کاربر ناشناس
محمدتقی بهلول: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مبارزه علیه اقدامات سلطنت
imported>Fayaz جز (←فعالیت‌ها: افزودن یک پاراگراف) |
imported>Fayaz |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
قوانینی که بهلول آنها را مخالف اسلام می‌دانست، عبارت بودند از: تعیین سن ازدواج ۱۸ سال برای پسران و ۱۵ سال برای دختران (تصویب: [[سال ۱۳۱۰ هجری شمسی|۱۳۱۰ش]])، تأسیس سینما، آزادی فروش [[خمر|شراب]] و [[قمار]]، ممنوعیت [[امر به معروف و نهی از منکر]] از سوی روحانیان ([[سال ۱۳۰۶ هجری شمسی|۱۳۰۶ش]])، جایگزینی کلمات عربی با واژه‌های فارسی و پیشنهاد تعطیلی [[یکشنبه]] به‌جای [[جمعه (روز)|جمعه]].<ref>مهتدی بحرانی، مذکرات بهلول، ۱۴۲۱ق، ص۷۹تا۸۰.</ref> | قوانینی که بهلول آنها را مخالف اسلام می‌دانست، عبارت بودند از: تعیین سن ازدواج ۱۸ سال برای پسران و ۱۵ سال برای دختران (تصویب: [[سال ۱۳۱۰ هجری شمسی|۱۳۱۰ش]])، تأسیس سینما، آزادی فروش [[خمر|شراب]] و [[قمار]]، ممنوعیت [[امر به معروف و نهی از منکر]] از سوی روحانیان ([[سال ۱۳۰۶ هجری شمسی|۱۳۰۶ش]])، جایگزینی کلمات عربی با واژه‌های فارسی و پیشنهاد تعطیلی [[یکشنبه]] به‌جای [[جمعه (روز)|جمعه]].<ref>مهتدی بحرانی، مذکرات بهلول، ۱۴۲۱ق، ص۷۹تا۸۰.</ref> | ||
بهلول زمانی که در | بهلول زمانی که در [[ زندان بود، با برخی از ماموران زندان و افسران پلیس آنجا ارتباط گرفت و با آنان درباره سلطنت صحبت میکرد، از آن جمله، خواجه نعیم کابلی بود که بعدها با سید اسماعیل بلخی و دیگران برای براندازی سلطنت آنجا اقدام کرد. پس از ۳۱ سال (۱۳۱۴ـ[[۱۳۴۵ش]]) زندان و تبعید در [[افغانستان]]، به [[مصر]] و [[عراق]] رفت و با رادیوی دولتی آنجا برای مخالفت با شاه ایران همکاری کرد.<ref>یوسفی، «معمای بهلول در مصر»، سایت گنابادنیوز.</ref> در این زمان، نشریه‌ای ایرانی متن بلندی درباره بهلول نوشت. او در آن نوشته آدمی با هیکلِ درشت و زشت توصیف شده بود که دست به اعمال ضداخلاقی و ضددینی می‌زند و در ژاپن به تجارت و خوشگذرانی مشغول است.<ref>«قیام تاریخی علامه شیخ محمدتقی بهلول گنابادی برابر رضاخان»، سایت سدید.</ref> | ||
بهلول به دنبال اخراج ایرانیان از عراق (۱۳۴۸ تا [[۱۳۵۰ش]]) به کنسول‌گری ایران در [[کربلا]] مراجعه کرد و درخواست مجوز بازگشت نمود.<ref>مهتدی بحرانی، مذکرات بهلول، ۱۴۲۱ق، ص۲۸۳.</ref> با موافقت شاه، در ۱۳۵۰ش به ایران برگشت و با شرط عدم فعالیت سیاسی و درگیری، بخشیده شد.<ref>مهتدی بحرانی، مذکرات بهلول، ۱۴۲۱ق، ص۲۸۳.</ref> | بهلول به دنبال اخراج ایرانیان از عراق (۱۳۴۸ تا [[۱۳۵۰ش]]) به کنسول‌گری ایران در [[کربلا]] مراجعه کرد و درخواست مجوز بازگشت نمود.<ref>مهتدی بحرانی، مذکرات بهلول، ۱۴۲۱ق، ص۲۸۳.</ref> با موافقت شاه، در ۱۳۵۰ش به ایران برگشت و با شرط عدم فعالیت سیاسی و درگیری، بخشیده شد.<ref>مهتدی بحرانی، مذکرات بهلول، ۱۴۲۱ق، ص۲۸۳.</ref> | ||