پرش به محتوا

علم منایا و بلایا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲: خط ۲:
==جایگاه و مفهوم‌شناسی==
==جایگاه و مفهوم‌شناسی==
{{جعبه نقل قول| عنوان = امام علی(ع):|«عِنْدِی عِلْمُ الْمَنَايَا وَ الْبَلَايَا... فَسَلُونِی عَمَّا يَكُونُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ عَمَّا كَانَ قَبْلِی...  
{{جعبه نقل قول| عنوان = امام علی(ع):|«عِنْدِی عِلْمُ الْمَنَايَا وَ الْبَلَايَا... فَسَلُونِی عَمَّا يَكُونُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ عَمَّا كَانَ قَبْلِی...  
نزد من علم منایا و بلایاست...پس سوال کنید مرا از آینده تا روز قیامت و از گذشته قبل از من...»|تاریخ بایگانی|| منبع = <small>ابن شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۹.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
نزد من علم منایا و بلایاست...پس سوال کنید مرا از آینده تا [[قیامت|روز قیامت]] و از گذشته قبل از من...»|تاریخ بایگانی|| منبع = <small>[[ابن شهرآشوب]]، [[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب]]، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۹.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
علم منایا و بلایا، به معنای [[علم امام|آگاهی ائمه(ع)]] از اتفاق‌هایی است که برای اشخاص در آینده روی می‌دهد.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۷۲۴.</ref> این اتفاق‌ها در علم منایا درباره مرگ، کیفیت و زمان آن است و در علم بلایا درباره حوادث و گرفتاری‌های اشخاص.<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۶.</ref>
علم منایا و بلایا، به معنای [[علم امام|آگاهی ائمه(ع)]] از اتفاق‌هایی است که برای اشخاص در آینده روی می‌دهد.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۷۲۴.</ref> این اتفاق‌ها در علم منایا درباره مرگ، کیفیت و زمان آن است و در علم بلایا درباره حوادث و گرفتاری‌های اشخاص.<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۶.</ref>


خط ۸: خط ۸:


منایا جمع منیّه به معنای مرگ‌و‌میر و بلایا جمع بلیّه به معنای رنج‌ها و گرفتاری‌ها است.<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۶.</ref>
منایا جمع منیّه به معنای مرگ‌و‌میر و بلایا جمع بلیّه به معنای رنج‌ها و گرفتاری‌ها است.<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۶.</ref>
==ائمه(ع) صاحب علم منایا و بلایا==
==ائمه(ع) صاحب علم منایا و بلایا==
علم منایا و بلایا از علومی است که ائمه(ع) مانند [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن‌ مجتبی(ع)]]،<ref>عاملی، تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن‌مجتبی(ع)، ۱۳۸۴ش، ص۱۵۳.</ref> [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]،<ref>ذهنی تهرانی، از مدینه تا مدینه (مقتل)، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۲.</ref> [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، بی‌تا، ص ۱۴۰.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]،<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> [[اهل‌البیت علیهم‌السلام |اهل‌بیت(ع)]] را امین خداوند، وارث [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و صاحب علم منایا و بلایا معرفی کرده‌اند. از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل‌شده كه فرمود: رسول خدا(ص) هزار باب علم به من آموخت كه هر بابى هزار باب ديگر مى‌گشايد و مجموعاً مى‌شود هزارهزار باب، تا آنجا كه از هر چه بوده و تا [[قیامت|روز قيامت]] خواهد بود آگاه شدم و علم منايا و بلايا و ... را فراگرفتم.<ref>مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۸۳؛ قندوزی، ینابیع المودة، بی‌تا، ج ۱، ص۲۳۱.</ref>
علم منایا و بلایا از علومی است که ائمه(ع) مانند [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن‌ مجتبی(ع)]]،<ref>عاملی، تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن‌مجتبی(ع)، ۱۳۸۴ش، ص۱۵۳.</ref> [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]،<ref>ذهنی تهرانی، از مدینه تا مدینه (مقتل)، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۲.</ref> [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، بی‌تا، ص ۱۴۰.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]،<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> [[اهل‌البیت علیهم‌السلام |اهل‌بیت(ع)]] را امین خداوند، وارث [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و صاحب علم منایا و بلایا معرفی کرده‌اند. از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل‌شده كه فرمود: رسول خدا(ص) هزار باب علم به من آموخت كه هر بابى هزار باب ديگر مى‌گشايد و مجموعاً مى‌شود هزارهزار باب، تا آنجا كه از هر چه بوده و تا [[قیامت|روز قيامت]] خواهد بود آگاه شدم و علم منايا و بلايا و ... را فراگرفتم.<ref>مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۸۳؛ قندوزی، ینابیع المودة، بی‌تا، ج ۱، ص۲۳۱.</ref>
۱۶٬۹۲۱

ویرایش