کاربر:Baradaran/صفحه تمرین ۲

یحیی بن عبدالله بن حسن مثنی

اوصاف کلی

از بزرگان طالبیان در زمان هادی و هارون

یحیی دارای مذهبی نیکو و شریف

عابد و زاهد زمان

اذعان به امامت یحیی توسط اکثر علمای زمان

مبرا از عیب‌هایی که برخی هاشمیان بدان مبتلا بودند.

مل‏ء نفسه إباء و اعتزاز

یحیی ممتاز در میان خاندان خود

روایت حدیث از سوی یحیی

تفقه یحیی

روایت کردن یحیی از پدرش عبدالله محض و برادرش نفس زکیه و از ابان بن تغلب

روایت کردن مخول بن إبراهیم و بکار بن زیاد و یحیی بن مساور، و عمرو بن حماد از یحیی و محمد بن سلیمان بن عبدالله نوفلی

بیشترین روایت از امام صادق(ع)‌

شرکت یحیی در مجلس مالک بن انس و احترام قابل توجه مالک به او

مادر و برادران

مادر یحیی قریبه بنت کیج از فرزندان بنی اسد یکی از تیره های قریش

مادرش قریبه بنت عبدالله از تبار بنی اسد و از تیره‌های قریش است.

برادر محمد و ابراهیم

یحیی برادر پدر و مادری ادریس

لقب

طالبی

هاشمی

حسنی

علوی

صاحب دیلم

یحیی صاحب جبل دیلم

کنیه

کنیه یحیی ابو الحسن است.

ابا محمد خطاب کردن او از سوی هارون در جریان مناظره با زیبری

مشخصات ظاهری یحیی

مربوع

اسمر حلو السمره

رقیق البشره،

عظیم البطن بطین در مقابل: نحیف:

اجلح

خفیف العارضین

حسن العینین

خصوصیت ظاهری یحیی: قصیرا، آدم، حسن الوجه و الجسم، تعرف سلاله الأنبیاء فی وجهه

اختلاف نظر یاران یحیی با او

همراهی اهل کوفه با یحیی از جمله حسن بن صالح بن حی که بتری مذهب بود و ابوبکر و عمر را برتری داده و عثمان را هم تا نیمه خلافتیش قبول داشت و شراب می نویشید و مسح بر کفش می کرد که با اوامر یحیی علم مخالفت برداشته و یاران او را فاسد می ساخت

شرکت یحیی در قیام حسین صاحب فخ

همراهی یحیی بن عبدالله وبرادرش ادریس در قیام صاحب فخ

سختگیری حاکم مدینه بر بنی طالب و اجبار آنها بر اعلام حضور در هر روز

حسین بن علی صاحب فخ و یحیی بن عبدالله ضامن حسن بن محمد بودند.

غیبت حسن بن محمد موجب سختگیری مضاعف بر علویان و درگیری لفظی بین یحیی و حسین بن علی با حاکم مدینه شد.

قسم یاد کردن یحیی برای تسلیم حسن بن محمد و یا کوبیدن درب خانه حاکم مدینه و تعجیل در قیام به همین سبب

قسم یحیی به اینکه یا تا شب حسن بن محمد را حاضر می سازد و یا خود را به در خانه حاکم می رسد.

کشته شدن خالد بربری در اثنای قیام صاحب فخ به دست یحیی

کشته شدن خالد به دست یحیی و ادریس

ضربه وارد کردن به خالد بربری توسط یحیی

مجروح شدن یحیی در اثنای تصرف مدینه و جنگ با عباسیان مجروح شدن دست خالد:

حسین بن علی صاحب فخ و یحیی بن عبدالله در ثنای قیام مدعی بودند که قیام خود را با مشورت اهلبیت از جمله امام کاظم انجام داده و ایشان آنها را مامور به خروج ساخته اند.

