علم منایا و بلایا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ائمه(ع) صاحب علم منایا و بلایا
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
منایا جمع منیّه به معنای مرگ‌و‌میر و بلایا جمع بلیّه به معنای رنج‌ها و گرفتاری‌ها است.<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۶.</ref> | منایا جمع منیّه به معنای مرگ‌و‌میر و بلایا جمع بلیّه به معنای رنج‌ها و گرفتاری‌ها است.<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۶.</ref> | ||
==ائمه(ع) صاحب علم منایا و بلایا== | ==ائمه(ع) صاحب علم منایا و بلایا== | ||
علم منایا و بلایا از علومی است که ائمه(ع) مانند [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]]،<ref>عاملی، تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن‌مجتبی(ع)، ۱۳۸۴ش، ص۱۵۳.</ref> [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]،<ref>ذهنی تهرانی، از مدینه تا مدینه (مقتل)، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۲.</ref> [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، بی‌تا، ص ۱۴۰.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]،<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> [[ | علم منایا و بلایا از علومی است که ائمه(ع) مانند [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]]،<ref>عاملی، تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن‌مجتبی(ع)، ۱۳۸۴ش، ص۱۵۳.</ref> [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]،<ref>ذهنی تهرانی، از مدینه تا مدینه (مقتل)، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۲.</ref> [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]<ref>صفار قمی، بصائر الدرجات، بی‌تا، ص ۱۴۰.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]،<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> [[اهل‌البیت علیهم‌السلام |اهل‌بیت(ع)]] را امین خداوند، وارث [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و صاحب علم منایا و بلایا معرفی کرده‌اند. از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل‌شده كه فرمود: رسول خدا(ص) هزار باب علم به من آموخت كه هر بابى هزار باب ديگر مى‌گشايد و مجموعاً مى‌شود هزارهزار باب، تا آنجا كه از هر چه بوده و تا [[قیامت|روز قيامت]] خواهد بود آگاه شدم و علم منايا و بلايا و ... را فراگرفتم.<ref>مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۸۳؛ قندوزی، ینابیع المودة، بی‌تا، ج ۱، ص۲۳۱.</ref> | ||
بنا به نقل [[سدیر صیرفی|سُدَیر صَیْرَفی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، علم منایا و بلایا از [[جفر و جامعه|کتاب جفر]] گرفته شده که خداوند آن را به پیامبر(ص) و ائمه(ع) پس از او اختصاص داده است.<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۱-۳۲.</ref> [[محمد بن حسن صفار قمی|صفار قمی]] از اسحاق بن عمار روایت می‌کند که امام فرمود: ای اسحاق! [[رشید هجری|رُشَید هَجَری]] علم منايا و بلايا را مي‌دانست، [[امامان شیعه|امام]] سزاوارتر است.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۶۹ش، ج۲، ص۳۹۹؛ صفار قمی، بصائر الدرجات، بی‌تا، ص ۲۸۵.</ref> [[سلمان فارسی]] سه روز بعد از رحلت پیامبر(ص) در خطبه‌ای که برای [[مهاجرین|مهاجر]] و [[انصار]] ایراد کرد ضمن برشمردن [[فضایل امام علی(ع)|فضائل امام علی(ع)]]، او را صاحب علم منایا و بلایا دانست.<ref>طبرسی، الاحتجاج، بی‌تا، ج۲، ص۶۷-۶۸.</ref> | بنا به نقل [[سدیر صیرفی|سُدَیر صَیْرَفی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، علم منایا و بلایا از [[جفر و جامعه|کتاب جفر]] گرفته شده که خداوند آن را به پیامبر(ص) و ائمه(ع) پس از او اختصاص داده است.<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۱-۳۲.</ref> [[محمد بن حسن صفار قمی|صفار قمی]] از اسحاق بن عمار روایت می‌کند که امام فرمود: ای اسحاق! [[رشید هجری|رُشَید هَجَری]] علم منايا و بلايا را مي‌دانست، [[امامان شیعه|امام]] سزاوارتر است.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۶۹ش، ج۲، ص۳۹۹؛ صفار قمی، بصائر الدرجات، بی‌تا، ص ۲۸۵.</ref> [[سلمان فارسی]] سه روز بعد از رحلت پیامبر(ص) در خطبه‌ای که برای [[مهاجرین|مهاجر]] و [[انصار]] ایراد کرد ضمن برشمردن [[فضایل امام علی(ع)|فضائل امام علی(ع)]]، او را صاحب علم منایا و بلایا دانست.<ref>طبرسی، الاحتجاج، بی‌تا، ج۲، ص۶۷-۶۸.</ref> | ||