عزاداری طویریج: تفاوت میان نسخه‌ها

این مراسم غالباٌ به صورت [[هروله|هَروَله‌کنان]] انجام می‌گیرد. عزاداران در مسیر ۲۰ کیلومتری طویریج تا کربلا شعارهائی همچون «واحسینا»، «[[لبیک یاحسین]]» و «وا ویل علی العباس» سر می‌دهند.

عزاداری طُوَیریج، بزرگترین مراسم عزای حسینی روز عاشورا در جهان محسوب می‌شود.

مراسم دسته طویریج، بزرگترین مراسم عزای حسینی در [[روز عاشورا]] در جهان محسوب می‌شود.<ref>[https://imamhussain.org/persian/10823 «نگاهی به عزای طویریج بزرگترین عزای حسینی»]، العتبة الحسینیة المقدسة.</ref> همچنین گفته شده که این دسته، از بزرگترین تجمعات بشری در جهان است.<ref>[https://imamhussain.org/persian/news/33208 «برگزاری بزرگترین مراسم عزاداری جهان در روز شهادت حضرت سید الشهدا(ع) در کربلای معلی»]، العتبة الحسینیة المقدسة.</ref>

===مراسم رکضه===

«رَکضَة الطُوَیریج»، اشاره به نوع سوگواری این دسته دارد، به این صورت که عزاداران با سر و پای‌ برهنه، هروله‌کنان (دوان‌دوان) به‌سوی [[حرم امام حسین(ع)]] حرکت می‌کنند.<ref>[https://www.mashreghnews.ir/news/264123 «داستان دسته طویریج چیست؟»]، سایت مشرق.</ref> مراسم رکضه حدود ۱۵۰ سال قدمت دارد.<ref>[https://www.irna.ir/news/84020924 «آیین طویریج در کربلا برگزار شد»]، خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref>

بنا‌ به‌ نقل برخی منابع، شکل‌گیری موکب طویریج و حرکت دسته به صورت هروله توسط [[سید صالح قزوینی]] بوده است. او دو سال در [[دهه محرم]] و عاشورا خانه‌اش را در طویریج، مکان عزاداری امام حسین(ع) کرده بود. سید صالح صبح روز عاشورا، [[اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب)|مقتل سید بن طاووس]] را در ماجرای شهادت امام حسین(ع) می‌خواند؛ درحالی که ده‌ها هزار نفر حضور داشتند و پس از خوردن صبحانه، پیاده به‌سوی کربلا به‌راه افتادند.<ref> قزوینی و رضایی، «موکب عزاداری طویریج و نقش سیدصالح حسینی قزوینی در احیا و تداوم آن»، ص۲-۳.</ref> وقتی به منطقه باب الطویریج که یکی از دروازه‌های ورودی شهر کربلاست رسیدند، اقامه نماز ظهر کردند و سپس مراسم رکضه طویریج را به سمت حرم امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) در پیش گرفتند.<ref>[https://www.irna.ir/news/84020924 «آیین طویریج در کربلا برگزار شد»]، سایت خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref> ساعتی پس از ظهر که وقت شهادت امام حسین(ع) است، زائران پیاده وارد کربلا شدند. اما سید صالح سوار بر اسب، در بین [[زائر|هزاران زائر]] حرکت کرد. این روش، بعد از وفات سید صالح در سال ۱۳۰۴ق در بین فرزندانش مورد عمل قرار گرفت. از آن پس تا دهه آخر قرن چهاردهم، موکب طویریج را بازماندگان از نسل سید صالح، رهبری می‌کنند.<ref> قزوینی و رضایی، «موکب عزاداری طویریج و نقش سیدصالح حسینی قزوینی در احیا و تداوم آن»، ص۲-۳.</ref>

===ادعای قدمت بیش از ۳۰۰ ساله===

سید صالح شهرستانی در کتاب تاریخ النیاحه معتقد است که هروله طویریج بیش از سه قرن است که برقرار است و شرکت‌کنندگان معتقدند که نمادی از حرکت [[بنی‌اسد]] در عاشورای سال ۶۱ق را اجرا می‌کنند.<ref>شهرستانی، تاریخ النیاحة علی الامام الشهید الحسین بن علی علیهما السلام، بی‌تا، ج۲، ص۴۵.</ref>