کاربر:Nazarzadeh/اصول الفقه (مظفر)

از ویکی شیعه

نویسنده

محمدرضا مظفر (۱۳۲۲- ۱۳۸۳ق) مشهور به علامه مظفر عالم و نویسنده شیعه قرن چهاردهم قمری. او تحصیلاتش را در حوزه علمیه نجف آغاز کرد و از درس محمد حسین نائینی، آقا ضیاء عراقی، قاضی طباطبایی بهره برد و خود نیز شاگردان بسیاری تربیت کرد. مظفر با استفاده از موقعیتش در حوزه نجف و برای تحقق اندیشه‌هایش دست به تأسیس مراکز علمی و فرهنگی متعددی زد و در تقریب بین مذاهب و شیعه و سنی گام برداشت. تألیفات او به شیوه نو و ساده نگارش شده و برخی کتاب‌هایش مثل اصول فقه و المنطق از منابع درسی حوزه‌های علمیه است.


اهمیت

اصول الفقه از کتاب‌های درسی حوزه‌های علمیه است،[۱] که در پایه‌های پنجم و ششم خوانده می‌شود.[۲]

کتاب اصول الفقه مظفر زیر نظر محمد حسین اصفهانی و با اشراف سید هادی میلانی نوشته شده است.[۳]

نوآوری علمی، اتقان و عمق مطالب[۴] نظام‌مندی فهرست مطالب، آسانی و روانی متن[۵]

از خصوصیات این کتاب است.


روش علمی و شیوه نگارش

علامه مظفر پس از تاسیس منتدی النشر و دانشکده فقه نجف به تالیف کتاب‌هایی برای تدریس در این در مرکز علمی روی آورد. کتاب اصول الفقه یکی از این آثار است.[۶] این کتاب برای رفع خلأ دو کتاب معالم[یادداشت ۱] و کفایه نوشته شده است.[۷]



نقدها

مباحثی مانند وضع و اصول لفظیه به جای مباحث الفاظ با عنوان مقدمه ذکر کرده است.[۸]

در جایی که لازم نیست بحث را به درازا کشانده است؛ مثل بحث اعتبارات ماهیت، در باب مطلق و مقید و یا مباحث حسن و قبح عقلى و همچنین استصحاب.[۹] برخی مباحث مثل «مقدمه واجب» را از «باب الفاظ» خارج کرده و به باب «ملازمات عقلی» برده است. اما این تغییر به عمق بحث نفوذ نکرده و باز در حد بحث لفظی باقی مانده است.[۱۰]

سه اصل برائت و اشتغال و تخییر را نیاورده.[۱۱]

محتوا

در پیش‌گفتار کتاب را به پیروی از آخرین دوره تدریس اصول محمد حسین اصفهانی به چهار مقصد «الفاظ»، «مباحث عقلی»، «حجت»، «اصول عملیه»، و بحث «تعادل و تراجیح» را در خاتمه آورده است.[۱۲] اما بعدا مباحث تعادل و تراجیح را نیز در مباحث حجت آورده است.[۱۳]

انتشار

شرح‌، حاشیه و تعلیقه

پانویس

  1. ابوالحسنی، «شیخ محمد رضا مظفر اصلاح‌گر حوزه‌ها»، ص۱۲۱
  2. ابوالحسنی، «شیخ محمد رضا مظفر اصلاح‌گر حوزه‌ها»، ص۱۲۵
  3. نجیبی، «روش‌شناسی اصول فقه مظفر».
  4. ابوالحسنی، «شیخ محمد رضا مظفر اصلاح‌گر حوزه‌ها»، ص۱۲۵
  5. نجیبی، «روش‌شناسی اصول فقه مظفر».
  6. ابوالحسنی، «شیخ محمد رضا مظفر اصلاح‌گر حوزه‌ها»، ص۱۲۱
  7. صدر، دروس فی علم الاصول، ص۲۰
  8. نجیبی، «روش‌شناسی اصول فقه مظفر»
  9. صدر، دروس فی علم الاصول، ص۲۰
  10. اسلامی، «متون درسی علم اصول در حوزه های علمیه»، ص۷۷
  11. نجیبی، «روش‌شناسی اصول فقه مظفر»
  12. مظفر، اصول الفقه، اسماعلیان، ج۱، ص۷-۹
  13. مظفر، اصول الفقه، اسماعلیان، ج۳، ص۱۱

یادداشت

  1. کتاب معالم هم‌اکنون در حوزه‌های علمیه تدریس نمی‌شود

منابع