علم منایا و بلایا: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امامان شیعه|ائمه(ع)]] علم منایا و بلایا را به یاران نزدیک خود که رازدار آنها بودند، می‌آموختند.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۳۹۵.</ref> امام علی(ع) از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل کرده است که: خداوند مرا امر کرد که به سلمان علم منایا و بلایا بیاموزم.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۲، ص۳۴۷.</ref> همچنان‌که امام علی(ع) این علم را به [[عمار یاسر]]، [[حبیب بن مظاهر]]، [[میثم تمار]] و رشید هجری نیز آموخت.<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۷.</ref>[[محمد بن عمر کشی|مؤلف رجال‌‌ کشی]] ([[اختیار معرفة الرجال (کتاب)|اختیار معرفة الرجال]]) به نقل از فُضَیل بن زُبیر، گفت‌و‌گویی از سه تن اخیر نقل می‌کند که آن‌ها از کیفیت کشته‌شدن‌ یکدیگر در راه [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت(ع)]] خبر می‌دهند. این گفت‌و‌گو را نشان‌دهنده آگاهی این سه نفر از علم منایا و بلایا می‌دانند.<ref>جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۳۸۵ش، ص۱۳۳.</ref>امام علی(ع) به رشید، لقب رشیدالبلایا داده بود.<ref>کشی، رجال کشی (اختیار معرفة الرجال)، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۹۱.</ref>