عدم شرکت امام کاظم در قیام صاحب فخ و در خواست از حسین برای معاف داشتن او از شرکت در قیام

پیش بینی امام کاظم از شهادت حسین صاحب فخ و اشاره به دو رویی و بی وفایی یاران او ودرخواست اجر از خداوند برای این مصیبت بزرگ

شرکت درقیام صاحب فخ و نجات از معرکه

متواری شدن یحیی در واقعه فخ

ارتباط یحیی با اهلبیت

تربیت یحیی به دست امام صادق(ع)

خطاب کردن امام صادق(ع) از سوی یحیی با عنوان حبیبی

بیشترین روایت از امام صادق(ع)

وصیت کردن امام صادق(ع)در هنگام وفات به او و به ام و موسی به یک ام ولد

ادعای یحیی مبنی بر اینکه امام صادق به او و امام کاظم(ع) و ام ولدی وصیت کرد و وصی حقیقی مشخص نیست

متولی اموال و فرزندان کوچک امام صادق(ع) بعد از ایشان

روایت حدیث رد الشمس

حسین بن علی صاحب فخ و یحیی بن عبدالله در ثنای قیام مدعی بودند که قیام خود را با مشورت اهلبیت از جمله امام کاظم انجام داده و ایشان آنها را مامور به خروج ساخته اند.

مکاتبه یحیی با امام کاظم(ع) و بعد از توصیه کردن خود و امام به تقوی از تحنن و خذلان امام می گوید و این که خود و پدرش از پذیرش دعوت به سوی الرضا من آل محمد سرباز زده اند. و ادعاهایی در زمینه حکومت دارند که شایسته آن نیستند و با بلند پروازی های خود به مقاصدی که خداوند برای آنها مقرر نکرده دچار انحراف شده اند و لذا یحیی وظیفه خود می داند که به انها هشدار دهد. امام در پاسخ به او و در ابتدا به نسب خود به امام صادق و امام علی اشاره میکند که در خشوع در درگاه خداوند واطاعت او مشترک هستند. سپس او و خود را از خداوند و عذاب دردناکش و بازخواستی سخت بیم داده و یحیی و خویشتن را به تقوای الهی دعوت می کند. سپس به نامه یحیی اشاره می کند که از ادعای خلافن او و پدرش سخن می گوید در حالی هرگز چنین چیزی را از امام نشنیده است و شهادت دروغ را سبب بازخواست الهی در قیامت و آزمندی انسانها در دنیا را سبب تباه شدن آخرت قلمداد می کند و سپس این ادعای یحیای را رد می‌فرماید که امام به سبب رغبت به جایگاه یحیی مردم را ز همراهی با او باز می دارد. در حالی که امتناع امام از حکومت نه به دلیل ناآگاهی است. لذا برای نشان دادن برتری علمی خود و ضعف یحیی در این زمینه، از مطالبی پیچیده یعنی عترف و صلحج در بدن انسان سوال می کند و از یحیی می‌خواهد که جواب را برای ایشان بنویسد و سپس یحیی از نافرمانی خلیفه برحذر داشته و او را به نیکی و اطاعت از خلیفه و امان خواستن از او توصیه می کند قبل از آنکه دیگر برای این موضوع دیر شده باشد که اگر امانی باشد از منت خداوند وفضل او مهربانی خلیفه است که امام برای بقای عمرش دعا می‌کند. این نامه بعدها به دست هارون رسید و امام را از همه سعایت های دیگران، مبرا دانست.

مذهب یحیی

روایت یحیی از لحظات آخر خلیفه دوم که از سه موضع اظهار پشمانی می کرد که آن غصب کردن خلافت توسط خود و ابوبکر و جانشینی ابوبکر و تقسیم غیر مساوی بیت المال بود.

یحیی بن عبدالله از خلفای اول و دوم اظهار برائت می کرد.

روایات یحیی از اهلبیت

روایت از امام صادق(ع) پیرامون این که امام از مردم کوفه تعجب می کند که چظور علم خود را از رسول خدا می گیرند اما به سراغ اهلبیت او نمی روند

یحیی از امام صادق(ع) نقل کرده که هر پیمان شکنی در روزی قیامت با فرجام بد خود و رفتن به جهن روبرو می شود.

