حدیث قدسی: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به درون مایه احادیث قدسی، مهم‌ترین قلمرو تحت تأثیر آنها، مکتوبات عرفانی و اخلاقی بوده و اساساً بخش درخور توجهی از آموزه‌های صوفیه تحت تأثیر این گونه احادیث شکل گرفته یا بعداً مستند به آنها شده است.<ref>هجویری، ص۲۹، ۱۵۵، ۴۰۷، ۴۴۶؛نجم رازی، ص۱۸۵</ref> بعدها بیشترین کاربرد این احادیث در آثار [[محیی الدین ابن عربی]] ملاحظه می‌شود.<ref>الفتوحات المکیة، سفر۲، ص۱۸۶، سفر۶، ص۲۳۴، سفر۱۰، ص۱۵۱، سفر۸، ص۲۹۴</ref> اما استفاده از احادیث قدسی به آثار عرفانی و اخلاقی منحصر نشده و در برخی آثار فقهی<ref>مسلم بن حجاج، ج ۲، ص۹؛شهید ثانی، ج ۲، ص۷۵؛طباطبائی، ج ۱، ص۳۲۹؛شوکانی، ج ۴، ص۳۰۰</ref> و حتی پاره‌ای کتابهای [[اصول فقه]]<ref>شهید اول، قسم ۱، ص۷۵؛تهرانی، ج ۲، ص۱۴۰؛میرزای قمی، ج ۱، ص۴۰۹</ref> نیز استشهاد به آنها دیده می‌شود.

بخشی از این احادیث متضمن گفتگوی خدا در روز [[قیامت]] با بهشتیان و دوزخیان یا فرشتگان است.<ref>علّوش، ص۶۲۴ـ۷۴۹، ۸۲۳ـ۸۷۹</ref> بخشی هم متضمن سخنانی است که [[محمد(ص)|پیامبر اکرم(ص)]] در شب [[معراج]] دریافت کرده که «اسرار [[وحی]]» تلقی شده،<ref>تهانوی، ج ۱، ص۶۲۹</ref> همچنان که ادعیه شب معراج هم تحت عنوان «ادعیةالسر» گردآوری شده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۱، ص۳۹۶ـ۳۹۸</ref>