذکر شود، از «‌[[مسح بر خفین|مسح بر خُفَّین]]‌» نهی کرد و با دیدگاههای جبری و تشبیهی و عقیده به [[قدم قرآن|قِدَم قرآن]] به تندی برخورد می‌کرد و در این باره بخشنامه‌ای به نواحی مختلف تحت حکومت خود فرستاده بود<ref>حاکم جشمی، ص۱۲۸ـ۱۲۹؛ ابن اسفندیار، ج۱، ص۲۴۰ـ ۲۴۱.</ref> رفتار وی با مخالفانش نیز گاهی تند بوده است<ref>ابن اسفندیار، ج۱، ص۲۴۲.</ref> و از این حیث بر او انتقاد کرده‌اند.<ref>بخاری، ص۲۶ـ۲۷؛ عمری، ص۲۱۸.</ref>  


حسن بن زید از نظر جسمی، فردی قوی<ref>صفدی، ج۱۲، ص۲۰.</ref> و مشهور به حالب / جالب الحجاره بود.<ref>ابن اسفندیار، ج۱، ص۹۴.</ref> بیهقی<ref>ج ۱، ص۲۴۶.</ref> این لقب را با توضیحاتی درباره معانی آن از آنِ [[اسماعیل بن حسن بن زید]] نیای حسن بن زید دانسته است. [[صفدی|صَفَدی]]، <ref>ج ۱۲، ص۲۰ـ۲۲.</ref> احتمالاً به نقل از کتاب [[اخبار الخلفاء]] [[صولی]]، حسن بن زید را شاعر و آگاه به نقد شعر معرفی کرده و اشعاری نیز از وی نقل کرده است.
حسن بن زید از نظر جسمی، فردی قوی<ref>صفدی، ج۱۲، ص۲۰.</ref> و مشهور به حالب / جالب الحجاره بود.<ref>ابن اسفندیار، ج۱، ص۹۴.</ref> بیهقی<ref>ج ۱، ص۲۴۶.</ref> این لقب را با توضیحاتی درباره معانی آن از آنِ [[اسماعیل بن حسن بن زید]] نیای حسن بن زید دانسته است. [[صفدی|صَفَدی]]، <ref>ج ۱۲، ص۲۰ـ۲۲.</ref> احتمالاً به نقل از کتاب [[اخبار الخلفاء]] [[صولی]]، حسن بن زید را شاعر و آگاه به نقد شعر معرفی کرده و اشعاری نیز از وی نقل کرده است.
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵

ویرایش