روایت یحیی بن عبدالله بن حسن از امام صادق(ع) در مورد خطبه رسول خدا در مورد اهمیت صدقه

روایت یحیی بن عبدالله بن حسن از امام صادق پیرامون عدم جواز طلاق و آزادسازی برده در حالت اجبار و قسم خوردن برای قطع رحم و هر معصیتی

روایت یحیی از پدرش از امام سجاد(ع) و در نهایت از رسول خدا در مورد اینکه خودش و همه انبیاء به آزاردهنده مبتلا بودند و این سنت خدا بر همه مومنان به جهت اجر دادن به آنهاست و اشاره امیر مومنان(ع) به مظلومیت خود تنها اشاهر به مظلومیت امام علی(ع)

روایت یحیی بن عبدالله بن حسن از امام صادق(ع) در مورد خوردن خاک کوفه که مشاوی با خوردن گوشت مردم است.

سوال یحیی از امام کاظم(ع)‌ پیرامون گمان عده ای که برای امام علم غیب قائلند و نفی کردن این موضوع از سوی امام

روایت یحیی بن عبدالله بن حسن از پدرش از امام باقر(ع) پیرامون چشمه بسیارنیکویی در بهشت که مختص اهل بیت و شیعیان آنهاست.

روایت یحیی بن عبدالله به شکل مرفوع از رسول خدا که اقامت در مصر را مجاز نمی‌دانست.

نامشخص

روایت یحیی بن عبدالله بدون توضیح بیشتر از امام صادق پیرامون از اتفاقات بعد از مرگ و سوال از تویحد و نبوت پیامبر(ص) و ولایت ائمه(ع)‌ و حقانیت دین اسلام و مرگ و نشر الهی

روایت یحیی بن عبدالله بدون توضیح بیشتر از امام صادق(ع) پیرامون خاصیت درمانی محصول لبنی از الاغ ماده

روایت یحیی بن عبدالله بدون توضیحی بیشتر از پدرش و سپس ابوهریره از رسول خدا که در مورد آشتی دادن ابوتراب و همسرش است.

روایت یحیی بن عبدالله که در پاورقی او را صاحب دیلم دانسته از امام صادق(ع) پیرامون اهمیت امام شناسی

فرزندان و نوادگان یحیی

ابن سعد تنها به یک فرزند یعنی محمد برای یحیی اشاره کرده است.

فرزندان یحیی عبارت بودند از محمد و ابراهیم و صالح

محمد بن یحیی نیز به دست بکار بن عبدالله زبیری زندانی شد و بنی هاشم هم او را به دلیل مخالفت او با امیر المومنین حاضر به شفاعت و کفالت او نشدند و در زندان بود تا درگذشت.

قیام احمد بن محمد بن یحیی در ایام مستعین

احمد پسر محمد بن یحیی به دست عامل ابی الساج در مدینه زندانی شد و در زندان درگذشت.

متواری شدن محمد بن جعفر بن یحیی به مصر و سپس مغرب و در نهایت رسیدن به تاهرت و اجتماع مردم نزد او و تشکیل حکومت و در نهایت مسمومیت و مرگ او در همانجا

قدرت گرفتن محمد بن جعفر بن یحیی بن عبدالله بن حسن بن علی در تاهرت

وفات

اختلاف مورخان در سرنوشت یحیی و چگونگی وفات او

زمان وفات

حدود سال ۱۸۰

مرگ در سال ۱۸۰ و اندی

مکان وفات

زندان

وفات در زندان هارون

مرگ یحیی در حبس

مرگ در حبس اما به سبب مریض شدن یحیی و نه مسمومیت

یحیی در حبس به شکل بدی کشته شد.

فرستادن یحیی به مدینه وحبس در آنجا تا زمان مرگ یحیی

زندانی کردن یحیی در یک چاه تا زمان مرگ

وفات در خارج از زندان

محبوس کردن چند باره یحیی و در نهایت آزادسازی او

رد نظریه مسموم کردن یحیی توسط هارون توسط ذهبی

واهمه هارون از متهم شدن به مسموم کردن یحیی

خودداری هارون از فرستادن یحیی به حبس و شاهد گرفتن مردم بر اینکه او دارای مریضی خاصی نیست و او بعدها متهم به مسمویت یحیی نخواهد شد.

اذعان یحیی به مریض بودن حتی قبل از حبس!!!!!!!

انکار اتهام مسمومیت و شکنجه توسط یحیی با توجه به ارتباط نسبی

آزاد سازی یحیی بعد از مناظره با زبیری

دادن صد هزار درهم به یحیی هنگام آزادسازی

وفات یحیی یک ماه پس از نقص امان نامه آن هم در خارج از زندان

زندگی یک ماهه یحیی بعد از آزادی

بازگشت یحیی به مدینه با اجازه هارون

و بنا به گفته‌ای با اجازه فضل

فرستادن یحیی به مدینه وحبس در آنجا تا زمان مرگ یحیی

تقسیم اموال اعطایی هارون بین بستگان توسط یحیی در مدینه

ادا کردن قرض حسین بن علی

دادن ۲۰۰ هزار دینار قرض صاحب فخ با دویست هزار دینار دریافتی از رشید

به جای آوردن حج بعد از بازگشت از بغداد

اجازه دادن به یحیی به جهت عزیمت برای سفر حج

یحیی در مدینه درگذشت.

علت وفات

کشته شدن یحیی پس از تسلیم به هارون

یحیی در حبس به شکل بدی کشته شد.

کشتن یحیی توسط هارون بعد از دیدن نشانه ای بزرگ یعنی سعایت زبیری و عکس العمل یحیی

انداختن یحیی در محل زندگی درندگان گرسنه و امتناع آنها از نزدیک شدن به یحیی

خوردن او توسط درندگان گرسنه

زهر دادن به او زندان

زهراگین کردن طعام یحیی در زندان و قتل او

مسموم کردن یحیی

بازجویی او در نوبت دیگری توسط هارون وعدم پاسخ دادن یحیی و زرد بودن چهره او و اشاره به زبان خود که کاملا تیره شده بود و عصبانیت رشید بابت اینکه او متهم به سم دادن به وی خواهد شد و سپس مرگ یحیی بلافاصله بعد از اتمام مجلس

خفه کردن او در شب

کشته شدن به خاطر گرسنگی و تشنگی

اظهار نظر یکی از نوادگان یحیی مبنی بر این که جد ما را با گرسنگی و تشنگی کشتند.

نگهداری یحیی در تنگ‌ترین و تاریک‌ترین زندان‌ها و زدن صد شلاق به یحیی و عدم ترحم بر او و نصف کردن جیره یحیی و تکرار آن در چند نوبت و سرانجام مرگ یحیی

مرگ در اثر گرسنگی با ممانعت زندانبان از دادن غذا به او

اعتراف متولی کشتن یحیی با گرسنگی در یک کشتی و و قتل او توسط دیگری با انداختن وی در آب

گزارش یکی از موالی بنی هاشم که در محبس کناری یحیی بوده و خبر دادن یحیی به اینکه به او نُه روز است که غذا و آب نداده اند و سرانجام کشف یک نی پر شده با روغن گاو در لباس یحیی که او به وسیله آن توانسته بود در این مدت بدون غذا و آب دوام بیاورد و با گرفتن آن یحیی از رمق افتاده و سریعا جان سپرد.

قتل یحیی با بنا کردن دیواری بر بدن او

گفته شده که او بر روی او دیواری بنا نهاده شد و با سد کردن منافذ جان سپرد.

گفته شده که یحیی نگاشته ای قبل از مرگ خطاب به هارون نگاشت به این مضمون که برای مرگ و داوری بعد از مرگ آماده باشد و آن را به یحیی بن خالد برمکی سپرد وسفارش کرد که آن را بعد از مرگش به دست هارون بسپارد که یحیی نیز این چنین کرد.

فرستادن یحیی به مدینه و حبس در آنجا تا زمان مرگ یحیی

زندانی کردن یحیی در یک چاه تا زمان مرگ

شعر گفتن در رثای یحیی